MCA Schoolkrant 2018/2019 nummer 3
Deze schoolkrant werd mede mogelijk gemaakt door: Errol Els Sander Manon Henny Havo 4 Frans Tom van Berkel Lauren Caroline Peter Stephanie Anonieme 3M leerling
Inhoud Voorwoord 4 Sterke verhalen in de lerarenkamer 6 Top 10 fixmoves 8 Havo 5 in Antwerpen 9 Een lintje voor Jan 10 Ode aan de dinosauriërs 12 Domme blondjes 14 Leerjaar 2 in Londen 15 We nemen afscheid 16 Havo 3 in Rouen 22 Mavo 3 in Hamburg 24 Drama in de school 26 Mavo 4 in Rotterdam 28
De eindstreep Hoi! Daar is ie weer… een nieuwe editie van de schoolkrant!! We hebben de afgelopen tijd weer veel samen gezeten om na te denken over wat allemaal leuk is om te delen! Een jaar waarin veel is gebeurd, zowel leuke als minder leuke dingen… Het was natuurlijk zwaar, heel zwaar. Misschien wel té zwaar? Maar hé, het is school en zo gaan die dingen soms. Het einde van het schooljaar is in zicht en we gaan ons klaarmaken voor een welverdiende vakantie, maar niet voordat we weer de verhalen uit dit digitale boekje met jullie hebben gedeeld. We nemen afscheid van een aantal montisaurussen, zowel bij het personeel als onder de leerlingen. Van die mensen die al zo lang op school rondlopen, dat ze tot het meubilair zijn gaan behoren. Vergeet niet om voor de vakantie nog even goed te oefenen met de fixmoves van pagina 8. Uitgebreid getest door de redactie en havo 4 Frans. Zo wordt jouw vakantie gegarandeerd een groot succes en kun je volgend jaar tijdens de lessen weer lekker wegdromen... Groetjes namens iedereen die aan deze editie heeft meegewerkt en natuurlijk: Fijne vakantie! 4
Oud en nieuw? En dat in deze tijd van het jaar? Jawel! Het ene moment strooien we nog confetti over onze geslaagde eindexamenleerlingen: een ontlading van wekenlange spanning (bij leerlingen, als ook mijn collega’s..)! Ik voel me trots: zij hebben een mijlpaal in hun leven bereikt. Voor sommige leerlingen volgt nog een herkansing. Zou het nog gaan lukken? Natuurlijk daar gaan we voor! Het volgende m ment (praktisch een week later) verwelkomen we onze nieuwe Montessorianen. Wat mooi om te zien: jonge kuikens verzamelen zich om vervolgens ‘hun’ klas en mentor te vind de aula. Een moment later op dezelfde middag zien ze er al een stuk meer ontspannen uit. De kennismaking met de nieuwe klasgenoten is geweest en ook de mentor is geen onbekende meer. Dat is fijn starten na de vakantie! Een ander bijzonder moment was toch wel de 5 ldiging’ van onze rste leerlingen it havo 5 die het schoolgedeelte van tweefasenvwo af hebben gerond. Dat maakt mij ook trots! Zij gaan nu zonder vertraging door aar vwo 6 op Beekdal. Allemaal heel veel succes met de laatste loodjes van dit schooljaar en maak er een hele mooie zomer van! Wellicht in Verweggistan of gewoon la balconia: geniet ervan! Sander
5 verhalen. Maar welke is van wie? Zoek de naam bij het juiste verhaal. Caroline, Errol, Lauren, Peter, Stephanie Steile helling Twee jaar geleden was ik op vakantie op Tenerife. Daar ging ik een paar dagen op visite bij vrienden die daar op vakantie waren en me uitnodigden in hun appartement. Die jongen van dat stel is aan één oog blind en ziet geen diepte. Samen met hem ging ik een stukje wandelen en kwamen we uit bij een rots waarlangs we naar beneden wilden klimmen. Hij dacht dat het wel zou lukken dus klommen we naar beneden... na verloop van tijd konden we niet meer verder omdat de rots nog 10 meter stijl naar beneden ging... maar we konden eigenlijk ook niet meer echt terug... (hij dacht dat het geen probleem was omdat hij het niet goed had ingeschat met z’n oog). We moesten terug anders zouden we naar beneden storten en ongetwijfeld dood zijn... Met gevaar voor eigen leven zijn we op onze slippers toch maar naar boven geklommen tegen een praktisch rechte wand aan... Uiteindelijk is het gelukt... we rilden als rietjes... ik was echt doodsbang en hij ook... Gemiste kans Ik ging voor het eerst zonder mijn ouders op vakantie. Een treinreis door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Frankrijk etc. In de nachttrein naar Florence zaten we bij een aantal Colombiaanse jongens die meededen aan de kampioenschappen paragliden. We werden uitgenodigd om mee te gaan. Ik heb er nog steeds een beetje spijt van dat ik toen nee heb gezegd. Toeval 6 Ik was een keer liftend op vakantie op een eilandje in Kroatië en ik wilde weer naar huis. Ik vertrok ‘s ochtends vroeg van de camping met mijn eerste lift naar het vaste land. Aan het eind van de middag, vond ik in Italië mijn volgende lift. En bij wie stapte ik in de auto? De buurman van de camping waar ik ‘s ochtends vertrokken was. Honderden kilometers verderop kwamen we elkaar weer tegen.
Fietssleutel We waren op Kos en dat is echt zo’n fietseiland. We kregen gratis fietsen bij het hotel en gingen aan het eind van de dag in de bloedhete zon naar de thermen verderop fietsen. Op de helling kwamen we al langs een uitgefikte auto. Wij daar zwemmen in de zee. Staan we bij de fietsen, hoor ik naast me: “hè ik had de fietssleutel toch in mijn broekzak?” Goed, die fietssleutel lag dus in zee. Wij zoeken, niet gevonden. Naar de bushalte, geen bus. Uiteindelijk hebben we aangeklopt bij een man met zo’n verkoopcaravan om te vragen of hij een taxi wilde bellen. Nee, hij bracht ons wel even thuis, want hij wilde ook nog twee Denen wegbrengen. Wij met ons allen in dat Golfje gepropt. Bleek die man hartstikke dronken te zijn. Hij viel de hele tijd in slaap, dus die Denen elke keer maar tegen hem praten om hem wakker te houden. Toen kwamen we langs een hotel waar blijkbaar Bill Clinton overnachtte. Die man heel hard uit het raam roepen en zijn vuist opsteken. Uiteindelijk veilig aangekomen, maar langs die steile hellingen vonden we het echt doodeng. Chauffeur in onderbroek Wij lagen om een uurtje of 1 ‘s nachts te slapen in een tentje in de bergen. Word ik wakker gemaakt door degene naast me. “Ik hoor iemand om hulp roepen. En er valt iets van de berg af!” Dus ik zo: “nee joh, ga nou maar slapen”. En even later hoor ik het ook: (schattig zacht stemmetje) “help, help!” Wij toch maar gaan kijken. We hadden geen zaklamp, dus met zo’n gaslantaarn het bos in. Ligt daar een auto op de kop met een vrouw naast de auto. Wij klimmen omhoog. Er waren al andere mensen aan komen lopen. Ligt daar een man in zijn onderbroek die door het zijraam is geslingerd en die half onder de auto ligt. De vrouwen die daar al waren, hadden hem zien rijden en zeiden dat hij waarschijnlijk dronken was. Een uur en een kwartier later kwam de ambulance. “Willen jullie alsjeblieft die lamp uit doen, straks vliegt die auto nog in de fik”. Zij eerst die auto met staalkabels vastmaken aan de bomen er omheen, zodat hij niet verder naar beneden zou vallen. Achteraf hoorden we dat die vrouw de minnares was van die dronken man en dat ze dus blijkbaar ‘s nachts gingen rijden, terwijl hij alleen een onderbroek aan had. Wil je weten welk verhaal van wie was? Kijk dan snel op pagina 29. 7
Top 10 fixmoves De zomer is begonnen. Zo fix jij jouw ideale date… 10. Ben jij een pauw? Ik vind jou wauw! 9. Als ik voor jou kook, ben jij dan mijn toetje? 8. Is je moeder een kraan, jij bent echt een spetter! 7. Mijn telefoon is kapot… jouw nummer staat er niet in! 6. Mijn hobby is puzzelen en jij bent het laatste stukje dat ik zocht. 5. Ik wil gaan zwemmen, maar ik verdrink al in je ogen. 4. Ben je moe? Je loopt al uren rondjes door mijn hoofd. 3. Is jouw vader toevallig DJ? Je bent echt een plaatje! 2. Ik ben mijn telefoonnummer kwijt, mag ik die van jou? 1. Ben jij Google? Want jij bent echt alles wat ik zoek! 8
Havo 5 in Antwerpen Met een driedaagse reis naar Antwerpen van 16-18 april sloten de leerlingen van de eindexamenklassen havo hun laatste schooljaar af. Onder leiding van Jeanette, Jorinde, Anne, Lisanne, Anja en Klaas gingen de leerlingen o.a. naar het Museum aan de Stroom, de Botanische tuinen en de Zoo. Er was ook gelegenheid om de prachtige binnenstad van Antwerpen te verkennen. In de karaokebar werd massaal meegezongen en was de sfeer uitbundig! Ze waren helemaal opgeladen voor de centrale examens! 9
Ridder Jan Wijnveld Sommige van jullie hebben het mee gekregen en andere niet. We hebben een ridder in ons midden. Een aantal kennen hem goed een aantal wat minder en sommige zullen hem helemaal niet kennen. Maar toch loopt Jan Wijnveld – want om hem gaat het– al ruim dertig jaar bij ons op school rond. Jan en Ik heb heel wat avonturen beleefd. We zaten jarenlang samen op de vrachtbus die als ondersteuning mee ging naar de Ardennen en later Ameland. Leerlingen liepen toen nog van gîte naar gîte. Wij zorgden dat de grote rugtassen naar de volgende locatie werden gebracht en deden tevens boodschappen voor de ouders die de gîte bemensten en kookten voor de leerlingen. We namen voor gîte ouders altijd iets lekkers mee voor bij de koffie en omdat we bij alle vier de gîtes langs gingen hadden Jan en ik elke dag vier keer wat lekkers bij de koffie. Wij waren tenslotte nog in de groei. Dan hoorden we ook de verhalen die we dan weer 10
doorvertelden aan de ouders bij de volgende gîte. Ja, dat waren nog een tijden. Als je met je pakje boter achter ons stond bij de Super Marché had je pech want wij hadden twee grote winkelwagens vol met boodschappen. Een hoogtepunt voor ons was ook om tweemaal daags over het Circuit van Francorchamps racen. Als we dan langs de hoofdtribune reden zwaaide Jan altijd even naar het publiek wat er niet was. Ach en onze nachtelijke ritten naar het ziekenhuis van Malmédy met een leerling die oogvloeistof voor zijn lenzen had gebruikt die al lang over datum was. Of de leerling die met een klasgenoot een kei optilde die maar hem op zijn vingers kreeg omdat de ander de steen niet kon houden. En de grote hoeveelheid hout die we voor de leerlingen uit het bos haalden om mega kampvuren te stoken. En als we dan op vrijdag weer terug reden naar school altijd lunchen aan de A50 bij wegrestaurant de Lucht. Zo’n mega uitsmijter met alles erop en eraan. Dat waren nog eens tijden. In de bijlage die Charles schreef voor het comité van aanbeveling staat nog veel meer wat Jan al de afgelopen jaren heeft gedaan voor onze school. Tom van Berkel 11
Ode aan de dinosauriërs Ze worden liefkozend de dinosauriërs van het Montessori College Arnhem genoemd, mijn collega’s Marieke Doomen en Tom Verhofstad. Samen hebben zij ruim 80 jaar ervaring in het middelbaar onderwijs en nu zijn beiden definitief de allerlaatste fase van hun carrières ingegaan. Aan het eind van dit schooljaar mogen zij van hun welverdiende pensioen gaan genieten. Marieke begon op onze oude locatie in Oosterbeek als docent techniek, beeldende vorming en mentor. De tijd van het schoolbord en het krijtje. Creativiteit en eigenheid stonden bij haar vanaf het eerste moment zeer hoog in het vaandel en deze twee principes bracht zij overtuigend op haar leerlingen over. Wees en blijf altijd jezelf en ontwikkel je in jouw eigen tempo, op geheel eigen wijze, was altijd haar motto. Generaties leerlingen hebben dit advies opgevolgd en waren vervolgens meer dan voldoende voorbereid op de volgende stap in de maatschappij. Met haar onnavolgbare inzet, betrokkenheid en positieve levenshouding was Marieke een grote inspiratie en steun voor de mensen met wie zij werkte. Een unieke collega met een luisterend oor voor iedereen die het ‘even niet meer zag zitten’. Altijd denkend in praktische en realistische oplossingen, met veel gevoel voor detail. Tom, docent Engels en gedreven en betrokken mentor van talloze groepen, bracht zijn leerlingen vooral bij dat een authentieke, oprechte houding je in het leven het meeste oplevert. Hij stond aan de wieg van de inmiddels legendarische mentordagen op Ameland, een schoolreis die hij tot het ein
de vorm wist te geven en te begeleiden. De intrede van de elektrische fiets was daarbij in latere jaren een zeer welkom hulpmiddel. Vele jonge collega’s en stagiaires werden door hem wegwijs gemaakt in de wereld van het lesgeven en de daarbij behorende taken en verantwoordelijkheden. Op de vraag ‘hoe overleef ik mijn baan als docent’ gaf hij vooral heel realistische antwoorden. Het heeft mij als beginnend docent eind jaren 80 enorm geïnspireerd en geholpen. Met zijn nononsense houding is hij immers altijd de man van de werkvloer geweest en een voorbeeld hoe je succesvol ‘oud’ kunt worden in onderwijsland. Het maakt Tom ‘a hard act to follow’. Tom is klaar De term dinosauriërs doet wellicht vermoeden dat zij de laatste jaren als oude, tevreden mastodonten door de school gewandeld hebben en geen bijdrage meer geleverd hebben aan de vernieuwingen die in het moderne onderwijs zo nodig zijn. Niets is minder waar! Het is bewonderenswaardig hoe Marieke en Tom zich tot op de dag van vandaag nog met grote overgave en nieuwe initiatieven voor onze school inzetten als docent, mentor, decaan, coach en collega. Aan hun fysieke aanwezigheid komt over enkele weken toch echt een einde. Wat zij achterlaten is niet alleen een schat aan goede herinneringen, maar vooral een enorme inspiratiebron voor de jongere generatie. Ik zal er dankbaar gebruik van blijven maken. Henny Kolster
Domme blondjes Waarom zet een dom blondje altijd lege flessen in de koelkast? Voor de visite die niks wil drinken Waarom neemt een dom blondje altijd een mes mee in de auto? Om de bocht af te snijden Welke muziek draait een dom blondje altijd? Breath in, breath out Wat zegt een dom blondje altijd tegen een koe? Ik had je al gezien haha hoef je geen boe te roepen! Waarom gaan domme blondjes altijd in een kring zitten als ze het koud hebben? Dan is het 360 graden 14
Leerjaar 2 in Londen In de week voor de meivakantie gingen bijna alle leerlingen van het 2e leerjaar naar Londen toe! Ze verbleven 3 nachten bij gastgezinnen in de wijken New Malden en Morden. Overdag gingen ze de stad in onder begeleiding van hun docenten. Op het programma stonden activiteiten zoals de London Eye, London Dungeon en het bezoeken van de West End Musical Aladdin! Het was een gezellige week met geweldig weer, een geweldige sfeer en geweldige leerlingen! 15
We nemen afscheid... Naam: Levi Böhmer Klas: Mavo 4 Hoe lang heb je op het MCA gezeten? 2,5 jaar Wat is je leukste herinnering aan het MCA? De examenstunt dit jaar. Maar dat mag ik zeker niet zeggen? Wat ga je missen? Mijn vrienden Wat ga je de komende maanden doen? Zuipen, chillen, zwemmen Wat ga je volgend jaar doen? Ik ga de opleiding Veiligheid & Vakmanschap bij Defensie doen 16
Naam: Nadia Leenders Klas: Havo 5 Hoe lang heb je op het MCA gezeten? Eerst mavo en toen havo dus 6 jaar Wat is je leukste herinnering aan het MCA? Antwerpen. Het mountainbiken was heel leuk en de sfeer was gewoon super goed. Wat ga je missen? In ieder geval niet de tussenuren! Wat ga je de komende maanden doen? Werken, vakantie en ik heb me al aangemeld voor een studentenvereniging. Wat ga je volgend jaar doen? Artez docent beeldende vormgeving 17
Naam: Sasha Valk en Lotte Berben Klas: Mavo 4 Hoe lang heb je op het MCA gezeten? 4 jaar Wat is je leukste herinnering aan het MCA? Sasha: alle schooltrips zoals Ameland en Londen. Lotte: Ameland in de derde! Wat ga je missen? Sasha: sommige vrienden Lotte: Helemaal niks Wat ga je de komende maanden doen? Werken en op vakantie Wat ga je volgend jaar doen? Allebei: Maatschappelijke zorg aan de ROC in Nijmegen. Sasha: misschien ga ik na een jaar een militaire opleiding doen, want ik ben absoluut geen meisje -meisje. 18
Naam: Berend Lanke Klas: Havo 5 Hoe lang heb je op het MCA gezeten? Vanaf mavo 3, dus 4 jaar. Wat is je leukste herinnering aan het MCA? Dit, dit havo-diploma is echt fantastisch! Wat ga je missen? Helemaal niks! Wat ga je de komende maanden doen? Ik heb een eigen bedrijf in onder andere scooteronderdelen en elektronica. Daar ga ik me het komende jaar helemaal op focussen. 19
Naam: Mees Hermes Klas: Mavo 4 Hoe lang heb je op het MCA gezeten? 5 jaar Wat is je leukste herinnering aan het MCA? De reis naar Londen was echt briljant! Wat ga je missen? Oei, dat is een lastige vraag. Ik kan niet zo gauw wat bedenken. Toch denk ik dat ik mijn vriendenkring hier op school wel ga missen. Wat ga je de komende maanden doen? Werken! Verder ga ik veel gamen, want daar heb ik nu lekker veel tijd voor haha. Daarnaast ga ik mij natuurlijk mentaal voorbereiden op mijn vervolgopleiding. Wat ga je volgend jaar doen? Ik ga ICT niveau 3 doen 20
Havo 3 in Rouen In de reizenweek ging havo 3 naar Normandië. Ze sliepen drie nachten in een Frans gastgezin in Rouen, terwijl overdag de highlights van de regio ontdekten. Dit jaar werd alles op camera vastgelegd, want er werd een heuse aflevering van (havo) 3 op reis opgenomen. In het Frans! Naast het bekijken van de stad Rouen stonden ook Honfleur en Etretat op het programma. De groep werd dolenthousiast toen er zelfs een zonnetje doorbrak op het strand. Er werd zelfs nog gezwommen. (Ook al verklaarden de andere leerlingen Luc wel een beetje voor gek :) ) Verder kregen de leerlingen een kaasproeverij in een bekende Franse kaasfabriek en bezochten zij enkele belangrijke plekken rondom D-day en de bevrijding van Europa. 22
Vooral de 360 graden bioscoop in Arromanches en de enorme begraafplaats bij Omaha beach maakten veel indruk. Op de terugweg kon er nog naar hartenlust geshopt worden in de stad Lille. De reis was een enorm succes en de redactie kijkt al weer uit naar de reis van volgend jaar! 23
3 Mavo naar Hamburg Een interview met een anonieme 3 mavo leerling die hard aan het werk was in het atrium… Hoi! Ben je mee geweest naar Hamburg in april? Want ik ben heel benieuwd hoe het was en wil je even interviewen voor de schoolkrant. Dat is prima hoor! Ik hoef toch maar 10 po’s te maken deze week dus ik heb tijd genoeg voor een interview! Super! Dank je wel alvast! Hoe was jullie busreis eigenlijk, een beetje gezellig? Haha… het was natuurlijk supergezellig in de bus. Filmpje aan, muziekje erbij. Gewoon leuk! En eenmaal in Hamburg, waar sliepen jullie? We sliepen in een hostel, een soort herberg. Het zag er echt netjes uit! Mooie kamers en een leuke sfeer. 24
Wat hebben jullie in Hamburg gedaan? Pffff… héél veel gewandeld! We zijn naar Kronenburg geweest.. hahahaha, ik bedoel natuurlijk gewoon dat we naar een winkelcentrum zijn geweest. Was leuk! Verder hebben we nog meer gewandeld door de stad, hebben we een boottocht gemaakt en zijn we naar de kermis geweest. Sommige leerlingen zijn trouwens zelf in een onderzeeboot geweest. Helaas ben ik daar zelf niet in geweest. Hoe ging het met eten? Deden jullie dat samen? Nee, we mochten zelf de stad in om te gaan eten. We kregen wat geld mee om zelf een restaurantje op te zoeken. Heb je wel een beetje geslapen tijdens die week? Ja! Heel goed zelfs! Het was heel rustig in het hostel ’s nachts… maar dat moest ook want anders werden de leraren boos! Heb je nog een leuke foto van Hamburg die ik bij dit interview kan zetten? *Scroll, scroll, scroll* Na 5 minuten… “Zou dit Hamburg zijn?” Ik zie wel een Duitse vlag.. “Dan is het Hamburg” (Dit is dus geen Hamburg…) 25
Drama in de school “Gaan we weer. Weer theatervoorstelling. Weer reprise. Weer in de avond. Weer in de gymzaal. 3 juni. Van die poster met die bloedende rug. Van Fieke. Je weet wel.” Als je naar een theaterstuk gaat hoop je verrast te worden en in dit geval gebeurde dat ook zeker. Ik keek uit naar de reprise van “Dat wat maar niet droogt” gemaakt door onze eigen Jimmy. Met een grote glimlach liep ik de gymzaal van het Montessori college binnen en met een nog grotere glimlach liep ik naar buiten. De verrassing begon al voordat ik echt binnen was. Alle toeschouwers kregen een gekleurd papiertje in de handen gedrukt en afhankelijk van de kleur werd bepaald aan welke kan van de zaal je plaats mocht nemen. De deuren gingen vlak voor aanvang open en de zaal was bijzonder ingericht, een aantal bankjes, een groep leerlingen die tegen de wand aankeken… bijzonder maar spannend. De leerlingen lopen, dansen, roepen, wijzen, praten en zingen rond. Ineens gaat het doek dat de twee gymzalen van elkaar scheidt open en daar kwamen ineens nóg meer spelers.. én de rest van de toeschouwers. Ineens zaten we in een grote ruimte en werd ook duidelijk waarom we apart werden gezet. Het publiek werd betrokken bij de voorstelling want we werden verzocht om van plaats te wisselen in de zaal. We werden gevraagd om mee 26
te doen met een slow motion-moment en er werden lastige vragen gesteld… Het verhaal ging over, tja… waar ging het eigenlijk over? Over van alles, over een cliché onderwerp…een voorspelbaar verhaal… maar misschien toch ook weer niet. Al schrijvend bedenk ik me hoe lastig het is om een echte beschrijving van de voorstelling te geven. Misschien is de beste omschrijving: Hoe wordt een toneelvoorstelling gemaakt? Waar loop je als maker en speler tegenaan? Hoe verloopt het proces van nadenken over een voorstelling tot de echte uitvoering ervan? Een wirwar van verrassingen die me om de oren kwamen vliegen. Ik heb leerlingen zien dansen, zingen, schreeuwen, huilen, lachen… en het mooiste vond ik dat ik sommige leerlingen dingen heb zien doen die ik ze in hun dagelijkse schoolritme nooit zou zien doen! En wat heb ik kunnen lachen! De hele cast leek goed op elkaar in gespeeld en de sfeer en gezelligheid en enthousiasme spatte van het toneel af. Na de voorstelling gaf een aantal acteurs aan dat het véééél beter had gekund! Ik was verbaasd want ik vond het fantastisch!! Jimmy heeft weer een prachtige voorstelling in elkaar gezet en ik raad iedereen aan om zeker een keer iets van zijn werk te gaan bekijken!! 27
Mavo 4 in Rotterdam Wat doe je als je een paar dagen in Rotterdam bent? Natuurlijk met z’n allen naar Ajax kijken! Wat een feest was dat! Met een groep uitzinnige leerlingen in een echt Rotterdams café naar een heerlijke voetbalwedstrijd kijken en dan vooral hard, héél hard voor Ajax juichen! Dat was één van de dingen die 4 mavo tijdens de stedenreis naar deze havenstad heeft gedaan... Niet iedereen vond dat natuurlijk even leuk; vooral de échte Rotterdammers die ook in het café zaten hadden er wat moeite mee… gelukkig werd iedereen in het café getrakteerd op bitterballen! En eten verbroederd dus de sfeer bleef nog best prima! Natuurlijk mocht een bezoek aan de Euromast niet ontbreken. Niet iedereen durfde deze klim aan maar de meest jongens en meiden zijn stoer naar boven gegaan om te genieten van het uitzicht. Het was prachtig om te zien. Ook is er nog een bezoek gebracht aan Bokito die nog steeds een van de grootste trekpleister van Diergaarde Blijdorp is! 28
Naast deze mooie klim waren en natuurlijk nog veel meer leuke activiteiten die deze groep heeft gedaan… Winkelen natuurlijk! en dan vooral vette sneakers kopen! En wat dacht je van een enge horrorfilm kijken terwijl Urvin en Arthur in de zaal zitten en er nog een schepje bovenop doen terwijl je al doodsbang naar film kijkt en zelfs niet meer in je eentje naar het toilet durft te lopen?! De sfeer tijdens de hele reis in Rotterdam was in één woord: FANTASTISCH! Antwoorden sterke verhalen. Steile helling: Errol, gemiste kans: Lauren, toeval: Stephanie, fietssleutel: Caroline, chauffeur in onderbroek: Peter. 29
Fijne vakantie!
1 Online Touch