Spinkie staat nog even naar Sloompje te kijken. Sloompje ligt naakt in het gras. Wat is ze kwetsbaar zonder huis. Als er nu eikels of takken van de bomen waaien, vallen die op haar gevoelige lijf. Ze zal het ook wel koud hebben. Ik vind het verdrietig voor haar dat ze haar huis, haar veilige plek kwijt is, denkt Spinkie. Spinkie weet namelijk heel goed hoe fijn het is om een eigen plekje te hebben. Een plek waar je je veilig voelt, waar je aan gewend bent. Dat heeft Spinkie in zijn hut. Daar kent hij de geluiden en geuren. Als hij in zijn hut zit, voelt hij zich veilig. Zijn hut beschermt hem tegen de wind, regen, vallende takken en roofdieren. Het is er fijn en rustig. Ook als er geen gevaar is, is hij graag in zijn hut. Hij zit er uren te dromen over nieuwe avonturen, kijkt naar zijn notenverzameling of rust er uit als hij moe is van alles wat hij heeft gezien, gehoord en geroken. Soms kruipt hij in zijn hut als hij gewoon even alleen wil zijn. Het is heel fijn om zo’n eigen plekje te hebben.
17 Online Touch Home