10 geen verschil, toch ongelijkheid Het onderscheid tussen loonverschil en loonongelijkheid is dat verschil is toegestaan en dat ongelijkheid bij wet verboden is. Loonverschil komt veel voor en achter loonongelijkheid is moeilijk de vinger te krijgen. Door: Chris Wolters Onderzoeken tonen ook nog ondubbelzinnig aan dat er nog steeds verschil in beloning bestaat op alle niveaus. Net zo goed bij hoogleraren als voor werkenden in de zorg, want het grootste verschil in beloning voor hetzelfde werk zit in de gezondheidszorg (bron: onderzoek van de Loonwijzer). Mannen verdienen gemiddeld 15% meer dan vrouwelijke collega’s. Het onderwijs volgt de gezondheidszorg op de voet. Onverklaarbare verschillen In IJsland is vanaf 1 januari 2018 wettelijk vastgelegd dat bedrijven met meer dan 25 werknemers hetzelfde loon voor dezelfde functie uitbetalen. Onverklaarbare verschillen tussen mannen en vrouwen daar liggen op circa 5,7%. Relatief laag in vergelijking met de VS (circa 18%). In Nederland ligt de loonkloof op circa 16 procent. Het verschil krimpt wel: in 2008 was het verschil nog ongeveer 20 procent. Ingaan op die verschillen in loon lijkt typisch een zaak voor de vakbonden. ‘In Nederland ligt de loonkloof op circa 16 procent’ De FNV onderzocht in ieder geval hoe loonafspraken tot stand komen. Dat onderzoek toonde aan dat mannen en vrouwen even vaak over hun salaris onderhandelen (56%), maar mannen blijken daarin succesvoller (31%) dan vrouwen (22%). De geënquêteerde vrouwen gaven vaak aan dat zij werken in een sector met cao en functiewaardering en dat onderhandelen dus weinig zin heeft. Elise Merlijn, FNV-bestuurder voor de zorg, vreest dat de huidige arbeidsmarktkrapte om die reden wel eens ten koste zou kunnen gaan van de gelijke beloning. Onheilspellend stelt ze dat de actiebereidheid onder bijvoorbeeld verpleegkundigen dan ook groot is. Echte vakbondstaal en die NOAB benadering lijkt goed te passen in het beeld dat de FNV hier haar relevantie probeert aan te tonen. het mag niet, maar gebeurt toch Gelijk loon voor mannen en vrouwen is dus al sinds 1980 wettelijk bepaald in de Wet gelijke behandeling. Volgens deze wet mag er geen salarisonderscheid zijn op grond van sekse, herkomst of religie. Ook niet tussen deeltijdwerkers en voltijdwerkers, evenmin tussen mensen met of zonder handicap/chronische ziekte. Verschillen tussen werknemers met een vast of tijdelijk contract zijn ook uit den boze. PvdA-kamerlid Lilian Ploumen, ex-minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, diende in maart van dit jaar een wetsvoorstel in om organisaties die mannen meer betalen dan vrouwen voor gelijk werk strafbaar te stellen en dus te beboeten. De maatregel is duidelijk, handhaving is ongewis omdat dit weer inspanningen vergt op het gebied van controle. Ploumen gaf aan dat bedrijven met meer dan 50 werknemers cijfermatig moeten aantonen dat er sprake is van gelijk loon voor gelijke arbeid. Wie in gebreke blijft, kan rekenen op een boete. Ploumen deed het wetsvoorstel samen met Nevin Özütok (GroenLinks), Jasper van Dijk (SP) en Corrie van Brenk (50Plus). ‘Wie in gebreke blijft, kan rekenen op een boete’ Gevraagd naar de achtergronden van het wetsvoorstel verwoordt de persvoorlichter van de PvdA-fractie Michiel Selten de uitgangspunten van de vier Kamerleden als volgt: “Vrouwen en mannen moeten gewoon hetzelfde verdienen voor hetzelfde werk. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Daarom stellen PvdA, GroenLinks, SP en 50Plus nu voor dat organisaties elke drie jaar aantonen of zij gelijk loon voor gelijk werk geven. Dat Activa | Nummer 2 - 2018
11 Online Touch Home