70

70 Mandeguod Read klavicord Forte piano En wat doe je op dit moment zelf nog met de muziek? “Ik bin al jierren de fêste oargelist yn Boazum, dêr bin ik yn 1971 kommen. Doe spile ik gewoan elk wykein tsjinst. Op in bepaald momint komt der dan in fúzje tusken tsjerken, en dan wie der dus nòch in oargelist. Dus wat dochtst dan: dan ferdielst de tsjinsten. Sa bliuwt der net folle te spyljen mear oer. Op dit stuit haw ik yn in jier yn Boazum miskien njoggen tsjinsten. Mar omdat der net safolle nije oargelisten by komme, wurd ik ek wol frege yn oare doarpen. Dêrneist bin ik hobbymatich ek nog in soad dwaande mei muzykmeitsjen. Ik meitsje regelmjittich muzyk yn lytse ensembles.” En dan is het tijd om een rondje door het huis te lopen, met daarbij de enthousiaste verhalen van Liuwe, over de tijd dat dit huis nog een bakkerij was. In de kamer waar wij ons gesprek begonnen stond al een mooi klavichord Klavecimbel mei Deinum (gerestaureerd door Liuwe), maar achter in het huis is een kamer waar bij binnenkomst meteen duidelijk is: hier wordt muziek gemaakt. Er hangen tig violen en altviolen aan de muur, er liggen boeken met bladmuziek, lessenaars, en twee prachtige grote instrumenten. Eén daarvan is het klavecimbel dat door de broer van Liuwe gemaakt is. Hiervan is de binnenkant prachtig beschilderd door Jaap Rolf, zilversmid in Leeuwarden. Het is een gezicht op Deinum, in spiegelbeeld, anders kon het niet op de klep. Ik heb niet vaak de kans om zo’n mooi instrument van dichtbij te zien, en Liuwe weet er kundig over te vertellen. Ook laat hij een stukje horen. Wat een klank! Het andere grote toetsinstrument in die kamer lijkt erg op het klavecimbel, maar het is net een beetje anders. Ik graaf in mijn kennis van de muziekgeschiedenis en vraag Liuwe: “is dat soms een fortepiano?”. Bingo! Hier heb ik met mijn examenleerlingen al

71 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication