DE SCHOOL TIJDENS DE 2DE WERELDOORLOG Eén van de twee bankbiljetten die in het kloosterdagboek werden gekleefd toen bleek dat ze toch geen waarde hadden. De zusters krijgen van de Duitse bezetter bonnetjes die ze konden ruilen voor voedsel. Er is haring, rijst en bruin-zwart brood. Uit de klooster dag boeken blijkt dat ze af en toe ook pakjes met lekkernijen zoals chocolade, sardienen en amandelen ontvangen. Stukje van de verpakking van het pakket dat de zusters in 1942 van een zekere Vanheuversuyn uit Portugal ontvingen. Volgens een anonieme getuige was het vooral de villa in Oostakker die redding bracht. ‘Vanaf mei ’41 werd ze omgeschapen in een echt boer hof en onze oversten werden opgeschreven als “boeren”. Dit had als voordeel dat we buiten onze eigen productie, aardappelen en tarwe konden laten aanbrengen van andere boerderijen, waar we zoge naamd land bebouwden. Ook Sint-Bavo werd een afdeling van die boerderij van Oostakker. We hadden er allerlei kleinvee en we kregen toelating om thuisslachtingen te doen. Dit alles vergde ook van de zusters fysieke inzet, hier en op het veld. Zo kwam het dat SintBavo met zijn 160 internen nooit een tekort aan voedsel had onder de oorlog. Het internaat was dan ook volzet.’ Helaas worden veel internen ziek in deze periode. Naar het einde van de oorlog wordt de ravitaillering moeilijker, maar de zusters blijven vindingrijk. In de oorlogsjaren hadden de zusters de binnenspeelplaats 36
37 Online Touch Home