26 ‘Het slechtste advies is om niets te doen’ Dat zegt arbeidsrechtadvocaat Pascal Willems van WVO-advocaten in Loenen. Hij doelt daarmee op de gevolgen die het negeren van een slapend dienstverband kan hebben. Binnenkort doet de Hoge Raad uitspraak in een procedure over het (verplicht) beëindigen van slapende dienstverbanden, die verstrekkende gevolgen voor de markt kan hebben. Willems adviseert om niet de andere kant op te kijken, “want dan kan je voor onverwachte verrassingen komen te staan.” Door: Henk Poker Vroeger kenden we de zogenaamde kantonrechtersformule. Als een medewerker werd ontslagen via de kantonrechter, dan kreeg diegene vaak een bepaald bedrag mee, waarbij de leeftijd en het aantal dienstjaren als uitgangspunt werd genomen. Met de invoering van nieuwe wetgeving, op 1 juli 2015, werd de kantonrechtersformule vervangen door de transitievergoeding. Een soort ontslagvergoeding voor vrijwel alle medewerkers die ontslagen worden en waarmee hen de mogelijkheid wordt geboden de overstap naar een andere baan te maken, ook wel van werk naar werk genoemd. “Daarvoor is het bedoeld, maar wordt het vaak niet gebruikt”, geeft Willems aan. Ziek Op dit moment geldt als regel dat elke werknemer die langer dan 2 jaar in dienst is en door de werkgever ontslagen wordt, recht heeft op een transitievergoeding. Maar wat gebeurt er als je ziek wordt en na het einde van de loonbetalingsperiode voor de werkgever (2 jaar) nog steeds volledig ziek bent. ‘Grote bedrijven maken er beleid op’ Moet de werkgever dan het contract verplicht beëindigen en dan een transitievergoeding betalen? Volgens de wet moet die transitievergoeding alleen worden betaald als het dienstverband door de werkgever wordt beëindigd. Maar veel werkgevers beëindigen het contract niet, bewust of onbewust, en dan ontstaat een zogenaamd slapend dienstverband. “Het dienstverband blijft dan dus in stand, maar is in feite een lege huls”, legt Willems uit. “De werknemer verricht geen arNOAB beid meer en krijgt geen loon, wat in de periode voor die 2 jaar wel moest worden doorbetaald, maar je zit dus nog wel aan elkaar vast. En zolang de arbeidsovereenkomst niet is beëindigd krijgt de betreffende medewerker ook geen transitievergoeding. En dat vindt die medewerker niet leuk.” Het is volgens Willems voor beide partijen een onwenselijke situatie. “Ik begrijp de werkgever die zegt dat hij het loon tot en met die 2 jaar heeft doorbetaald en niet ook nog een zak met geld wil betalen. Dat ervaart hij als niet eerlijk. Maar, de wetgever bepaalt dat die transitievergoeding wel betaald moet worden als de werkgever het dienstverband beëindigd. En dus laten veel werkgevers het dienstverband gewoon doorlopen.” Niet duidelijk Volgens Willems zijn er ‘best veel gevallen’ waarbij sprake is van een slapend dienstverband. “Sterker nog, grote bedrijven maken er beleid op, terwijl het bij kleinere organisaties meestal niet duidelijk is dat er sprake is van slapende dienstverbanden. Zij denken vaak dat iemand die langdurig ziek is na twee jaar een uitkering krijgt.” Willems ziet de transitievergoeding als een mooi instrument om het ontslag te compenseren, “maar er zit ook iets dubbel in. We kennen gevallen van mensen die bijna twee jaar ziek waren, een transitievergoeding meekrijgen en drie maanden later weer aan het werk zijn. En er zijn ook mensen die vlak voor hun pensioen zitten, voor het geld kiezen, terwijl een collega die niet ziek is en met pensioen gaat, geen transitievergoeding krijgt. Dat soort gevallen maakt het voor werkgevers lastig. Werkgevers willen mensen niet ‘belonen’ die twee jaar ziek zijn geweest.” Onduidelijkheid De onduidelijkheid rondom het slapend dienstverband wordt bovendien versterkt doordat rechtbanken niet eenduidig zijn in hun uitspraken of werkgevers verplicht zijn om een dienstverActiva | Nummer 4 - 2019
27 Online Touch Home