CENTRE COURT 13 garanderen en zo de ideale trainings- en wedstrijdprogramma’s te bepalen. Thung: “Cultuurverandering en topsportmentaliteit zijn begrippen die je moeilijk concreet kunt maken, maar denk hierbij aan keihard werken, heel veel willen laten voor je sport, constant willen leren en verbeteren. Dit kan alleen maar als je helemaal bezeten bent van tennis. En met ouders die de juiste instelling bezitten. Of een talent de top haalt of niet, hangt van heel veel factoren af. We hebben vooral gekeken naar onze eigen rol, wat we wél in de hand hebben en kunnen sturen. En dat hebben we nu vastgelegd. Dit beleid zal zich niet op korte termijn vertalen naar succes, en topsportsucces zorgt natuurlijk ook niet meteen voor nieuwe leden. Maar onze ledendoelstellingen en topsportdoelstellingen hangen wel samen. Zoals topsportsucces stimuleert en inspireert, zo kan een goed georganiseerde breedtesport, die zorgt voor een grote kweekvijver van talent, waarmee op een goede manier wordt omgegaan, een enorme impuls zijn voor de topsport. Het een beïnvloedt het ander, en wij fungeren als bond graag als katalysator van beide processen.” DE SPORT VERENIGING ALS ONTMOETINGS PLAATS Berend Rubingh, directeur en senior organisatieadviseur van Manage to Manage, over Nederland Tennist De tennisbond richt zich in zijn nieuwe strategisch beleidsplan voor het eerst ook expliciet tot niet-leden. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar is het dat ook? “In het verleden gingen organisaties bijna blindelings af op die ene bindingvorm: het lidmaatschap. Met het uitgangspunt: je bent lid of je bent niet-lid, je gaat voor het hele pakket of niet. Nu werken sportbonden vaker aan verschillende lidmaatschapsvarianten. Het past in de huidige samenleving, waarin veel keuzevrijheid is, dat je verschillende producten tegen verschillende voorwaarden aanbiedt. De ene consument neemt één product af, bijvoorbeeld een tennismagazine, de ander gaat voor het volledige lidmaatschap. En ook alles wat daartussen zit, is mogelijk. Het is eigenlijk een logische ontwikkeling. Het enige lastige daarbij is dat organisaties daar vaak niet op ingesteld zijn. En ook de klanten moeten eraan wennen: heel Nederland is opgevoed met het idee dat je niets kunt afnemen als je geen lid bent. Volhard je als organisatie in het dichttimmeren van het lidmaatschap, dan gaat de concurrent met een meer flexibele dienstverlening er wel met je klanten vandoor. Dat kun je je als bond niet permitteren.” Daarnaast is het de bedoeling dat het clubhuis gaat functioneren als het tweede thuis van tennisliefhebbers. “Ook dit is een maatschappelijke ontwikkeling. De kerk en de buurthuizen hebben we verlaten, wat zijn nu de ontmoetingsplaatsen in onze samenleving? Ik denk dat terecht geconstateerd wordt dat de sportverenigingen dat zijn. Het is slim om rond de sportclubs community’s te creëren, omdat men ziet dat er een groeiende behoefte is aan ontmoetingsplaatsen, waar mensen zich thuis voelen. Daarbij is het logisch om ook andere activiteiten naar de club te halen, zodat je daadwerkelijk een ontmoetingsplek wordt voor de lokale gemeenschap. Als dat je lukt, snijdt het mes natuurlijk aan twee kanten: meer mensen op de club betekent uiteindelijk ook dat meer mensen gaan tennissen. Op deze manier kom je weer tot de essentie van een sportvereniging. Want we zijn verenigingen te veel als instituties gaan zien. ‘De vereniging wil een nieuwe hal’, ‘De vereniging is het niet eens met het subsidiebeleid van de gemeente’. Dan denk ik: Wie is dat dan, de vereniging? Wie zegt dat dan? Dat zegt de voorzitter, maar hij is niet de vereniging. Een vereniging is een verzameling mensen. Mensen die zich verzamelen rond een bepaalde interesse of thema. En de essentie is dat je je verzamelt rond vrienden, niet met wildvreemden. De vereniging is in de hoofden van mensen echter een soort bedrijf geworden, een Albert Heijn waar je naartoe gaat. Terwijl verenigingen een veel diepere lading hebben. Alleen die lading hebben we afgebroken. Dat moet je weer opbouwen. Dat doe je niet door het tennis centraal te stellen. Het is wel tennis dat mensen bindt, maar je accentueert vooral de gemeenschap, de community. De KNLTB is die essentie van de vereniging aan het herontdekken: je komt niet alleen om te sporten, je komt om een balletje te slaan in een sociale context. En dat gedijt het beste als je dat doet met gelijkgestemden. Tot slot is het natuurlijk best ingewikkeld om je tennisclub als ontmoetingsplek te versterken. Dat is niet even een kwestie van de knop omdraaien, daarin moet je tijd steken: investeren in kennisuitwisseling, elkaar ontmoeten, goede voorbeelden uitlichten en vergroten en dat vooral met elkaar delen via de nieuwe media.”
14 Online Touch Home