Groeneveldlezing 2019 Van landbouwer naar landschapsbouwer 17 Mijn droom was om één taal en model te vinden om ecosystemen te herstellen, die het jargon van experts kon vervangen en tegelijkertijd zou leiden tot concrete en meetbare acties in het veld zodat op den duur ook bedrijven, overheden en investeerders zouden aanhaken. Het moest praktisch en meetbaar zijn, en experts moesten er zich in kunnen vinden. En het model moest leiden tot ontwikkeling van grote investeerbare groene herstelprojecten. Of zoals investeerders dat noemen : pijplijn. Van ego naar eco Kortom, het model moest van lineair -ego- gericht gaan om inclusief-eco-gericht te worden, zoals dit plaatje mooi laat zien. Mijn zoektocht duurde meer dan een jaar. In die tijd reisde ik de wereld rond om vooral boeren en inheemse volkeren, businessmensen en investeerders te interviewen. Ik stelde ze twee vragen : wat is je grootste frustratie ? En wat is je droom ? Een model dat rekening houdt met, landbouw, water, voedsel, veiligheid, banen, business, infrastructuur, incesteringen en ecologie als basis heeft. Bron : Society 3.0. De antwoorden waren verrassend identiek. De boeren vertelden : “Wat mij het meest frustreert is, dat ik het land omwille van efficiëntie niet in een betere conditie aan mijn kinderen kan overdragen.” Ze droomden ervan de ecologische balans van hun land te herstellen en goed te kunnen leven van hun producten. “Als boer heb ik behoefte aan een lonkend perspectief.” Boer Niels, nabij Rotterdam “Iedereen moet baadt hebben bij landschapsherstel, niet alleen boeren. Iedereen.” Boer Piet Kruger, Baviaanskloof.
18 Online Touch Home