dan in flot fan makke en giene der mei te farren. Somtiden gie it net hielendal goed. Ek wit ik noch dat wy in seil op it flot hiene. Ik tink dat it makke wie fan âlde jassen of soksawat. It wie in hiele ferdividaasje. Gefaar wie der eins net by om’t de feart net djip wie. Tryntsje mei kammeraatske Wat my ek yn’t sin sjit is dat yn de Syltsjesleat (dit wie in feart tusken de Swette en de Aldfeart) in houten boatsje mei in kajút lei. Dêr húsmanne altyd in man “âlde Freark” om. It wie in apart persoan. Wat hy by’t ein hie, wie net alhiel dúdlik. Ien ding is wis, hy seach der net al te fersoarge út. Hy kaam wolris op’e pleats om molke te heljen. Us mem brocht him ek wolris iten. Op in kweade moarntiid liek it boatsje fuort te wêzen. Nei ûndersyk die bliken dat it boatsje sonken wie en Freark mei ferdronken is. Noch sjoch ik in tal manlju rinnend en sjouwend mei him op in barte it hiem op kommen. Hy waard op in wein lein. En efkes letter mei in hynder der foar, fuort brocht. Ien ding is wis, “soks bliuwt je altyd by”. It fee is bûtendoar. No komt der wer lânwurk. Goaitsen de feint is it oan it jarjen. Hy hat de swarte foar de jarrebak. 700 liter ynhâld (no 7000 ynhâld). De swarte is al âld en hat gjin sin om te avesearjen. De weromreis mei de lege bak docht er yn in draf. Dan rattelt it noch alhiel wat mei de lege bak op’e wein. Goaitsen hoecht it hynder de weromreis hast net te mennen. It is in snoad bist dy’t it paad nei de pleats goed kin. Goaitsen pakt de jarrepomp wer beet en begjint op’ e nij te pompen. It húske (it toilet) stie meastentiids op’e jarrekolk en sa no en dan kaam Richtsje lâns dy’t dan gebrûk makke fan it húske. Goaitsen rôp: “bist der no al wer?, sa bliuw ik oan it pompen!” De Swarte stutst de holle dan omheech en jo koene sjen dat it bist oan dy heibel tusken Goaitsen en Richtsje neat fûn. Dat jarjen hie men dagen wurk mei. As de kolk leech wie, kaam de ljedder der yn en waard de lêste stront nei de pomp skood. It wie in gefaarlik en fiis putsje. (der moast jarre op it wetter komme en de kolk moast ek skjin) dêr binne ûngemakken mei bard. En dan mar hoopje dat de bui ek oerkaam. De earste keunstdong kaam ek oer it lân. (in feroaring) De kerrelkeunstdong waard mei amer en hân struid. As men dat in dei dien hie, wie men aardich bek ôf en smoarch. Der wie ek in sto-keunstdong. Dêrfoar brûkten wy in keunstdongemesine op 2 tsjillen mei in gatsje yn it midden sadat de keunstMandeguod 13
16 Online Touch Home