Van de hoofdredacteur Als u deze Mandegoud leest is uw vakantie weer afgelopen. Zo niet, dan wens ik u nog prettige dagen. Ook Mantgum had een warm mediterraan klimaat, dat door de aanhoudende droogte steeds beter te verdragen was. Volgens weersdeskundigen krijgen we dergelijke zomers vaker en dat is volgens velen rampzalig voor het milieu en de mensheid. Dat laatste is onzin. Sinds haar bestaan verandert de wereld voortdurend. De Utrechtse Heuvelrug ontstond in een ijstijd. Zo’n twaalfduizend jaar geleden was er zoveel ijs dat u naar Engeland kon lopen. Dat ijs smolt, waardoor de zeespiegel maar liefst 110 meter steeg. De nu verwachte stijging is dan peanuts. Fossiele vondsten bewijzen dat de Brabantse Peel ooit tropisch was en dat daar zelfs walvissen zwommen. Dus alleen al in Nederland is de variatie in temperatuur en milieu veel groter dan de veranderingen die wij nu willen tegenhouden. Die veranderingen zijn niet rampzalig voor het milieu, ze zijn het milieu. Ook voor de mensheid is twee graden temperatuurstijging geen probleem. Sinds de Homo Sapiens ontstond heeft hij, met aanpassingen, grotere temperatuurverschillen overleefd. Onze voorouders in de ijstijd waren waarschijnlijk banger voor het smeltende ijs en de zeespiegelstijging dan wij. Is er dan geen probleem? Jazeker wel. Bijvoorbeeld dat de moderne mens haar belangrijkste infrastructuur bouwde op plaatsen die bij zeespiegelstijging het kwetsbaarst zijn. Met haar narcistische neiging tot tunnelvisie denken wij dat we met het beperken van de CO2-uitstooot de globale temperatuurstijging en daarmee de zeespiegelstijging kunnen tegenhouden. Dat dat kan, zou blijken uit plaatjes waarin CO2-stijging en temperatuurstijging samengaan. Wetenschappers noemen dat correlatie. En 97% van de goede wetenschappers onderschrijft dat. Als dat laatste waar is, behoor ik tot de 3% zeer goede wetenschappers die zeggen dat correlatie niet bewijst dat CO2-stijging de globale temperatuurstijging veroorzaakt. Mogelijk is het andersom of is er sprake van toeval. Onze invloed op het milieu zou wel eens veel kleiner kunnen zijn dan wij met onze menselijke overmoed veronderstellen. Toch zetten wij met onze tunnelvisieblik al ons geld en al onze mogelijkheden op één paard: CO2-beperking. Misschien is dat de juiste, maar de kans is aanzienlijk dat later blijkt dat we fout zaten of dat het onvoldoende is. Daarna is het mogelijk te laat het roer alsnog om te gooien, bijvoorbeeld omdat de orang-oetangs dan, door ons toedoen, al zijn uitgestorven of omdat er te veel mensen zijn. Als de bevolkingsgroei zich doorzet zijn er in 2100 zeventien miljard mensen. Commentaar? Graag! (info@brambrouwer.nl) Bram Brouwer Mandeguod 3
6 Online Touch Home