57

van dit jaar ook nog een nieuwe linker knie in het verschiet heb, is er binnen de praktijk in goed overleg besloten in september na de vakantie mijn werkzaamheden helemaal neer te leggen. Uiteraard is dit een rationele beslissing met een enorme emotionele lading, maar niet het einde van de wereld! Ik prijs mij gelukkig met het feit dat ik een groot team van dierenartsen en assistenten achterlaat dat ik zelf stuk voor stuk mee heb uitgezocht en dat mij prima kan vervangen. Collegae met hart voor de zaak. Diergezondheidszorg is mijn lust en mijn leven. Niet voor niets heb ik altijd geroepen dat ik ‘het mooiste beroep van de wereld’ heb. De enorme variatie in werkzaamheden en dieren en de omgang met een evenzo grote variëteit aan diereigenaren heb ik altijd als bijzonder aantrekkelijk ervaren. Zo werd ik nooit een specialist, maar juist een typische allrounder. Na ruim 33 jaar noeste arbeid in de praktijk Reduzum-Grou wordt het echter tijd mijn eigen gezondheid te laten prevaleren boven die van de zorg voor de dieren die mij altijd zijn toevertrouwd. Ontegenzeglijk zal ik het bistedokterjen en het contact met boeren, burgers en buitenlui verschrikkelijk missen. En een officieel afscheid zit er voorlopig absoluut niet in. Maar een ieder die mij kent, weet dat ik daar vroeg of laat een creatieve draai aan zal geven. Ik herinner me nog heel goed het afscheid van Master Piter als hoofd van De Trije Doarpenskoalle in Reduzum. In zijn afscheidsrede noemde hij het dat hij het ervoer als ‘een klein beetje doodgaan’ om afstand van zijn functie te moeten doen. Ik meende hem destijds in mijn hoedanigheid als voorzitter van de ouderraad te moeten verbeteren dat het wellicht eerder als een ‘amputatie’ aanvoelde. Nu ik zelf in de vergelijkbare situatie ben, zal ik ervoor proberen te zorgen dat geen van beide op mij van toepassing zal zijn. Ik heb nog zoveel liefhebberijen waar ik veel te weinig tijd voor heb gehad, waarvan ik hoop dat die ervoor zullen zorgen dat het stoppen zelfs geen littekens op mijn ziel zal veroorzaken! Freek de Jonge vroeg zich ooit zingend af of ‘er leven is na de dood’. Dat denk ik persoonlijk niet. Maar er is wel degelijk een leven na mijn bestaan als bistedokter en ik hoop dat het mij samen met Lia nog een hele poos gegund is. menno@bistedokter.nl MANDEGUOD 55

58 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication