de vorm wist te geven en te begeleiden. De intrede van de elektrische fiets was daarbij in latere jaren een zeer welkom hulpmiddel. Vele jonge collega’s en stagiaires werden door hem wegwijs gemaakt in de wereld van het lesgeven en de daarbij behorende taken en verantwoordelijkheden. Op de vraag ‘hoe overleef ik mijn baan als docent’ gaf hij vooral heel realistische antwoorden. Het heeft mij als beginnend docent eind jaren 80 enorm geïnspireerd en geholpen. Met zijn nononsense houding is hij immers altijd de man van de werkvloer geweest en een voorbeeld hoe je succesvol ‘oud’ kunt worden in onderwijsland. Het maakt Tom ‘a hard act to follow’. Tom is klaar De term dinosauriërs doet wellicht vermoeden dat zij de laatste jaren als oude, tevreden mastodonten door de school gewandeld hebben en geen bijdrage meer geleverd hebben aan de vernieuwingen die in het moderne onderwijs zo nodig zijn. Niets is minder waar! Het is bewonderenswaardig hoe Marieke en Tom zich tot op de dag van vandaag nog met grote overgave en nieuwe initiatieven voor onze school inzetten als docent, mentor, decaan, coach en collega. Aan hun fysieke aanwezigheid komt over enkele weken toch echt een einde. Wat zij achterlaten is niet alleen een schat aan goede herinneringen, maar vooral een enorme inspiratiebron voor de jongere generatie. Ik zal er dankbaar gebruik van blijven maken. Henny Kolster
14 Online Touch Home