Terwijl Jan aan het vertellen is over zijn avonturen met z’n huifkar in Drente en het rondrijden met kinderen in koetsjes komt er weer iemand even tussendoor. Of we de grote deuren van de binnenbak even open willen gooien want de Zoetermeerse Aanspanning is onderweg voor de avondrit met de kinden van het ponykamp. Al kletsend lopen we van de stallen naar de bak toe. We hebben het over de recente opknapbeurt van de bak en komen meteen een klein praktisch probleempje tegen. “Kijk ze hebben dit hartstikke mooi gemaakt, je kunt van binnenuit deze beugel opklappen, maar er zit nog een grendel aan de andere kant. Je moet dus altijd buitenom om de bak open te maken, of er overheen klimmen, maar dat gaat mij niet meer lukken...” Gelukkig klimt een van de aanwezige ponyklamp-vrijwilligers over de deur heen en maakt de grendels los. Jan verteld nog over het rijden met de trekker en dat het zo jammer is dat er twee rijtuigjes staan die niet gebruikt worden. Al vertellend doet hij het buitenhek open zodat de Zoetermeerse Aanspanning naar binnen kan. “Ja ik begin elke morgen al heel vroeg. Ik open, doe mijn klusjes in de stallen en in de kantine. Tegen de tijd dat de eerste instructrice gearriveerd is zorg ik dat de boel aan kant is en dat er een pot koffie klaar staat. En dan ga ik weer naar huis. We (Jan en Lucia) deden altijd heel veel samen hier op de manege, maar sinds ze ziek geworden is lukt dat niet meer. Het doet ons wel heel goed dat we zoveel leuke reacties van hier krijgen.” De eerste rijtuigen van de Zoetermeerse Aanspanning komen er aan en dat betekent dat er weer werk aan de winkel is voor alle vrijwilligers.
42 Online Touch Home