22

10 jaar Camino 2013 - 2023 Bestuurleden delen hun camino-avontuur Inge Overbeeke, medeoprichtster en bestuurslid “Toen ik tien jaar geleden, samen met Dineke en Agnes, in het diepe sprong om Camino op te richten had ik geen idee wat het zou inhouden. Ook niet dat ik nu tien jaar later nog steeds in het bestuur mag meedenken. Wat begon met drie dames en een mooi en ambitieus verhaal, is uitgegroeid tot een fijn huis met vele lieve, fijne collega’s waar we een plek mogen zijn voor diegene die zoekende zijn naar hun vaak nieuwe weg. Dankbaar ben ik om nog steeds deel uit te maken van dit geweldige team. Het bestuur is qua samenstelling iets gewijzigd in de loop der jaren en met z’n vijven besturen wij nu met veel inzet en energie ons Camino. Ik denk dat ik de bewaker ben van wat wij in het begin voor ogen hadden met Camino. Tien jaar is best al lang, maar we zijn nog steeds ‘op weg’. En zolang we er kunnen zijn voor mensen die leven met en na kanker blijf ik erbij. Op naar de volgende tien jaar.” Eef Zondervan, voorzitter “Eind september 2020 kreeg ik Engelien Geerdink aan de lijn met de vraag of ik open stond voor een gesprek over een bestuursfunctie bij Camino. Ik was in die tijd actief om een evenement op te zetten voor een ‘Samenloop voor hoop’ in de gemeente Zuidplas. Een 24-uurs estafettewandeling, met als doel zoveel mogelijk geld op te halen voor het KWF. Camino was in dat project vertegenwoordigd door Engelien en Inge Overbeeke en zij stelden het Camino-pand ter beschikking voor projectvergaderingen waarmee Camino mee kon delen in de opbrengst. Ik stemde in met een gesprek. Klaarblijkelijk had ik een goede indruk achter gelaten bij de dames. Camino was mij onbekend, maar ik had tijdens de Samenloop-vergaderingen wel enigszins een beeld gekregen. Engelien en Inge kwamen voor dat gesprek bij mij thuis en gaven mij een enthousiast beeld van Camino. Hoe het tot stand was gekomen, de groei die het had doorgemaakt, hoeveel ze alleen maar met vrijwilligers konden betekenen voor hun gasten en natuurlijk hoe het pand verbouwd was tot een prachtig centrum. De toenmalige voorzitter, Arie Hubregtse, had aangegeven Camino te verlaten en kwam daarmee de functie van bestuursvoorzitter vacant. Of ik interesse had in die positie. Mijn werkzame leven zat er al een poosje op; ik ben veel gaan fietsen en heb een aantal jaren deelgenomen aan Alpe d’HuZes om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. Ik heb daar veel mensen ontmoet en gesproken die op een of andere manier in aanraking waren gekomen met kanker. Mensen die zelf getroffen waren, hun naasten en ook veel nabestaanden. Uit die gesprekken werd mij duidelijk dat naast de ziekte en het zware medische traject, heel veel emotie loskomt en mensen daarvoor steun bij elkaar zochten en vonden. In de waan van de dag had ik daar nooit zo bij stilgestaan. In het gesprek met Engelien en Inge vond ik dus snel aansluiting met het gedachtegoed van Camino. De Samenloop voor hoop was inmiddels wegens Corona afgelast en ik had tijd en vond motivatie uit de verhalen van de dames. De beslissing om de voorzittershamer over te nemen was snel genomen. 22

23 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication