132 MASTERPLAN MAASDAL NOORD-LIMBURG het Genneperhuis aangelegd, ook wel circumvallatielinie genoemd. De relicten van deze ‘insluitingslinie’ zijn nog op de AHN nog duidelijk zichtbaar en zijn het zeker waard om beschermd te worden. Het Genneperhuis werd uiteindelijk verwoest in 1710 door de Fransen. In 2011 werd de gedeeltelijke reconstructie van kroonwerken en grachten voltooid, waarmee de locatie een toeristische trekpleister is geworden. De ruïne van het huis en zijn verdedigingswerken heeft de status van beschermd monument, maar dat zou gezien de unieke historische continuïteit voor de hele Maaskemp moeten gelden. Het aanwezige hoogwaardige cultuurhistorische erfgoed maakt een ingrijpen in dit hele gebied ongewenst. STREEFBEELD Middelweert Voorgesteld wordt een reconstructie van de oude middelweert, een soort zandplaat in de buitenbocht van de rivier – een beperkte maatregel ter hoogte van rivierkilometer 156. De meestromende geul, die het eiland scheidt van het vaste land, is ongeveer 1 km lang en 30 á 40 meter breed en heeft een eroderende steilrand langs de Maaskemp en een fl auwe zandige oever aan de weertzijde. Mogelijk ontstaat op termijn een te sterke afkalving, dan is interventie nodig en kan de steile oeverkant beschermd worden tegen verdere erosie. Dit plan is niet zozeer belangrijk vanuit de hoogwaterproblematiek – de bijdrage is slechts een centimeter – de kwaliteit is vooral cultuurhistorisch en ligt in de reconstructie van een eiland dat nog zichtbaar is op een kadastrale kaart van het hertogdom Kleef uit de vroege 18e eeuw. De inrichting is bovendien van ecologische betekenis. De meestromende nevengeul heeft namelijk een zeer hoog natuurrendement. Zo’n meestromende nevengeul stroomt ook nog mee bij lage afvoeren van de Maas. Een ecotoop die nog weinig voorkomt langs de Maas. Een dergelijke geul heeft een belangrijke functie voor vis die in de rivier leeft, bijvoorbeeld als paaiplaats (eiafzetting en bevruchting), als opgroeiplek van larven of migratie langs een stuw (natuurlijke vistrap). Karakteristieke soorten die zich ook aangetrokken voelen tot dit natuurtype zijn onder meer ijsvogel, oeverzwaluw, grote gele kwikstaart, beekrombout(libel), weide- en bosbeekjuff er. De oevers van de Maas worden over grote lengte natuurlijk ingericht. Deze zogenaamde ‘ecologische corridor’ vormt samen met de middelweert en de meestromende nevengeul een natte natuurkern. De waterstandverlaging die hiermee wordt bereikt is beperkt, slechts 1 cm, maar ecologisch en cultuurhistorisch van grote betekenis. Gereconstrueerde kroonwerken en grachten
133 Online Touch Home