voorwoord Beste lezer, Een goed gesprek, een snelle interactie, een grappige kwinkslag; ik ben dol op contact. Contact van hart tot hart, ja daar word ik enthousiast van. Het is ongetwijfeld één van de redenen waarom ik geniet van het coachvak. Als er ergens de gelegenheid is om echt contact te maken, dan is het in een coachgesprek. Verbonden zijn met de ander, op zielsniveau, dat is iets speciaals. Dat herken je vast. En in coaching merk je meteen als het diepere contact er niet is, dan ontbreekt er iets. Je ervaart dat je nog niet de goede snaar geraakt hebt of dat de ander zich nog niet volledig wil laten kennen. En er is nog iets. In coaching is de ontwikkeling gaande dat je als coach vaker jezelf laat zien. Ik ben vaak terughoudend geweest om eigen ervaringen te delen; het gaat ten slotte om de coachee. Vragen stellen krijgt niet voor niets veel aandacht: de ander kan iets ontdekken en zijn eigen keuzes maken. Tegelijk merk ik dat de gelijkwaardigheid, die zo kenmerkend is voor een coachrelatie, vraagt dat je kleur bekent. Een gelijkwaardige relatie kan alleen bestaan als je allebei bereid bent om je te laten kennen. Yalom beschrijft dat mooi in zijn boek: Therapie als geschenk (2010). De lessen in het boek zijn misschien wel voor 90% toepasbaar op coaching. Yalom benadrukt als geen ander dat de coachrelatie de veilige ruimte is waarin geoefend kan worden met het coachthema. Hij durft zelfs de stelling aan dat de meeste (coach)vragen te herleiden zijn op ‘relaties kunnen aangaan’. En contact is daar de basis van. Ik ben benieuwd of je dat herkent. Zo bekeken, vraagt dat van ons coaches dat we bewust een keuze maken hoe we ons laten kennen. We kunnen kiezen hoe we de ander een spiegel voorhouden. Een gewone spiegel geeft precies terug hoe je eruit ziet. Een coachspiegel geeft woorden aan wat de ander bewust en onbewust met je deelt. Door woorden te geven aan wat iemand je vertelt, leert de ander zichzelf kennen. En hij leert jou kennen. Daar kun je, als het past, je eigen verhaal in meenemen. We leren onszelf, coach en coachee, kennen door de ander. Ik en de ander, we kunnen niet zonder elkaar, in coaching, thuis en op het werk. Laten we contact houden, elkaar zien en spiegelen. Woorden geven aan wat er leeft. Zo kunnen (on)bewuste gedachten en spanningen een uitweg vinden en kun je positieve keuzes maken. We kunnen elkaar inspireren en op weg helpen door in contact te zijn. Uitdagingen zijn er genoeg. We kunnen niet zonder elkaar, maar wel met elkaar. Ook bij NOBCO kunnen we niet zonder elkaar en willen we graag samen leren en ontwikkelen om het coachvak en onszelf verder te professionaliseren. Dus als jij iets wilt doen bij NOBCO, laat het ons weten of kijk bij de vacatures! Je bent van harte welkom! Ook als je ideeën en/of suggesties hebt, deel ze met ons. 3 Ik wens je veel leesplezier! Marieke Jellema ‘Een coachspiegel geeft woorden aan wat de ander bewust en onbewust met je deelt’
4 Online Touch Home