Joaden, binne handelsljue, se ha de gave fan praten. En yn de selde tyd, dat de foarige forhaaltjes harren ôfspyle ha, hat it nou folgjende ek pleats foun. Keizer, wie de namme fan de Joad en hy sei ek Anne tsjin ús Mem en hoe as dat kaam, dat wit ek net. Ik tink dat in buurfrou is in kear tsjin har fan Moarn Anne sein hat en dat die Joad ûnthâlden. En as je by de namme neamt wurde, it jouwt wat fertroulyks. Mei 2 koarren oan in jôk fol mei sinasappels en oars neat en Mem kocht eigenlik alle kearen fan him. Mar op in kear, se siet wat krap mei it jild, dat se sei, it past me hjoed net, dat ik sinasappels keapje. En de Joad mar troch seure, mar it ne fan Mem bleaun ne, dat op it lêste moment rôlle hy de sinasappels by Mem ûnder it kammenet. Ik betelje se net, sei Mem. De jouns kaam Keizer hwer oan. Mem hie wer jild bart en betelle de ûnder it kammenet rôlle sinasappels. Mar sei se tsjin Keizer: As Jou dit my hwer flikke dan krijje gjin jild wer en de sinasappels hat Anne dan op iten. En dat hat er goed ûnthâlden. Se hierne mekoar aardig goed sketten. Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 49
50 Online Touch Home