HET LEVEN OP DE SCHOOL (2) Ook een gebed dat we terugvonden in de kloosterannalen van de Gentse Zusters van Liefde getuigt van een nogal paternalistische en star-katholieke houding. We willen u het volgende uittreksel niet ontzeggen: ‘Maria, Maagd gebenedijd Gij, die ons aller Moeder zijt Ons gele vriendjes en zwarte kindjes Zijn nog steeds in Satans slavernij. Jezus, uwen Zoon, moeten ze behooren Met Zijn bloed kocht Hij ze vrij.’ Vanaf 1939 kampt men soms met personeelstekort omdat er geregeld zusters naar de missies vertrekken. Hierna worden meer en meer lekenleraressen ingeschakeld. Naast godsdienstige en spirituele ontwikkeling draagt Sint-Bavo ook zedelijke opvoeding hoog in het vaandel. Daarbij wordt vermeden dat de meisjes met morele gevaren in aanraking komen, zoals contact met het andere geslacht en niet-katholieke denkwijzen. Bijzonder te vermelden is dat reeds in de jaren ’40 op de school aan seksuele voorlichting werd gedaan. Ook aan de ouders werd raad gegeven hoe ze het best waakten over de zedelijke toestand van hun dochters. We kunnen dit afleiden uit de volgende brief die aan de ouders werd gericht (jaartal onbekend, maar ongetwijfeld uit de eerste helft van de 20ste eeuw, afgaand op de toegepaste spellingregels): ‘Zoo, by voorbeeld, vinden wy het heel noodlottig voor de kinderen, dat ze al te dikwyls, op verlofdagen, Dinsdag of Donderdag en Zondag, de cinema’s bezoeken; er is niets dat de verbeelding zoozeer ophitst by het kind dan de film, zelfs de beste! Cinema-bezoeksters zyn altyd slechte leerlingen en worden gemakkelyk prikkelbare en lichtzinnige meisjes. (…) We zouden ook graag de zekerheid hebben dat onze leerlingen dadelyk na de les naar huis gaan, geen omwegen maken of met vriendinnetjes blyven slenteren; U zoudt ons daarom verplichten wildet U ons inlichten als uw kinderen niet regelmatig op hetzelfde uur thuiskomen: op straat is er voor de kinderen niets goed te leeren.’ Ook in de jaren ’90 probeerde de school zo goed mogelijk te waken over de moraal van de leerlingen. Boeken met tekeningen van geslachtsdelen en teksten over condooms beschouwden leerkrachten van de lagere school als ‘schunnig’. Dat was blijkbaar ook het geval bij een boek van de Nederlandse schrijver Wim Hofman en meteen de reden om een theater en leesproject op te blazen waar de school aanvankelijk ging aan deelnemen. ‘Wij kunnen daar als katholieke school niet achter staan’, stond in een krantenartikel uit 1994. Ondertussen is er veel veranderd en proberen leerkrachten een open dialoog aan te gaan over onderwerpen die vroeger taboe waren. Denk hierbij aan de ‘zoeklichtdagen’ die voor het vierde middelbaar in het teken staan van seksualiteit en relaties. 46
47 Online Touch Home