29

hebt gehad en een rally kunt spelen, wordt vrijspelen veel leuker. Als rolstoeltennisser kun je dan ook makkelijker met en tegen valide tennissers spelen”, zegt Peek. GEWOON MEEDOEN Dat laatste wordt nog te weinig gedaan, vindt Dennis Sporrel. Hij is bondscoach van het Nederlands rolstoeltennisteam. Regelmatig geeft hij samen met zijn spelers demonstraties of clinics bij clubs. Hij ziet wel vooruitgang in de integratie van rollende leden in de verenigingen. “Er zijn nu voorbeelden van verenigingen die rolstoeltennissers met de clubkampioenschappen valide laten meedoen. Hierdoor ontstaat meer integratie en ontwikkelen de rollers zich goed” zegt hij. “Het leuke aan rolstoeltennis is dat je ook met en tegen valide tennissers kunt spelen” JUDITH PEEK Die integratie is cruciaal voor deelname aan het verenigingsleven, een belangrijk onderdeel van de tennissport. Peek: “Dat geldt voor valide sporters en ook voor rolstoeltennissers. Dat verenigingsleven moet mogelijk zijn voor iedereen en daar willen we ons samen met de clubs voor inzetten. Het gevoel welkom te zijn is cruciaal. Mensen met een beperking die lid willen worden van een vereniging, hebben vaak al een heleboel drempels overwonnen. Ze willen erbij horen in de vereniging en niet anders behandeld worden. Gewoon meedoen met de tossavond, de clubkampioenschappen of lid worden van een (toernooi)commissie.” t Ketelaars, voormalig professioneel tennisster, is nog steeds blij dat ze zich in 2001 meldde voor de cursus. “Het is ontzettend leuk. In het begin had ik er weinig kaas van gegeten. Het lesgeven is toch wel anders. Ik wist bijvoorbeeld niet hoe ver weg ik de ballen moest spelen.” Ze ging regelmatig kijken bij trainers met meer ervaring en stak zo een hoop op. “Nog steeds leer ik veel van mensen die fulltime met rolstoeltennis bezig zijn.” In de afgelopen vijftien jaar is het rolstoeltennis normaal geworden bij De Krekel. Rolstoelleden zitten in commissies en een aantal doet mee aan het wekelijkse husselen. Ketelaars: “In het begin vroegen valide tennissers of ze zachter moesten slaan. Nee, gewoon zoals altijd. Vorig jaar was er een aantal mixteams van valide en rolstoelspelers bij de clubkampioenschappen. Hartstikke leuk. Sommige rolstoelleden zijn actief bij de vereniging betrokken. Andere houden het bij hun wekelijkse les en gaan dan weer naar huis. Dat is ook goed.” Bij de jeugd zou de trainster nog wel wat meer integratie willen zien. “Kinderen van zeven, acht jaar die net beginnen met tennis kunnen best samen in een groep. Dan is het verschil helemaal niet groot.” Ook de ledenwerving verdient meer aandacht. “De doelgroep is niet zo groot en het is lastig de mensen te bereiken. We hebben folders bij ziekenhuizen in de regio en proberen in contact te komen met fysiotherapeuten en revalidatiecentra. Hopelijk vinden we zo weer nieuwe leden.” AL VIJFTIEN JAAR ROLLERS BIJ DE KREKEL Puur uit interesse volgde Hanneke Ketelaars vijftien jaar geleden de cursus rolstoeltennis voor tennisleraren. “Vrij snel meldde zich een groepje van vier spelers aan”, zegt ze. Inmiddels heeft tennispark De Krekel in Veghel dertien rolstoelleden, onder wie drie kinderen. WERVING EN BEHOUD Het werven en behouden van rolstoeltennissers is lastig voor veel verenigingen. Vooral het vinden van de doelgroep blijkt niet eenvoudig. “We gaan binnenkort in gesprek met verschillende revalidatiecentra. We willen mensen daar al in aanraking brengen met tennis. Het liefst doen we dat samen met een club in de buurt, zodat mensen makkelijk kunnen doorstromen naar de vereniging”, zegt Judith Peek. De KNLTB hield onlangs een enquête onder gestopte rolstoeltennissers. Twee redenen om te stoppen werden vaak genoemd: blessures en te weinig wedstrijdaanbod. Peek: “We gaan meer aanbod creëren voor (wedstrijd)spelers op alle niveaus. Dit doen we door middel van rolstoeltennisevenementen, een rolstoeltenniscompetitie en het aanscherpen van de rolstoelranglijstreglementen. Daarnaast gaan we onder andere in de workshops rolstoeltennis voor tennisleraren meer aandacht geven aan blessurepreventie.” FOTO: ESTHER VERGEER FOUNDATION

30 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication