“Ik ben moe, Nijn. Zo ontzettend moe”, zucht Sloompje. “Mijn huis voelt veel zwaarder dan normaal door al die touwen, lijm en verf. Ik heb geen zin meer om tikkertje te doen, geen honger meer, geen zin om te zingen. Ik heb het koud.” Stevig drukt Sloompje Nijn tegen zich aan. Dan valt er een traan op het gras en nog één en nog één en nog een heleboel meer. Sloompje huilt. Ze huilt, totdat de tranen op zijn. Dan valt ze in een diepe slaap.
14 Online Touch Home