COLUMN 35 TENNISWERELD MAAKT ZICH STERK VOOR FAIR PLAY Hoe bewijs je dat iemand een punt, game, set of wedstrijd weggeeft als er wel 68 weddenschappen per wedstrijd kunnen worden afgesloten? De afgelopen periode ging er geen dag voorbij zonder dat er iets over matchfixing in tennis is gezegd of geschreven. De nieuwsbom explodeerde op de eerste dag van de Australian Open, toen de gerenommeerde nieuwsdienst van de BBC bekendmaakte dat zestien topvijftigspelers zich de afgelopen tien jaar schuldig hebben gemaakt aan matchfixing. De beschuldigingen hingen meteen als een zware deken over het eerste grandslamtoernooi van het jaar. Maar matchfixing is niet nieuw. Vanaf 2008 kwamen er mondjesmaat berichten binnen over spelers die wegens matchfixing geschorst waren. Dertien spelers in acht jaar. Dat is bar weinig en het betrof vooral spelers met een lage ranking die op kleine toernooitjes ergens in Verweggistan hadden gerommeld met hun wedstrijd. De poppen waren echter aan het dansen toen bekend werd dat een grandslamkampioen en acht deelnemers van de Australian Open verdacht werden. Ook op Wimbledon zou een wedstrijd zijn weggegeven. Het waren nu geen kruimeldieven meer, maar serieuze spelers en serieuze toernooien. Of niet? Maar wie dan? Dat wilden de topspelers weten. Harde bewijzen wilden ze zien, namen wilden ze horen, maar die kon de BBC hen niet geven. De speculaties barstten los en overal gingen lijstjes met namen rond. Zeer slecht voor het mondiale tennis, dat na alle schandalen in de sport flink aan de beurt kwam. De media probeerden met grote koppen in de kranten te scoren. De spelers verdedigden hun sport en de internationale tennisbonden moesten met de billen bloot. Wat hadden zij al die jaren dan gedaan? Nou, best wel veel. De ATP investeerde vanaf 2008 14 miljoen dollar in de zogenoemde TIU, de Tennis Integrity Unit. Die moest zorgen voor een anticorruptieprogramma binnen de tennissport. De TIU stelt bij grote toernooien speciale rechercheurs aan. Bij het ABN AMRO World Tennis Tournament in Rotterdam controleert die inspecteur de organisatie, het publiek en de spelers. Toeschouwers met een laptop of iPad worden van de tribune gehaald. In de spelerslounge worden alle goksites geblokkeerd en op het toernooi worden personen die op een zwarte lijst staan, soms oudspelers die voor goksyndicaten werken, geweerd. Maar matchfixing bestaat nog steeds en deze uitwas totaal uitbannen, is een illusie. Want hoe kunnen zes mensen van deze integriteitseenheid 120.000 partijen per jaar contoleren? Hoe bewijs je dat iemand een punt, game, set of wedstrijd weggeeft als er wel 68 weddenschappen per wedstrijd kunnen worden afgesloten? Een onmogelijke opgave. Dus ga er maar van uit dat matchfixing blijft bestaan. Hopelijk op de piepkleine schaal waar het zich nu bevindt en waar het in de kiem gesmoord kan worden. Alle publiciteit en al het onderzoek dat daaraan bijdraagt, is nuttig. Want een individuele sport als tennis is kwetsbaar en daardoor staat de geloofwaardigheid van onze sport op het spel. Marcella Mesker Tenniscommentator NOS en Ziggo Sport Meer weten over de maatregelen die de KNLTB neemt om matchfixing te bestrijden? Ga naar www.knltb.nl/fairplay.
36 Online Touch Home