27 JOIN THE CLUB Een verenigingsmiddag zoals elk ander kind heeft. Dat is wat de Esther Vergeer Foundation wil voor kinderen in een rolstoel. Lekker naar de club, een lesje, daarna vrijspelen en in het weekend meedoen met activiteiten zoals de filmavond, het familietoernooi of paaseieren zoeken. Inmiddels is dit voor 27 kinderen werkelijkheid dankzij het project Join the Club. “Het feit dat een kind in een rolstoel zit, mag geen belemmering zijn om aan tennis te doen”, zegt Karin Kenter van de Esther Vergeer Foundation. Met Join the Club begeleidt de organisatie clubs, kinderen en ouders. Tijdens een clinic, gegeven door Esther Vergeer zelf, maken kinderen kennis met rolstoeltennis. Daarna begint het echte werk. “Het is niet de bedoeling dat het een leuke eenmalige dag is. We willen de kinderen blijvend aan het tennissen krijgen en volwaardig lid laten zijn van de club.” De samenwerking met de clubs is daarom essentieel. “We werken met clubs die rolstoeltennis echt omarmen”, zegt Kenter. Het blijkt lastig om voldoende kinderen te vinden die kunnen meedoen. “De doelgroep is niet zo groot. We willen dat de afstand van huis tot de club maximaal vijftien kilometer bedraagt. Als we een clinic organiseren, bel ik soms alle scholen in de buurt met de vraag of ze een kindje hebben in een rolstoel dat graag zou willen tennissen.” “Het feit dat een kind in een rolstoel zit, mag geen belemmering zijn om aan tennis te doen” KARIN KENTER Een van de belangrijkste dingen is het rolstoeltoegankelijk maken van het clubhuis en de banen. De KNLTB kan helpen met vragen over aanpassing aan het park. “We raden verenigingen aan om bij aanpassingen aan het complex een rolstoellid te laten meekijken met de plannen. Zij zien dingen die iemand die niet in een rolstoel zit, niet ziet”, zegt Peek. BAANSOORTEN De tennisbond krijgt veel vragen over welke baansoorten het meest geschikt zijn. “Eigenlijk is er geen baansoort waarop mensen in een rolstoel níet kunnen spelen. Hardcourt en gravel worden door de meeste rolstoeltennissers als het prettigst ervaren. Deze baansoorten geven de minste weerstand. Kunstgrasachtige baansoorten zijn het zwaarst voor met name beginnende spelers en jeugdspelers. Deze baansoorten zijn hierdoor minder geschikt voor rolstoeltennis”, zegt Peek. Uiteindelijk blijft de keuze natuurlijk aan de speler zelf waar hij of zij lid wordt. “Misschien neemt iemand de baansoort voor lief omdat er al vrienden lid zijn, of bijvoorbeeld omdat het een vereniging ‘om de hoek’ is. Sommige clubs zijn bang dat de rolstoelen de banen stuk maken, maar dat is een fabel.” Op die manier zijn in het afgelopen jaar 33 kinderen bereikt voor clinics bij zes clubs. 27 van hen zijn lid geworden van de vereniging. De Esther Vergeer Foundation houdt nauw contact met hen en hun ouders. Kenter: “We willen weten wat goed gaat en waar dingen kunnen worden verbeterd. Ook met de clubs hebben we regelmatig overleg. De clubs sparren ook met elkaar. De ene vereniging is al verder dan de ander en zo kunnen ze elkaar helpen. Inmiddels heeft een aantal kinderen al meegedaan aan een gewoon toernooi, met valide kinderen. Dat is heel mooi.” De KNLTB stimuleert rolstoeltennis door leden met een beperking drie jaar lang een tegemoetkoming te geven in het lesgeld. Tennis wordt immers nog leuker als je de eerste beginselen onder de knie hebt. Dat geldt voor valide tennissers, maar ook voor mensen in een rolstoel. “Als je les FOTO: ESTHER VERGEER FOUNDATION
28 Online Touch Home