De volgende dag kruipt Sloompje door het bos op zoek naar eten. Eigenlijk heeft ze helemaal geen honger, maar dit doet ze iedere dag, dus vandaag ook. Hoog in de boom zit Spinkie. Hij is een nieuwe hut aan het bouwen. Als hij omlaag kijkt, ziet hij Sloompje kruipen. Sloompje ziet er anders uit, denkt Spinkie. Haar hoofd hangt helemaal naar beneden en er zitten touwen om haar slakkenhuis. Normaal gesproken kijkt Sloompje om zich heen en geniet ze van alle mooie dingen die ze onderweg tegenkomt, maar vandaag niet. Even later komt Spinkie Fien tegen. “Ik maak me zorgen over Sloompje. Ze liep vandaag met haar hoofd bijna op de grond. Ze heeft niet eens gemerkt dat ik boven haar in de boom zat”, zegt Spinkie. Fien vertelt dat ze die ochtend goed naar Sloompje heeft gekeken. Haar mond had een andere vorm. Haar mondhoeken hingen nu naar beneden. Als Sloompje vrolijk is, staan haar mondhoeken altijd naar boven. “Misschien voelt Sloompje zich wel verdrietig”, zegt Spinkie.
11 Online Touch Home