aansluiten en op je gemakje een blommeke te steken. Lekker bij buurten over alles en niks, oude koeien uit de sloot halen, maar met name Richard ontpopt zich altijd als een echte “storyteller” op de zware momenten (soms zelf met hulp van zijn dikke duim). Mooiste corsomoment: Afsluiting Corso 2011, tezamen de gehele corso gemeenschap op de veiling. De halve buurt op de wagen ‘op Stoom’ en de rest van Poteind die er niet meer bij konden rond de wagen. Waarbij Lars van Hassel de show stal met zijn grootste hit ‘bigger than America’. Ik was ergens op een ladder geklommen en kon de hele veiling overzien en maakte me halverwege zelfs zorgen over het toen nieuwe onderstel of die het wel zou houden onder het gespring, gehos en gefeest of de wagen. Grootste blunder in de tent: 2010, Bij de opbouw van de wagen Move, een ‘short-cut’ genomen in de constructie en de beweging van een aantal vissen op een gemakkelijkere manier aangestuurd, dan volgens de officiële tekeningen van Toine Verheijen. Tijdens de generale repetitie bleek dat die groep vissen toen de andere kant op draaide dan de rest. We moesten de complete set afbreken en opnieuw opbouwen, wat weer wat extra uurtjes en de benodigde bloed, zweet en tranen kostte. Mooiste corsowagen van Poteind: Lastige vraag omdat ik de jaren 80 niet heb meegemaakt waarbij er een aantal fantastische wagen uit de tent van Poteind kwamen. Voor mijn persoontje is het op dit moment toch “de nieuwe kleren van de keizer”, de ideale combinatie van corso met een mengeling van carnaval. Maar ik hoop dat we in de komende jaren een nieuwe kandidaat uit de loods kunnen toveren. Mooiste corsowagen ooit: De Tijger (Moeders Kroost) van Klein Zundertse Heikant Als corso niet bestond dan: Dan had ik wellicht wat grotere carnavalswagens gebouwd en was misschien ons stulpje in Achtmaal al wat verder af geweest. Wie is de volgende? Aangezien hij nu ontheven is van zijn officiële voorzittersfunctie, wil ik graag Adje van Hassel voordragen.
30 Online Touch Home