De supervisor helpt je professionaliseren Wie zich professioneel wil ontwikkelen, kan de hulp inschakelen van een supervisor of zich aansluiten bij een intervisiegroep. Coach en supervisor Anita van Vlerken legt uit wat de verschillen zijn tussen supervisie en intervisie en hoe je aan een goede supervisor komt. Door Sam Dekkers Wat is volgens jou een belangrijk verschil tussen supervisie en intervisie? “In een intervisie bespreek je een thema op collegiaal niveau. Een voorval uit de praktijk bijvoorbeeld. In een groep heeft iedereen evenveel belang bij het bespreken en delen van ervaringen. Je hebt gezamenlijke verantwoordelijkheid in het voorzitterschap, hoe je de intervisie organiseert en hoe je met elkaar de discussie voert.” “Bij supervisie is er altijd een begeleider die de verantwoordelijkheid heeft. Er is denk ik ook een andere focus. Wanneer je een thema inbrengt in een supervisie, sta jij centraal, een supervisor zit er ten dienste van jou. Er is meer ruimte, je bent de enige die inhoudelijk belang heeft, de supervisor is een vertrouwenspersoon. Het thema kan bij een intervisie of supervisie hetzelfde zijn, maar de manier waarop je het bespreekt is anders. De scheidslijn tussen intervisie en supervisie is dun; het is altijd afhankelijk van hoe de groep opereert of hoe je er als supervisor mee omgaat. De verschillen zijn zeker niet in beton gegoten.” Is supervisie altijd één op één? “Nee dat hoeft niet. Idealiter is een supervisiegroep niet groter dan een man of vier, omdat je anders geen diepgang kunt bereiken. In een groep heeft de supervisor de verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat het geen gezellig koffiepraatje wordt en dat er geen perspectieven worden vergeten, de supervisor coacht het proces.” Waarom ga je naar een supervisor? “Meestal komen mensen met een ontwikkelingsgerichte vraag bij een supervisor. Bijvoorbeeld: Hoe ga ik om met een agressief verbale coachee? Dan bespreken we wat die agressie met jou doet, wat voor impact dat heeft op jou persoonlijk. Maar mensen komen ook met meer praktische vragen, zoals: ik maak me zorgen omdat mijn agenda zo leeg is, hoe geef ik mijn organisatie vorm? Of vragen over leermodellen of opleidingsopdrachten. Ik moet van mijn opleiding reflecteren, hoe doe ik dat en wanneer is het goed genoeg? Of: ik ben zo perfectionistisch, ik overwerk mezelf. Ik krijg zelden therapeutische hulpverleningsvragen, waarschijnlijk omdat coaches wel weten dat je met vragen over psychische problemen de supervisor niet de eerst aangewezen persoon is. In een supervisie zit vaak een persoonlijke component, een hulpverleningsvraag kan dan wel een onderliggende rol kan spelen natuurlijk.” Is een supervisor een soort supercoach? “Ik vind wel dat je coachend moet superviseren, maar ik weet niet of je dat een supercoach kunt noemen. Een supervisor heeft voldoende opleiding, levenservaring en vooral: overzicht. Over het werk, het leerproces en het leven.” “Je kunt iemand het beste coachen in een aanpalend niveau van ontwikkeling, dat geeft op betrekkingsniveau de beste commitment. Je zet in een kleuterklas ook geen hoogleraar pedagogiek. Die weet ‘te’ veel, denkt wellicht veel te abstract. Dat sluit niet aan bij de ontwikkeling van kleuters.”
13 Online Touch Home