Sleepwein Hoe krige men it hea op ‘e sleepwein? De sleepwein skode men efterút tichter by de reak. In net waard op ‘e wein lein. De flappe waard omkypt hast tsjin de reak oan. Dan kaam der tsjin eltse bân in balkje. Dan wurde der in tou efter de reak lein oer de sleepwein hinne nei it tiksel ta. Dan kaam it tou oan ‘e sile en dan bigûn de swarte te lûken. Hiel kalmkes luts it hynder de reak op ‘e sleepwein. De balkjes der foar wei, de flappe omheech en ried de reak op ‘e sleepwein nei de skuorre ta. Boppe yn ‘e skuorre is in railsysteem mei in takel. De takelkabel giet nei bûten ta, wêr’t de belch stiet om de reak mei it net boppe yn de skuorre te bringen. Mei in knipsysteem giet it net los en komt it hea op de golle te lizzen. Mei twa sleepweinen koe men yn ien dei op in maklike wize in protte hea ynhelje. By Jan B. stiet yn de skuorre noch altyd in sleepwein omheech. Dúdlik in soarte fan sûvenir. Op in moarn fytste ik wer nei skoalle ta. Ik helle in Dútske soldaat yn dy’t in frommekes efter op ‘e fyts hie. Doe wie it ynienen “achtung halt!”, wir mussen ihren fahrad haben”. De soldaat hie de piip aardich út mei dat frommes efter op ‘e fyts. Op skoalle learden wy ek Dútsk. Yn myn bêste Dútsk koe ik fertelle dat ik mei de fyts nei skoalle ta moast. De fyts woe ‘k ek net kwyt. It wie net in âld bistke. Goed ride wie muoisum. Doe kaam de oplossing fan myn kant. Ik sei dat ik it sjutsje wol efter op de fyts hawwe woe. Myn skoalletas by de soldaat op ‘e fyts en syn faam by my efter op de pakjedrager. It wie tusken Dearsum en Skearnegoutum wer’t dat barde. Foarby Skearnegoutum kamen wy mear learlingen tsjin dy’t my koenen. Dy wienen ek ferheard fan it selsskip dat ik hie. Se tochten sels dat ik oppakt wie. Ik sei tsjin harren “wir fahren nach Snits ta”. Yn Snits oankaam, stapte it frommes fan myn fyts ôf en ik krige de skoaltas wer efter op de pakjedrager. De soldaat betanke my en ik wie bliid dat ik de fyts noch hie. Flakby Spears wenne boer Kroes. In famke fan harren gie nei Skearnegoutum nei skoalle ta. Famke Kroes gie gauris rinnende nei skoalle ta en sprong dan by my op ‘e fyts. Ek hie ik wol ris in famke Rozendaal efterop. Foar harren wie ik in soarte fan taksy. Je tinke dan wolris fan sântich jier ferlyn, wêr soene dy famkes bedarre wêze. tenei mear Mandeguod 17
20 Online Touch Home