John de Wolf John de Wolf (Schiedam, 1962) was verdediger van Sparta, FC Groningen, Feyenoord en de Wolverhampton Wanderers en debuteerde in 1987 bij het Nederlands elftal. Hij is nu hoofdtrainer van amateurclub G.V.V.V. in Veenendaal en geeft conditietraining aan werklozen in Maassluis, Vlaardingen en Schiedam. Als een van de voetballers van FC De Rebellen treedt hij op in theatershows in het land. door voor optredens op congressen en banenmarkten, netwerkbijeenkomsten en powersessies. Van Goes tot Utrecht, van Zwolle tot Amsterdam, overal is hij eregast, ijsbreker en publiekstrekker. Hij deelt handtekeningen uit, poseert voor een foto, houdt zijn peptalk. In ontwapenende oneliners en ongepolijst Rotterdams ver spreidt hij de boodschap dat oudere werkzoekenden ‘niet ziek, zwak en misselijk zijn’, maar vitaal en ervaren. ‘Kijk eens wie er voor je staat’, mag hij graag zeggen. ‘Ik ben ook 50-plusser.’ Moed Werkzoekenden houdt hij voor de moed niet te laten zakken. ‘Blijf erin geloven. Je hebt maar één werkgever nodig die het met jou ziet zitten.’ In Papendal zijn de deelnemers verdeeld in groepjes om een ‘gouden tip’ te formuleren voor John de Wolf. De ouderenambassadeur zelf gaat op zoek naar een colaatje en beantwoordt onderweg een paar vragen. Welke boodschap hij heeft voor werkgevers bijvoorbeeld. ‘Dat ze de mensen die solliciteren, iets laten weten’, zegt hij. ‘Ik hoor zo vaak van werkzoekenden dat die echt veertig, vijftig keer hebben gereageerd op een vacature en dan geen reactie krijgen. Dat doet iets met je ikkie, hè? Dat vind ik wel schrijnend.’ Hij pleit voor een elevator pitch, zoals het Rotterdamse Hotel New York had georganiseerd voor nieuwe portiers. Vijf minuten mochten de kandidaten uitleggen waarom ze geschikt waren voor de baan. ‘Wat nu zo mooi is,’ zegt De Wolf, ‘is dat de kandidaten zich niet afgewezen voelden. Ze hadden tenminste aandacht gehad.’ De Wolf was als verdediger niet vies van een ferme duw. Hoe zit dat met de ouderenambassadeur? De Wolf, diplomatiek: ‘Ik denk dat elk mens in zijn leven een duwtje nodig heeft, de ene een schop onder zijn hol, de ander een aai over zijn bol.’ Jasje In Papendal wachten er na afloop van de bijeenkomst geen camera’s, wel een radiomicrofoon en mensen die vragen of hij ook op hun event komt. De ouderenadviseur verwijst iedereen vriendelijk naar de aanwezige medewerkster van het ministerie. En trekt zijn jasje nog maar eens recht voor een foto. Start Foundation – Baanbreker nr. 1 2017 17
18 Online Touch Home