70 wel Hollock genoemd, was - een hoge offi cier in dienst van de Republiek. Na de moord op Willem van Oranje in 1584 was hij op verzoek van de Staten van Holland aangebleven als luitenantgeneraal. Prins Maurits, die als generaal het Staatse leger aanvoerde, en dus zijn meerdere was, had grote moeite met Hohenlohe. Hohenlohe was een moedig man, dat zeker, maar hij was ook roekeloos. Bovendien dronk hij nogal veel. Maar het meeste bezwaarlijk vond Maurits Hohenlohes onbetrouwbaarheid. Hij verdacht hem er zelfs van staatsgeheimen te lekken. Zo’n man wenste hij niet als beheerder van zijn vaders nalatenschap. Dat stak hij ook niet onder stoelen of banken. Om een eind te maken aan de onverkwikkelijke situatie, splitsten de StatenGeneraal in 1591 de door Willem van Oranje nagelaten bezittingen. Maria van Nassau kreeg daarbij alleen de via moederszijde geërfde bezittingen, zijnde de Burense goederen (Buren, Leerdam, IJsselstein en Sint Maartensdijk met het verdronken land van NoordBeveland). • Een continue loperachtige ‘oranje’ verharding : over de geheel lengte, van begin tot eind, wordt de Oranje Loper in het oog springend en onderscheidend gemarkeerd met een loper van speciaal materiaal (niet-historisch) in een oranjeachtige tint. De loper moet opvallen maar niet uit de toon vallen. Waar en hoe breed deze precies zijn zal, moet nog bezien worden. De karakteristieke historische stoepen worden gerespecteerd. • Oranje of aan Oranje refererende elementen : langs de route komen kunstobjecten die verwijzen naar de familiegeschiedenis van de Oranje-Nassaus (stamboom) en/of de stadshistorie (ingrijpende gebeurtenissen, monumentale panden), maar ook straatmeubilair als straatverlichting, bankjes, vlaggen, winddraaiers enzovoort. • Het ‘upgraden’ van de bruggen, poorten en pleinen: de route passeert een aantal bruggen, poorten en pleinen. De bedoeling is bruggen een nieuw en aantrekkelijk aanzicht te geven met kunstzinnige verbeeldingen. Van feestelijk versierde leuningen tot speelse overschildering (vergelijk de Maasbruggen in Venlo en Grave). Voor de poorten en de pleinen (Kerkplein) kunnen vergelijkbare kunstzinnige invullingen bedacht en gerealiseerd worden. • Autovrije wandelpromenade : liefst de hele Oranje Loper – met name Peperstraat en Voorstraat – zou een echte autovrije wandelpromenade moeten zijn. Via een aan te passen verkeerscirculatie (zie kaartje) worden auto’s anders door het stadje geleid. De Oranje Loper zelf is dan autovrij, wel kan autoverkeer de route kruisen. De kruisende straten worden eenrichtingsstraten en op de kruispunten hebben voetgangers en fi etsers het primaat. • ‘Oranje ’ getint schilderwerk van raamkozijnen en deuren, als ‘huisstijl voor de panden alleen aan de Oranje Loper; zeker geen hard ‘voetbaloranje’ maar subtiel palet van schakeringen die de kleur oranje eerder doen vermoeden dan echt oranje zijn. Dat hoeft niet strijdig te zijn met het historisch kleurgebruik, maar zou daar bij een juist samengesteld palet zelfs een exponent van kunnen zijn. De façade van één gebouw zou bij wijze van experiment kunnen worden uitgevoerd in deze huisstijl, die overigens moeiteloos aansluit bij de terrakleurige bovenbouw van de Sint-Lambertuskerk. Valt het resultaat tegen, dan kan altijd nog van dit voorstel worden afgezien.
71 Online Touch Home