Omdat het moeilijk was een baan in het noorden te vinden verhuisden wij na ons afstuderen met onze pasgeboren oudste zoon Jelle naar Den Haag waar ik een baan had gevonden bij de toenmalige PTT. De verzelfstandiging en privatisering van dat voormalige staatsbedrijf heb ik van nabij meegemaakt. Opeens kreeg het bedrijf veel vrijheid en van gekkigheid wist de leiding niet wat te doen met de grote reserves uit de telefoontikken. Van een publiek bedrijf werden we een privaat bedrijf waarbij de belangen van de aandeelhouders centraal stonden. Ik kreeg ook aandelen, maar heb die uiteindelijk met verlies moeten verkopen. In die tijd moest ik in pak en met stropdas naar het kantoor. Het heeft mij een hele tijd gekost voordat ik de dubbele windsor knoop onder de knie had. Wij leerden Den Haag kennen als een stad van uitersten: grote verschillen tussen arme, multiculturele en rijke(re), blanke wijken. De nabijheid van strand en duinen was ideaal voor ons jonge gezin. Na enkele jaren in Den Haag en Utrecht te hebben gewoond en gewerkt verhuisde ons gezin, inmiddels uitgebreid met jongste zoon Lucas, weer naar de stad Groningen. Het noorden trok toch. Ik had een baan gevonden bij de gemeente Hoogezand-Sappemeer. Al vrij snel daarna liep onze relatie op de klippen. Dat was een grote crisis in mijn leven. Gelukkig behield ik een goede band met mijn zonen. Na enkele jaren alleen te hebben gewoond en een tweede op de klippen gelopen relatie woonde ik weer alleen. Groningen is natuurlijk een prachtige stad – het had alleen in Fryslân moeten liggen – maar als alleenstaande man op gevorderde leeftijd voel je je wel snel oud met al die jonge studenten. Inmiddels had ik een baan gevonden bij de provincie Fryslân. Dagelijks pendelde ik met de trein tussen Groningen en Leeuwarden. Nu verkeer ik in de gelukkige omstandigheid dat ik met Joke en haar jongste zoon Jacco op It Stalt 6 in Mantgum woon. Haar oudste zoon Sybren is ook regelmatig bij ons thuis. Mijn zonen zijn inmiddels twintigers en wonen in Amsterdam. De oudste werkt en de jongste studeert. Mijn leven begon in een dorp en nu woon ik, op gevorderde leeftijd, opnieuw in een dorp, zij het in een ander deel van de provincie. Het grootste deel van mijn leven woonde ik buiten Fryslân. Die verhouding probeer ik de komende jaren weer recht te trekken. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik af en toe moet wennen aan het kale landschap van de Greidhoeke. De Friese Wâlden blijven voor mij ook hun charmes houden. Maar fietsend, motorrijdend en bovenal in de prachtige sloep van Joke begin ik nu ook de charmes van dit deel van de provincie te ontdekken. april 2015 Mandeguod 19
22 Online Touch Home