Het oorspronkelijke rieten prieel was vervallen en in 1948 heeft mijn vader het prieel dat zijn moeder had laten maken en dat in Jorwert bij de ouderlijke boerderij stond, naar Mantgum gebracht en geplaatst op de plek van het eerste prieel. In 1961 volgde een behoorlijke verbouwing, de oude keuken werd gesloopt en daarvoor in de plaats kwam een kantoor, de bijkeuken werd de ingang van het kantoor, 1 van de slaapkamers beneden werd keuken en Jantje Santema en Wieger Jan Postma boven werden er van 1 zolder 3 slaapkamers gemaakt en van een 2e zolder nog 2 slaapkamers. Het gedeelte boven voor het personeel werd verbonden met de rest van de bovenverdieping. De trap voor de dienstbode verdween en de ingang naar de kelder kwam in de gang. De punt van de tuin werd verkocht aan de gemeente en er werd een nieuwe rechte sloot ter afscheiding gegraven. Voorheen hadden we uitzicht op de weilanden, sinds eind jaren vijftig is daar de His van Botnialeane aangelegd zodat we inmiddels 10 buren hebben. Toen we in 1982 in Mantgum kwamen wonen had het huis al 4 jaar leeg gestaan, het was crisistijd, de huizen waren onverkoopbaar. Er moest veel groot onderhoud verricht worden. Het dak was een punt van zorg. Indertijd was het zinken dak er met een storm gedeeltelijk afgewaaid. De verzekering wilde niets vergoeden. Toen bleek dat het oude zink evenveel opbracht als een nieuw bitumen dak moest kosten, was het niet moeilijk een beslissing te nemen. Het dak bezorgde ons veel verdriet, om de haverklap lekte het op weer verschillende plekken. Toen het huis rijksmonument werd in 1999 was een nieuw roevendak van zink het eerste wat we hebben laten aanbrengen. Een van de zolders hebben we in ere hersteld en er onze slaapkamer van gemaakt. Wat eens de bijkeuken was is in oude stijl teruggebracht. Het hekwerk en de dam zijn weer zoals ze eens waren. De toegang is 19e eeuws smal, er wordt door bezoek dan ook vaak geklaagd. Verder proberen we onze hoogstamfruitbomen in ere te herstellen en te onderhouden. De moestuin is meestal het kind van de rekening. Het verfwerk is een voortdurend punt van zorg. De laatste grote restauratie betrof de stoep en de marmeren gang. Het marmer lag op schelpenzand, zakte naar het midden en veroorzaakte steeds meer scheuren. In de loop der tijden klonk de bodem in en zakten de stoep en het huis mee. Aan de stoep is aan beide kanten een trede toegevoegd om dat probleem te verhelpen en is het gietijzeren hek zo verankerd dat eventuele roest geen scheuren kan veroorzaken. maart 2015 Mandeguod 11
14 Online Touch Home