houvast, maar als vierdejaars weet ik toch weer beter wat ik doe en wat ik waard ben”, beaamt ze. Haar verblijf op orthopedie kwam abrupt ten einde. De afdeling werd ingericht voor de opvang van patiënten met verdenking op corona, en daarom werden de aanwezige leerlingen van de ene op de andere dienst overgeplaatst. Wel jammer, vond Emma. “Ik had graag willen blijven, al begrijp ik de drijfveren goed. Het was natuurlijk een heel unieke situatie waarvan ik veel had kunnen leren. Maar uiteindelijk is het prima dat het zo is gelopen. Ik ben terecht gekomen op de afdeling vaat- en traumachirurgie, waar ik twee maanden stage heb mogen lopen. Ook weer heel interessant, en met het klinisch redeneren een goede koppeling tussen theorie en praktijk. En wat ik in die tijd wel heb meegekregen, was het sterke gevoel van saamhorigheid dat in het hele ziekenhuis heerste, ongeacht de afdeling.” En nu werkt ze op de afdeling verloskunde. Ook hier ervaart ze dat een BBL’er volwaardig meedraait. “Echt een heel verschil met toen ik stagiaire was. Nu ben ik natuurlijk vaker op de afdeling aanwezig, soms vier dagen per week. Daardoor heb je meer contact met patiënten en collega’s. Ze weten wie je bent, je hebt diepere gesprekken en durft zelf ook makkelijker een gesprek te beginnen.” Vóór Emma aan de VIP begon had ze er al een jaar op de verpleegopleiding van het ROC opzitten. “Toch was ik in het begin nog erg onzeker. Mijn eerste stage was op chirurgie, en naar mijn idee had iedere patiënt daar wel een drain, infuus of katheter. En dan zegt je begeleidster: probeer maar! En dan denk je: maar straks gaat het fout! En dan ben je je er heel erg van bewust wat de consequenties kunnen zijn. Stel dat er lucht in het infuus komt! Dan loopt de patiënt misschien risico op een longembolie!” Voelt ze zich inmiddels al wat meer de ster in een televisieserie? Ze lacht haar warme lach. “Je weet dat het gedramatiseerd is, maar toch heb je dat beeld in je hoofd. Dan blijkt de werkelijkheid niet zo spannend en dan denk je: dus dìt is het echte werk! Maar het draait twee kanten op, want als verpleegkundige mag je veel meer dan ik dacht. In de eerste twee jaar had ik praktisch alle handelingen al gehad. Zelfs al infusen aanprikken. Toch superleuk dat je dat dan gewoon al kan!” Emma begon met de verpleegkundige opleiding als overbrugging tot ze zou worden toegelaten op de hbo verloskunde. Denkt ze er nu nog zo over? Ze twijfelt, want het alternatief lonkt ook: een specialisatie als verpleegkundige in de obstetrie. “Het is toch een magisch wonder dat - als alles goed gaat - uit praktisch niets een volledig functionerend mens geboren wordt?” 25
26 Online Touch Home