DAMMEN EN DIALYSEREN ‘Oersaai, maar ik blijk er goed in!’ Marlon Mangroe is pas 12 als hij op een dag wakker wordt met pijnlijke, opgezette benen. Het blijkt de voorbode van een ernstige nieraandoening. Inmiddels zijn we dertien jaar verder; jaren die in het teken stonden van een reanimatie, dialyses, een mislukte niertransplantatie en een onverwachte passie voor dammen. TEKST: SHARIDA MOHAMEDJOESOEF / FOTO’S: PETER SNATERSE Van pijnlijke benen is weinig te merken als Marlon mij opwacht op de begane grond van het gebouw waar hij woont en daarna met een wel zeer veerkrachtige tred de trap op sprint naar de eerste verdieping. Eenmaal binnen word ik verwelkomd door geurige wierook die sierlijk omhoog kringelt langs de vele afbeeldingen van kleurrijke hindoegoden in de vitrinekast. Van freerunning naar pijnstillers ‘Voordat ik moest dialyseren, was ik heel sportief’, licht Marlon toe. ‘Ik basketbalde, voetbalde, judode en deed aan freerunning.’ Nog voordat ik de vraag gesteld heb, legt hij uit dat freerunning een soort van hardloopdiscipline is waarbij je 8 Wisselwerking februari 2022 tijdens het rennen zo vloeiend mogelijk, en vaak springend, allerlei hindernissen overwint. De kaarten kwamen heel anders te liggen toen Marlon op een dag wakker werd met dikke enkels en opgezette benen. ‘Eerst dacht ik dat het misschien kwam omdat ik de dag ervoor intensief had gevoetbald’, zegt Marlon. ‘Ik was moe en ging weer slapen in de hoop dat het daarna weg zou zijn. Niet dus. Er volgde een ritje naar de huisarts, waar ik bloed en urine moest afstaan. Conclusie: te veel eiwit in mijn urine. Pijnstillers hielpen niet. Via de huisarts werd ik doorverwezen naar een kindernefroloog. →
5 Online Touch Home