EEN ANDERE KIJK OP KUNST Fotofestivals en galerijen Met de eerste paar ontwikkelende beelden van de ‘Red Landscape’ serie, wilde ik mezelf zichtbaar maken als fotograaf, want in deze serie zag ik namelijk mogelijkheden voor mijn verdere ontwikkeling als kunstfotograaf. Ik kwam echter uitdagingen tegen, vooral toen ik me registreerde voor fotofestivals, want nogmaals, de meeste fotofestivals houden zich aan thema’s die alleen draaien rond conceptuele en documentaire fotografie. In totaal heb ik deelgenomen aan vijf fotofestivals, drie in het buitenland en twee in Nederland. Deze kansen hebben mij veel ervaring en zelfonderzoek opgeleverd. Dat kwam omdat ik mij onderscheidde van conceptuele en documentaire fotografie, niet alleen als fotograaf maar ook als waarnemer. Het doet soms pijn aan mijn ogen om foto’s te zien zonder creatieve vaardigheden of technieken. In veel selectierondes werd mijn werk als laatste beoordeeld omdat het geen relatie had met conceptuele of documentaire fotografie dit samen met de zeer eenzijdige academische kijk op fotografie. Bij twee fotofestivals werd mijn werk echter geselecteerd omdat iemand van het organisatieteam de potentie ervan inzag en wilde dat mijn werk deel uitmaakte van het festival. Met mijn portfolio in de hand ging ik verschillende galerijen binnen en vroeg of ze open stonden voor nieuwe kunstenaars. Soms liep ik bewust een galerie binnen zonder met mijn portfolio in de hand, maar ik toonde interesse, wat leidde tot een gesprek. Via google heb ik onderzocht welke galeries ik wilde benaderen in de stad waar ik naartoe ging die dag. Bij het plannen Dream Cities Tijdens de ontwikkeling van Red Landscape en de ervaringen die door de jaren heen zijn opgedaan. Begon ik de waarde van esthetiek te begrijpen en realiseerde me hoe ondergewaardeerd het is. Bijna elke keuze die we maken of waarderen is gebaseerd op schoonheid, zoals je uiterlijk, huis, tuin en natuurlijk kunst. Kunst heeft niet alleen esthetische en decoratieve waarde, maar is ook een vorm van escapisme, een afleiding van onze werkelijkheid. In de serie Dream Cities is het hele beeld het hoofdonderwerp. Ik verwerkte bestaande steden met een eiland als fundering die tussen de wolken drijft of in het water drijft, een scène die je het gevoel geeft dat je uit de realiteit bent. Met deze aanpak in het creatieve proces voor de ‘Dream Cities’, gecombineerd met mijn ervaring in fotofestivals en contacten met kunstgalerijen, wist ik waar mijn kansen zouden kunnen liggen. Ik begon een persoonlijk merk te ontwikkelen en liet een professionele portfolio en catalogus maken, en introduceerde mijn opnieuw in de contacten die ik eerder had opgedaan, en deze keer creëerde ik meer samenwerkingen met galerijen. 15 van deze onverwachte bezoeken keek ik naar de openingstijden en vond ik een rustige dag, meestal doordeweeks. Bij het selecteren van de galerijen en het maken van een route, beoordeelde ik de galerij op basis van hun collectie om te zien of mijn werken erin passen. Ik nam ook contact met sommigen van hen op via e-mail, tijdens kunstbeurzen heb ik nooit direct galeries benaderd, maar ik ben ze later gaan benaderen. De meeste galerijen waren positief over de serie ‘Red Landscape’, maar vonden het helaas geen match voor hen. Het was te grijs en miste naar hun mening kleur. Sommige galerijen zagen potentie in de serie, waardoor ik ruimte kreeg voor tentoonstellingen. Bij mijn eerste tentoonstelling in Antwerpen verkocht ik twee kunstwerken en kreeg ik veel positieve reacties van het publiek en de galeriehouders.
16 Online Touch Home