echt slecht. Tijdens de eerste wereldoorlog werd er waarschijnlijk zo goed gevaren met turf en olie, dat Heit Durk toen het bolschip heeft kunnen kopen. Vooral de turf was volgens Eise een goede handel. Eigen inkoop,- transport, - opslag en zelf verkopen. Daar werd aan verdiend. Later, met de zwarte brand (kolen), werd dat minder. Deze handel leverde alleen wat commissie op. Tot rond 1957 hebben de Groenevelds het schip in eigendom gehad en toen is het verkocht aan B. de Vries. De brandstofhandel is tot ca 1956 voortgezet. Jan was al AOW'er en Eise ging in dienst bij de gemeente Baarderadeel, om nog wat pensioen op te bouwen. Mogelijk hebben de geluiden over aardgas het proces iets versneld en heeft ook het dempen van de haven een rol gespeeld? Jan Groeneveld is overleden in 1973. Jan en Reinouw (1885-1949) kregen 4 kinderen. Zoon Jan is de grote vaart opgegaan en later naar Canada geëmigreerd. Dochter Trijntje trouwde met Izaak de Haan en zij kregen 5 kinderen. 2 jongens en 3 meisjes. Een van de jongens, Jan, vernoemd dus naar zijn pake, is ook de grote vaart opgegaan. De mannelijke Groenevelds waren dus behoorlijk voorzien van varensbloed, of zoals Afke, een van de zusjes De Haan, zegt: "It runs in the family" Afke is getrouwd met Lieuwe van der Meer en zij wonen op de Mr Jansen str 4. Zij is dus de pakesizzer van turfschipper Jan Groeneveld. Eise is altijd vrijgezel gebleven, hij is in 1986 overleden. Jan's dochter Afke (1923-1996) is ook altijd ongehuwd gebleven en na het overlijden van haar moeder bij heit Jan ingetrokken. Mandeguod 53
56 Online Touch Home