Forhalen, heart op het keatslân Troch wie as it forteld is, wit ik net mear, mar ik fortel, sa as it my yn de kop. De nammen finne faaks net allegear echt, mar it fortel is er net minderom. En dan begjin it sa, de mannen hierne te dounsjen west nei Café ,,De Trijje Romers” oan de strjitwei by Reduzum. En 11 ure wie it ôfroun. It ferfier wie doe de fiets, mei Carbidlampen as forljochting. De earste bully electro forljochting wierne yn it kommen. Mar carbidlamp der wierne fut inhelen die hierne gjin lampe of die carbidlampen lieten se soms ek wol forsûpe, dan dierne se de wetterkraan net op tyd ticht. En dan stie de politie op de uitkijk oan de strjitwei by ,,de trijje romers”. En ja, se seagen ien kommen, sûnderljocht,, mar die gene seach de plysje ek en se binne oanelkoar ta en die plysje docht en greep en it is krekt mis en die gene die dat oerkomt ropt nog: ,,En de ijzeren vuist grijpt mis”. Nou, dat wie wille ûnder de mannen. Mar se wierne nog net thús. Sietse en Ruurd, beide mei ljocht fietse foarop en fjoart achter har ride Geart en Aant. Café ,,De Trijje Romers” oan de strjitwei by Reduzum. Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 71
72 Online Touch Home