één gemaakt en zijn ze gemoderniseerd. De electriciteit was bovengronds en koken deden we op butagas. Naast ons huis was een stuk land (waar nu een parkeerterrein is) en daar liepen de koeien van Jappie Anema. Hij woonde in het huis waar Lys en David Scarse nu wonen. Er was een schuur achter, maar die is later afgebroken. De trein stopte hier wel, maar je mocht er niet in. Er reed wel een LAB-bus. Als je bij ons achter het huis stond kon je hem helemaal volgen van Dijkshoek onder Jorwerd naar Lucht en Veld. De bus stopte voor het gemeentehuis. De lagere school bestond uit twee lokalen en twee leerkrachten. Juffrouw van der Wal had klas 1, 2 en 3 en meester Scholten 4, 5 en 6. In 1962 is Ernst geboren. Gerrit zei: “Wij hebben een partuur.” Zolang onze jongens op de lagere school zijn geweest, heb ik in de oudercommissie gezeten en heb dus ook heel veel schoolreisjes meegemaakt en heel veel kinderen leren kennen. Het zijn nu 50-plussers; niet te geloven! In 1973 is Gerrit overleden aan de ziekte van Hodgkin. Dat was voor de jongens en mij een hele moeilijke tijd. We zijn toen verhuisd. Eerst 2 jaar naar de Swannedrift en later waar ik nu woon, aan de Gibbeflecht. In april 1974, vroeg de gemeentesecretaris of ik zin had op het gemeentehuis te werken op de afdeling bevolking. Na overleg met de jongens ben ik daar eerst halve dagen gaan werken en dat is goed geweest. Later werd ik ambtenaar van de burgelijke stand en heb veel paartjes in ondertrouw gedaan en veel baby’s in geschreven. In 1979 is Ernst tegelijk met Durk de Jong bij een auto-ongeluk overleden. Hij was toen 17 jaar. Je kunt je voorstellen wat dat teweeg gebracht heeft in ons leven (Dat blijft altijd). Nadat ik tien jaar gewerkt heb in Mantgum, kwam de herindeling met Hennaarderadeel en heb ik nog een jaar op het gemeentehuis in Wommels gewerkt. Maar ik vond het toen wel genoeg. Ik heb nog veel hobby’s, dus… In 1992 leerde ik Gerrit Neijman kennen, een gepensioneerd brandweerman uit Amsterdam. We hebben een poos samen gewoond. Veel gefietst en gewandeld. Vijf keer de vierdaagse van Nijmegen gewandeld en de éérste Slachtemarathon in 2000. Zes jaar geleden is hij overleden op 82 jarige leeftijd. Nu ben ik weer alleen op de Gibbeflecht. Maar gelukkig wonen de jongens met hun gezinnen dichtbij. Woensdag’s morgens doe ik met Ria Versnel de bibliotheek in Nij Dekema, ’s middag’s klaverjassen (in de wintermaanden), en op vrijdags gym. De geraniums moeten nog maar even wachten. Dit was in vogelvlucht zo’n beetje wat ik wilde vertellen over mijn leven. Het ging niet allemaal over rozen. “Van het concert des levens krijgt niemand een program!” Lieve groet van Betty Noorman Mandeguod 21
24 Online Touch Home