55 experiment voorrang krijgen. Voor beide zones geldt dat ontwikkeling gepaard moet gaan met een bijdrage aan de ruimtelijke en ecologische kwaliteit van het gebied. Dit wordt de plek waar samen met studenten nieuwe futuristische (agri)producten bedacht, ontwikkeld en uitgeprobeerd kunnen worden. Hier is ruimte voor innovatieve, experimentele economie, waarbij eco-effi ciënte agrarische bedrijvigheid en energieneutrale werkplaatsen (‘cradle-to-cradle’) gecombineerd worden met nieuwe, duurzame landelijke woon- en bouwvormen en allerlei vernieuwende toeristischeducatieve functies. Het betreft hier een sterk onderscheidende, voornamelijk op langer verblijf gerichte vorm van toerisme, die vooral mensen zal aanspreken die zich sterk betrokken voelen bij natuur, milieu en gezond leven. De bedrijfsvoering is open, transparant en in principe vrij toegankelijk voor bezoekers. Zo ontstaan als het ware vrijplaatsen (‘kibboets’principe) voor mensen en vooral kinderen uit de stad die op een zintuigelijke manier natuur- en cultuurlandschap kunnen beleven en ervaring kunnen opdoen met gezonde biologische boerenproducten, agrarisch natuurbeheer en biodiversiteit. Aardig is ook dat de nieuwsgierige stadse mens hier voor een tijdje echt landelijk kan wonen en kennismaken met zelfvoorzienend, milieubewust leven (autarkie). En zo doet zich de unieke omstandigheid voor, dat in naast elkaar gelegen zones de twee belangrijkste ontwikkelingsrichtingen voorkomen die het gezicht van de agrarische bedrijvigheid voor de toekomst gaan bepalen, namelijk het LOG met zijn grootschalige boerenbedrijven die in de regel produceren voor de internationale markt, en de Peelkant waarin de nadruk juist ligt op kleinschaligheid en het leveren van een breed pakket aan hoogwaardige producten en diensten. Vast staat dus dat ‘ontwikkelingszone de Peelkant’ een ‘zone van de toekomst’ kan worden, waarin bezoekers en passanten kennis kunnen maken met een nieuwe vitale landelijkheid, waarin de beleving van de aloude vertrouwde landelijke kwaliteiten worden verrijkt en aangevuld diging vond in het RussischOrthodoxe geloof. Als novice zwierf hij door half Europa totdat hij dankzij de erfenis van zijn ouders in 1972 een boerderij kon kopen in Sint Hubert. Daar stichtte hij zijn ‘Klooster van de Heilige Profeet Elias’. In 1982 werd de kleine kerkgemeenschap een offi ciële parochie, onderdeel van het Russisch Aartsbisdom van Parijs. Vader Pachom was overste van het klooster, Vader Serafi m en Vader Patrick waren en zijn volgelingen. De parochianen komen vanuit heel Nederland naar Sint Hubert. Elke zondag is er een liturgieviering, maar vanwege de afstanden koproject in midden Engeland wil idLAB aantonen dat het niet alleen maar om het behoud van planten en dieren gaat. Deze woningen zijn zo gebouwd dat het watergebruik nog maar 60% van het gemiddelde bedraagt en het energieverbruik slechts 10%. Al het drink- en huishoudwater wordt ter plaatse uit regenwater gewonnen. Daarbij zijn de woningen zeer voordelig te bouwen. http://www.archined.nl/nieuws/ de-herontdekking-van-autarkie/)
56 Online Touch Home