“Sa wie it doe” (diel IV) Sa njonkenlytsen siet dizze man yn de 7e klasse. De âlde skoalmaster hie in sike frou dat fan lesjaan kaam net folle terjochte. Wy hawwe it op skoalle altyd tige nei ‘t sin hân. Der waard thús besprutsen en beslúten dat dizze skriuwer mar nei de MULO yn Snits moast. Boer wurde like elkenien noch net sa goed ta. Nei de lânbouskoalle koe altyd noch. Op de fyts nei Snits, wat in feroaring. Fansels moast it earst wol wat wenne. As it strie min waar wie, koenen wy mei de LAB bus. Dizze reade bussen rieden hinne en wer fan en nei Snits. Der wienen gjin bushaltes. Men koe de hân efkes omheech stekke. De bus stoppe en men koe yn stappe. Wie men mei de fyts ûnderweis en it begûn te reinen? Gjin probleem. Men skûle efkes efter in beam. Rillegau wie de LAB der wol wer. Hannen omheech de sjauffeur út de bus, mei it treppentsje boppe op ‘e bus, wy de fyts oan rikke en de fyts waard yn it fytsrek boppe op de bus stutsen. Mei hurde wyn fleach de sjauffeurspet ek wolris ôf. Wy wienen net te min om dy wer op te sykjen. Eltse bus hie in aardige konduktrise mei kaartsjes. Wy kenden de sjauffeurs en konduktrises by de namme. Moarns en jûns wie it LAB bus 10 Mandeguod
13 Online Touch Home