Van de hoofdredacteur Sinds kort spreekt de NS ons aan met ‘geachte reiziger’ in plaats van ‘dames en heren’. Amsterdam noemt haar burgers tegenwoordig ‘Beste Amsterdammers’. De Hema voegt jongens- en meisjeskleding samen tot kids-kleding. Kranten schrijven in zogenoemde genderneutrale taal. In Duitsland mogen mensen zich naast man of vrouw nu ook als ‘inter’ of ‘divers’ laten registreren. In Denemarken, Ierland, Malta en Noorwegen kon dat al. Volgens een Amsterdams beleidsrapport strookt de indeling man-vrouw niet meer met de werkelijkheid. Alles als tegemoetkoming aan de lhbti-gemeenschap, ook wel aangeduid als lgbt-, lgbtq-, lgbtqi-, lgbti-, lhbti-, lgbtqia-, lgbtqiap-, lgbtqasp-, lgbt+, lgbtqaigemeenschap*. De Metro (29-07-2017) sprak zelfs over de lhbtiqapc-gemeenschap*. Voor mij de vraag of ik ook genderneutraal moet gaan schrijven? Het antwoord is: nee. Na lang nadenken zie ik genderneutrale taal als een verkrachting van het Nederlands. Het onthoudt de lezer belangrijke informatie en brengt hem of haar voortdurend in verwarring. Een artikel over een wielrenner bleek over Annemiek van Vleuten te gaan. Een verkrachte journalist bleek een vrouwennaam te hebben en een acteur bleek Carice van Houten te zijn, behalve in de zinssnede ‘De actrice Carice van Houten …’, want dan treedt het potsierlijkheidsbeginsel in werking. En, moet ik in genderneutrale taal ‘Annemiek en zijn ploeg …’ of ‘de renner en haar ploeg …’ schrijven of geldt dan ook het potsierlijkheidsbeginsel. Dat leidt slechts tot potsierlijk taalgebruik die voortdurend op het verkeerde been zet en daardoor ongeloofwaardig wordt. Ik vraag mij af wat er mis is als ik bij een lezing mijn publiek verwelkom met ‘dames en heren …’. Dat is een beleefdheidsvorm, die mensen niet op hun geslacht aanspreekt. ‘Beste mensen’ is koud en komt arrogant over, om over ‘beste lhbtiqapc-ers’, zoals sommigen voorstellen, maar niet te spreken. De term ‘dames en heren’ omvat het hele menselijke spectrum, met enerzijds het ’ultieme vrouwelijke’ en anderzijds het ‘ultieme mannelijke’ en daartussen alle mogelijke variaties. ‘Dames en heren’ is dan inclusief iedereen en sluit niemand uit. Als vrouw zou ik mij gepiepeld voelen met genderneutrale taal, die vooral mannelijke taaluitingen gebruikt (wielrenner, journalist, acteur). Dat is geen genderneutrale taal (als die al bestaat), maar een masculiene. Dat lijkt precies tegengesteld te zijn aan wat genderneutralisten willen. Dat het man-vrouw onderscheid niet van deze tijd is, is een gotspe. Gelukkig verschillen mannen en vrouwen. Dat verschil mag gelijkwaardigheid echter niet in de weg staan. * Voor een verklaring van de lettercombinaties verwijs ik naar mijn website www.brambrouwer.nl Bram Brouwer Mandeguod 3
6 Online Touch Home