Jan Bijlsma (1910-1995) Fekansje! Fekânsje betsjut: de weareld ontdekke. Bûten ie eige doarp, noch moaijer bûten de provincie en dan yn eigen lân sa fier mogelyk foart. En yn Reduzum wie in Domine, die gong mei de jonges fan it doarp er mei de fiets op út, foar in bytsje sinten gongen se hiele einen foart, mar wol yn eigen lân. De trijje Reduster jonges Harm, Hans en Jan en dan gong ik as onbereisde ek mei en we hierne ôfpraat op nei St. Pieterberg yn it úterste Suden fan Limburg. Jan Bergstra thús wie in 4 persoonstinte en kampearspullen en wy scoene foar ien dei bôlle iten mei nimme. Mar it wier allegear net sa bot troch praten. Dou mast sa rekkenje, hie Harm, Jan hat hast niks op de fiets, die mat al wat op syn fiets ha, want hy ha hjir tinte en alles al. Mar op syn eigen fiets siet ek net folle. Dat doe ik yn Reduzum de fietsen oer seag, sei ik tsjin Harm, hast stou de fekansje rommeltsje nog thús lizzen, doe smoarden Hans en Jan al fan it knizen en tochten dit komt wol goed. Der waard by my nog in pakje op de fiets boan en wy setten ôf. En Harm song by de Trijje Romers. En de Fongersfiets, die staat voor niets. Mar by de blauwe tinte hie er de earste lekke bân al. En Hans mar sjonge. En de Fongersfiets, dat is maar niets. Ik sei de minst befrachte fiets, dat hat toch iets foar by in lekke bân, alles kin by Harm op de fiets bliuwe, want de begage stelt neat foar. Apeldoorn, der scoene we de tinte mar opslaan. Ik tink by in boer op it hiem. Gelderse mûzen, sa hjitten ús ierappels, die wy skielt ha en op it fuur gasflam setten ha en die´t nooit gear wurden binne dat goed dat we nog in stikje bôlle hierne en de brei is al lukt, mar die iten sierdery wie net in succes. Earpels ha wy net wer hant, wy iten bergen bôlle en wat brei. Mar wol alle dagen moai waar. Ien kear ha wy by in boer op it hiem stien en doe drygde de loft en der kaam de boerinne oan, wy mochten wol yn´t hea sliepe en dat kaam goed út, hwant der kaam goed wat út roegeljen. Mar wy ha inderdaad op de St. Pietersberg slipt en de jouns ha wy Maastricht yn west en in gleske fris dronken. Ik sei, jonges, yn Maastricht wêze en net in gleske bier preaun, dat kinst net meitsje. Mar ús fietsark doogde der net yn dat bergelân. Net ien die in forsnelling op de fiets hie en Hans hie nog in bânrem. Wat ha wy bûlge om by die 54 fertelsels troch Jan Bijlsma Mantgum 2014 deel X Trije maten op ‘e fyts fertelsels troch
55 Online Touch Home