“Sa wie it doe” (diel V) Wy wennen sa’n 400 meter fan de strjitwei ôf en de molke waard mei hynder en wein nei de dyk ta brocht. De reed wie ferhurde mei sintels en de âlde molkwein mei izeren hoepen om de tsjillen, joech nochal wat lawaai. De âld swarte wie mak en net hastich. By de strjitwei oan kommen moast hynder en wein mei bussen, swaaid wurde op ’e dyk. Gjin drokke dyk dus en in kalm hynder. Dy swaaierij joech gjin inkeld probleem. De bussen fan 40 liter fan 'e wein ôf en de bussen mei waai en sûpe foar de kealtsjes dan wer op pleats ta. *De swarte (paard) gie mei in sjutteldrafke mei it hiele swikje wer nei de dyk ta, mar as er dan wer nei de pleats gyng, die se dat mei in lichte draf. As der simmersdeis yn dat lân molken wurde moast mei wein en hynder, dan die de swarte it de hinnereis kalm oan. Yn 'e reed siet in lichte slinger. As it dan ’s nachts snijd hie wie it foar ús soms muoisum om it goede paad nei de dyk ta te finen. De swarte hie dan gjin Molkbussen fan 40 liter inkelde muoite om de reed sûnder te mennen te finen. Mei mist en tsjuster waar wie dat in great genot. “De swarte”, wat wie it in snoad en leaf hynder! De *trekkers (tractoren) fan hjoed de dei, se kinne in hiele soad, mar se kinne net dat wat de swarte doe al koe. Ik wie noch op skoalle yn Raerd. Yn wêzen in lyts doarpke mar der wienen dêr in protte winkels. Bakker Tolsma, Bruinsma en Ganzinga. Ik wit noch dat de yn Mantgum bekende Ids van der Ende doedestiids bakkersfeint by Ganzinga 10 Mandeguod
13 Online Touch Home