Camino Magazine Terug in de tijd De kracht van verbondenheid Lees hoe alles begon... Interviews, gasten en vrijwilligers Met elkaar voor Camino
10 jaar Camino 2013 - 2023 COLOFON Dit is een uitgave van Camino Inhoud: Door het Camino PR- en Evenementen-team i.s.m. oprichter, (oud)vrijwilligers en gasten. Fotografie: Archief Camino Foto’s 2023: Robbert Roos Eindredactie: Door Inge Overbeeke (Camino) en Annemarie Verschoor (Texclusief) Vormgeving en drukwerk: Door Linde Kurver van Reclamebureau Baasimmedia uit Nieuwerkerk a/d IJssel 2
10 jaar Camino 2013 - 2023 INHOUD Voorwoord Terug in de tijd Wist je dat Uit de oude doos Kracht van verbondenheid Arie Hubregtse blikt terug Bestuursleden delen hun avontuur De pijlers van Camino In memoriam Activiteiten bij Camino Koninklijke glans voor Agnes Gasten aan het woord Een blik vooruit 5 7 12 14 15 17 20 24 27 28 30 31 35 3
10 jaar Camino 2013 - 2023 4
10 jaar Camino 2013 - 2023 Voorwoord 10 jaar Camino in vogelvlucht Hartelijk welkom in dit magazine waarin we graag stilstaan bij het 10-jarig jubileum van Camino. Van droom naar een prachtig centrum, waar we al vele gasten hebben ondersteund. In vogelvlucht nemen we je mee door het eerste decennium van ons bestaan. Veel herinneringen worden opgehaald. Hoe het mogelijk werd gemaakt met Camino vele mensen die leven met en na kanker daadwerkelijk te ondersteunen. Uiteraard komen onze oprichtsters aan het woord. De weg die zij hebben afgelegd om het idee van Agnes van der Aa te realiseren: een plek waar je jezelf kunt zijn en een luisterend oor vindt. Vrijwilligers die zich door de jaren heen belangeloos en met veel passie en energie hebben ingezet, delen hun ervaringen. Hoe ze daar veel dankbaarheid van onze gasten en de voldoening voor terug hebben gekregen. Onze gasten komen aan het woord. Heel fijn om van hen te horen wat Camino voor hen heeft betekend of nog steeds betekent en met welke warme ondersteuning zij hun weg weer hebben gevonden. Veel ‘wist-je-datjes’ komen voorbij. Zoals dat er veel gelachen wordt bij Camino en altijd ruimte is voor een traan en een warme arm om je heen. Ook staan we stil bij de groei van Camino. De oprichting, het eigen pand, hoe we er nu voorstaan en welke ambities we nog hebben. Want hoe goed het ook gaat met Camino; in de vier dorpen van de gemeente Zuidplas is er, helaas, nog steeds een groeiende behoefte aan het soort ondersteuning dat wij bieden. Voordat je gaat genieten van de prachtige verhalen in dit magazine, willen we al onze vrijwilligers, onze sponsoren en donateurs enorm bedanken voor hun steun en inzet. Zonder hen hadden we Camino niet kunnen maken tot wat het nu is. Een plek waar velen zichzelf kunnen zijn en een luisterend oor kunnen vinden. Veel leesplezier. Team Camino 5
10 jaar Camino 2013 - 2023 6
Terug in de tijd: het ontstaan van Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 Terug in de tijd: Het ontstaan van Camino Met het vieren van tien jaar Camino, kunnen we niet anders dan teruggaan naar het moment waar het allemaal begon. We spreken Agnes van der Aa, Dineke Schrijver en Inge Overbeeke over het prille begin van Camino en hun motivatie voor de oprichting. Zij spreken ieder vanuit hun eigen ervaring over hun gemeenschappelijke doel: steun, kracht en inspiratie bieden aan mensen die leven met en na kanker. Agnes van der Aa, grondlegger “Het begon bij wat ik zelf zo gemist heb” “Mijn broer was 19 jaar toen hij kanker kreeg. Tien jaar later overleed hij eraan. Mijn moeder was 44 jaar toen zij borstkanker kreeg. Vijftien jaar later overleed zij eraan. Ik, Agnes, heb er diep naar verlangd dat ik in ieder geval tot mijn 50ste geen sores zou krijgen, maar zo is het niet gegaan. Toen ik 49 jaar was, kreeg ik borstkanker. Daarmee begon voor mij een moeilijke periode. Wat staat mij te wachten? Kan ik dat aan? Gaat het goed komen? Hoeveel tijd heb ik nog? Kan ik mijn lichaam nog vertrouwen? Mijn beide borsten zijn weggehaald, daarna kreeg ik een preventieve chemokuur. Tijdens de behandelingen voelde ik me veilig, maar een half jaar na de laatste chemokuur begon het te spoken in mijn hoofd. Ik kreeg een verwijzing voor psychosociale ondersteuning, maar er was een wachttijd van drie maanden! Zó lang kon ik niet wachten. Ik ging op zoek naar activiteiten die me rust gaven. Ik ben gaan mandalatekenen, heb aan klankschaalsessies deelgenomen en ben een coaching opleiding met kunstzinnig dynamische werkvormen gaan volgen. Aldoende ontdekte ik wat helpend voor mij was en wat niet.” Een plek waar je met een beter gevoel vertrekt dan je binnenkomt “Door deze ervaringen groeide er een besluit in mij: ik ga ervoor zorgen dat andere kankerpatiënten niet hoeven te missen wat ik zelf zo ontzettend gemist heb. Ik wil een centrum realiseren waar mensen die leven met kanker altijd terecht kunnen. Zonder verwijzing, zonder wachttijd, zonder financiële belemmeringen. Een plek waar je met een beter gevoel vertrekt dan je binnenkomt, waar aandacht is voor wat jij nodig hebt en activiteiten mogelijk zijn, waarvan bekend is dat ze een helend, ontspannen of helpend effect hebben. Met maar één ambitie: je iets bieden waar je echt wat aan hebt!” 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Terug in de tijd: het ontstaan van Camino Dineke Schrijver, medeoprichtster “Er was en is wel een hospice, waar je naar toe kunt gaan als de arts denkt dat je nog drie maanden of minder te leven hebt. Wij - Agnes, Inge en ik - kennen elkaar van hospice IJsselThuis, waar we werk(t)en als zorgvrijwilliger. Wie werkt in hospice IJsselThuis heeft één kernambitie: er alles aan doen wat je kunt om ervoor te zorgen dat de tijd die iemand nog heeft zo goed mogelijk is, ook voor de naasten. Voor mij, Dineke, begint wat Camino is gaan heten met een telefoontje van Agnes, die zegt: ‘Ik heb een fantastisch mooi plan! Heb je zin om mee te doen?’ Ik was benieuwd en antwoordde: ‘Vertel, wat is je plan.’ Agnes gaf aan dat ze een plek wilde realiseren waar mensen die leven met kanker altijd terecht kunnen. Ik reageerde niet onmiddellijk enthousiast, meer kritisch in de sfeer van: hoe groot is de behoefte aan zo’n plek en wat is er al voor deze doelgroep? Je verkoopt tenslotte ook geen ijskasten aan Eskimo’s. Ik wilde graag meehelpen uitzoeken hoe wenselijk, noodzakelijk en haalbaar dit initiatief was. Ik vroeg aan Inge of ze ook mee wilde doen.” We gaan ervoor! “Talloze vragen moesten beantwoord: Op welke regio richten we ons? Hoe vaak komt hier kanker voor? Welke soorten kanker? Is er daadwerkelijk behoefte aan psychosociale ondersteuning? Wat wordt er al aangeboden? En wat kunnen we leren van anderen? Heel snel werd duidelijk dat in Nederland al heel veel huizen en centra zijn voor mensen die leven met kanker. Nagenoeg allemaal het resultaat van soortgelijke initiatieven als dat van Agnes: iemand heeft zelf kanker gehad, iets essentieels gemist en wil ervoor zorgen dat andere kankerpatiënten dit niet hoeven te missen. Uit regio-onderzoek blijkt dat in Zuidplas en omgeving, nog niet zoiets is. Terwijl het aantal mensen dat kanker krijgt op dat moment 1 op 3 is. De kogel is door de kerk: we gaan ervoor!” De weg naar samenwerking en verbinding “Nog meer vragen te beantwoorden en acties uit te voeren: beleidsplan ontwikkelen, naam kiezen, steun vinden, naamsbekendheid realiseren, vrijwilligers werven en opleiden, activiteitenbegeleiders zoeken, locatie zoeken, financiering rond krijgen. Een superleuke, enthousiasmerende en intensieve periode. Niet altijd even makkelijk, want er zijn veel wegen die naar Rome (of een doel) leiden. En als je zo verschillend bent zoals wij, dan kan er ook heel verschillend worden gedacht over de te nemen weg. Tegelijkertijd was en is er nooit verschil van mening waar het gaat over de kernambitie van Camino: Wie werkt bij Camino doet er alles aan wat je kunt om ervoor te zorgen dat wie leeft met kanker zijn/haar weg weer (her)vindt naar een zo leefbaar mogelijk leven. Dat doen we door gasten te laten ervaren dat: - Je welkom bent, met alles wat er is. - Er aandacht is voor wie jij bent, wat jou bezighoudt, wat jij nodig hebt. - Je gesteund wordt in het (her)vinden van je eigen, unieke weg. 8
Terug in de tijd: het ontstaan van Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 En het mooie is dat dat wat ieder op zijn/haar eigen, unieke weg doet, helpend kan zijn voor wie je ontmoet. Zo ervaren we bij Camino dat waar pijn en tegenslag is en oprechte aandacht, er ook wederzijdse inspiratie, heling en verbinding is.” De reis van Camino: van Meander tot thuis in de Schoolstraat We begonnen klein, eerst in een ruimte van de Meander. Daarna met een tweede locatie bij ZieZo Zuidplas (heet nu: Stichting ZO!). Ook regelmatig gebruikmakend van andere ruimtes, zoals in de St. Josephkerk en het Yogahuis. Uiteindelijk vinden we het pand waar we van dromen in de Schoolstraat, maar dat moest wel helemaal verbouwd worden. Dankzij het vakmanschap van de destijds nieuwe voorzitter Arie Hubregtse, zijn organisatorische en steun verwervende capaciteiten is het Caminohuis in de Schoolstraat geworden wat het nu is.” 9 “ Eerst was er niets… voor mensen die leven met kanker in de regio Zuidplas ”
10 jaar Camino 2013 - 2023 Terug in de tijd: het ontstaan van Camino “ Inge Overbeeke, medeoprichtster Een van de andere oprichters van Camino was en is al net zo enthousiast en ook zij heeft het hart op de juiste plek: Inge. Inge was net als Agnes en Dineke vrijwilligster bij het Hospice IJsselThuis, waar zij met veel liefde heeft gewerkt. In de zomer van 2013 kwam Dineke bij haar met de kreet “Ik heb je nodig om mee te werken aan een geweldig idee van Agnes! We gaan iets moois opzetten voor mensen die leven met kanker. “Het overviel mij een beetje. Nu heb ik helaas in mijn eigen leven ook velen die mij dierbaar zijn moeten laten gaan, omdat zij kanker hadden. Maar ik moest er wel even over nadenken. Kan ik dat wel? En hoe we gaan we dat dan doen? Na vier weken was mijn bedenktijd op en hebben we met elkaar besloten: we gaan het gewoon doen! Wat heb je verder nodig dan een hele sterke ambitie om dit voor elkaar te krijgen? Niets, en dus zijn we naar de notaris gestapt. Op 7 november 2013 zetten wij onze handtekening bij de notaris met het motto: ‘Dromen, durven, doen!’.” Van gastvrouw tot evenementen en alles daartussenin “In de beginjaren kwam er veel op ons af. “We hebben zoveel geleerd met en van elkaar. We waren het echt niet altijd met elkaar eens, maar kwamen er altijd uit omdat we voor ogen bleven houden waarvoor en vooral voor wie we dit deden. Door beide dames werd ik steeds gestimuleerd op pad te gaan voor sponsoren en donateurs. En we moesten natuurlijk naamsbekendheid creëren onder de ondernemers in Zuidplas. Menig haringparty, netwerkevenement en andere relevante gelegenheden heb ik bezocht om Camino op de kaart te zetten. Dat is mij op het lijf geschreven. Zelf was ik zo enthousiast over Camino, dat ik dat heel graag op anderen wilde overbrengen.” Een heel belangrijke pijler onder Camino is de groep vrijwilligers. Inge deed, net als Agnes en Dineke, mee aan trainingen om te ervaren of het zinvol was voor de vrijwilligers. “Daarnaast waren we de eerste paar maanden zelf ook gastvrouwen en hadden we een intense band met iedereen die zich bij ons aansloot. Omdat ik zelf ook gastvrouw ben geweest, en nog steeds inzetbaar ben in die rol, begrijp ik beter wat dat inhoudt.” “Ook nu we groter werden kwam er veel op ons af: veranderingen in de organisatie, een groei van het aantal vrijwilligers, meer activiteiten en vooral meer gasten. Het was opnieuw zoeken naar wie wat ging doen. Zelf zit ik na al die jaren nog steeds met veel plezier in het bestuur en bewaak ik met hart en ziel de basis waar Camino voor staat. Dit doe ik onder andere vanuit het Evenementen-team en het PRteam. Ik ben de drijvende kracht achter het Evenementen-team en de combinatie met mijn werk in het PR-team maakt het zo waardevol. De verbinding hiertussen is heel belangrijk. De evenementen voer ik, samen met de rest van het team, uit van A tot Z. Zonder de andere dames kan ik echt niet hoor! Mede door hun inzet en beschikbaarheid om mee te doen worden de Dromen, durven, doen! ” 10
Terug in de tijd: het ontstaan van Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 evenementen een succes. ‘Met elkaar’ is heel belangrijk bij Camino. Daar krijg ik energie van. Dat is vast duidelijk als je bedenkt dat ik al tien jaar betrokken ben. En als ik gasten spreek en hoor wat Camino voor ze betekent, dan raakt het me na al die jaren nog steeds. Dát is mijn drive.” Redenen om voor Camino te kiezen Agnes: “Toen wij begonnen was er al wetenschappelijk onderzoek beschikbaar over ervaringen met centra voor mensen die leven met kanker. Deze onderzoeken bevestigden niet alleen mijn conclusie dat dergelijke plekken daadwerkelijk helpen bij het (her)vinden van je weg*. Ook bracht het een hardnekkige mythe aan het licht over andere centra á la Camino, namelijk de gedachte (overtuiging) dat pijn en verdriet daar overheerst. Dat klinkt niet goed, zeker niet als je al je handen (meer dan) vol hebt aan je eigen sores! Maar deze gedachte is een vergissing, een beperkende overtuiging, een MYTHE en wel om de volgende redenen: - Door lotgenoten te ontmoeten ervaar je herkenning. Je ontmoet mensen die je begrijpen. - Je hoeft geen lotgenoten te ontmoeten. Bij Camino kun je ook individueel terecht. Verkennen en/of werken aan wat voor jou helpend/helend kan zijn, kan ook in een (of meerdere) 1-op-1 gesprek(ken). - Je kan aan activiteiten deelnemen die voor jou helpend kunnen zijn. - En ja, er kan aandacht zijn voor pijn en verdriet. Nee, het gaat nooit alleen daarover. Er is ook aandacht voor: waar krijg je energie van, waar word je blij van, wat kan het leven jou nog brengen, wat kan jij het leven nog brengen, e.d. En niet te vergeten: er is humor en er wordt ook veel samen gelachen. Waarom zeg ik dit? Omdat ik het echt heel jammer zou vinden als je niet naar Camino komt vanwege een beperkende overtuiging die niet klopt! Mijn advies: Ga een bezoek aan Camino ervaren en laat je niet (af)leiden door wat je denkt. Probeer het gewoon een keer, dan weet je echt heel snel of je er wat aan hebt of niet. Ik hoop dat je er wat aan hebt. En mocht je dat niet bij Camino vinden, geef niet op! Zoek naar iets waar je echt wat aan hebt! Het is mij ook gelukt en vandaaruit is het initiatief voor Camino ontstaan.” *Camino is het Spaanse woord voor weg. De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella wordt ook wel de ‘Camino’ genoemd. Ieder van ons heeft zijn/haar weg te gaan. Als je onderweg geconfronteerd wordt met een levensbedreigende ziekte, sta je voor de uitdaging je weg te hervinden. Vaak is het makkelijker om dat samen te doen dan alleen. Samen vinden we veerkracht en nieuwe mogelijkheden, want niemand hoeft de weg alleen af te leggen. 11
10 jaar Camino 2013 - 2023 Wist je dat.... Wist je dat …. ... er onderling een kledingavond is georganiseerd door sommige gasten? ... de keukenbrigade elke vrijdagmiddag een heerlijke lunch klaar maakt? ... en daarvoor eerst de boodschappen doen, door weer en wind? ... Gerard onze ‘privé-bakker’ is en voor de lunch heerlijke broodjes bakt? ... dat Mahjoub altijd zorgt dat de deur open is en de ‘openhaard’ aan zet? ... er een klein huisje (spaarpotje) staat waar je jouw donatie in kunt doen? ... dat deze huisjes ook in sommige winkels staan? … dat Pand 73 al een aantal jaren onze kraam sponsort tijdens het Oogstfeest? ... dat er een speciale lunch-app is om te vertellen dat je komt lunchen? 12
Wist je dat.... 10 jaar Camino 2013 - 2023 … wij op de eerste Camino-kaarsjesavond in de Dorpsstraat ‘stenen’ verkochten voor 1 euro om de weg naar Camino te creëren? … dat Camino op 30 mei 2014 een Dag vol Passie organiseerde, met tal van activiteiten? ... dat wij hele lieve, aardige, fijne vrijwilligers hebben? … dat er peper- en zoutvaatjes gespaard zijn door gasten en vrijwilligers in de beginjaren van Camino? … dat onze Wensboom eigenhandig gemaakt is door onze voorzitter Eef? … er gratis hartenkussens beschikbaar zijn voor vrouwen met borstkanker? … en deze hartenkussens worden gemaakt door Innerwheel dames? … dat Paul, onze tuinman, de tuin keurig bijhoudt? … en dan meteen aanschuift voor een bakkie koffie? … dat een 94-jarige opa Nico alle Camino-polo shirtjes gesponsord heeft? 13 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Uit de oude doos Uit de oude doos Weet jij nog hoe de eerste nieuwsbrieven van Camino eruit zagen? Wij moesten even ons geheugen opfrissen, want in al die jaren is er zoveel veranderd! Zo ook op het gebied van onze communicatie-uitingen. Je kunt Camino onder andere tegenkomen op social media, in Hart van Holland, in folders en we hebben een website waar alle informatie op te vinden is. De nieuwsbrief bestaat nog steeds, maar heeft inmiddels een nieuw jasje gekregen. Leuk om weer eens een oud exemplaar uit de beginperiode van Camino te zien. Logo De basis van het logo is door de jaren heen altijd overeind gebleven: een vrijwilliger en een gast die samen een weg bewandelen (Camino is het Spaanse woord voor weg). Het geheel is geplaatst in een cirkel, waarvan de symbolische betekenis voorspoed, heelheid, verandering ten goede en veiligheid is. De weg en de borders zijn golvend. Dit staat voor beweging. Er gebeurt iets: Je bent op de goede weg. Je gaat vooruit. Je komt er wel. Kleuren Ook de Camino-kleuren vind je in al onze uitingen terug. De kleur oranje wordt geassocieerd met vrolijkheid, warmte, energie, speelsheid, plezier, creativiteit, positiviteit, vitaliteit en vriendschap. Het is de kleur die voor ‘leven’ staat en het leven lichter maakt. Blauw is de kleur die vrede, rust en vrijheid geeft en gelooft in jezelf en anderen. Blauw bevordert de communicatie en zelfexpressie en geeft ruimte voor andere werkelijkheden. Deze twee kleuren zijn complementaire kleuren en versterken elkaar. 14
De kracht van verbondenheid 10 jaar Camino 2013 - 2023 De kracht van verbondenheid Vrijwilligers vanaf het prille begin: Annemieke van Loon en Theo van der Lee Vrijwilligers zijn goud waard bij Camino. Zij vormen de basis van alles wat er gebeurt. Zonder hen geen warme ontvangst, luisterend oor en begeleiding bij activiteiten. Inge Overbeeke spreekt Annemieke van Loon en Theo, vrijwilligers vanaf de eerste uren. Inge: “Deze twee fijne collega’s ken ik net zo lang als zij elkaar kennen en we hebben in de afgelopen Camino-jaren al veel lief en leed gedeeld met elkaar. Het is altijd ‘thuiskomen’ als we elkaar zien. Of dat nu binnen of buiten Camino is. Hoewel het Camino-huis inmiddels ook als thuis voelt. Annemieke en Theo hebben al zoveel voor Camino betekend, dat ik ze bij deze mijlpaal graag spreek over hoe het allemaal is begonnen. De start van een bijzondere samenwerking “Nadat Camino was opgericht, maakten we de start met het werven van vrijwilligers en het opleiden van hen. We zochten locaties om dit te kunnen doen,” legt Inge uit. “Via via hoorden we van een mooie tuin met serre bij Annemieke Moerkapelle. Het bleek een oase van rust. We maakten kennis met Annemieke, vertelden over Camino en onze ideeën en ter plekke meldde zij zich direct zelf aan als vrijwilliger.” Annemieke vertelt: “Ik had helaas al veel familieleden verloren aan kanker en enkele jaren na de oprichting van Camino, in 2015, is mijn zusje ook aan deze ziekte overleden. Ik heb dan ook met veel plezier de tuin en serre voor verschillende evenementen en bijeenkomsten ter beschikking gesteld. Tijdens de allereerste opleidingsdag in 2014, ontmoette ik Theo en leerden wij elkaar kennen als collega’s.” Van verdriet naar toewijding Theo had in mei dat jaar zijn vrouw verloren aan kanker en las een advertentie in de plaatselijke krant Hart van Holland; een oproep voor vrijwilligers. “Ik besloot mij direct aan te melden. De term inloophuis kende ik niet, maar ik wilde graag iets doen voor mensen die leven met kanker,” vertelt Theo. “Mijn vrouw was destijds ook bij een centrum geweest voor begeleiding van haar ziekteproces, maar dat was geen inloophuis. Bovendien merkte ik dat ik zelf ook ‘iets’ nodig had voor mijn eigen rouwproces.” Theo en Annemieke werden dus vrijwilliger en hebben beiden de eerste Nabestaanden Groep in 2015 gevolgd. Daarnaast stonden ze klaar voor gasten. Van alle markten thuis De afgelopen jaren bij Camino hebben beiden veel gebracht. Theo licht toe: “Tijdens mijn eigen rouwperiode heb ik veel terug gekregen via Camino. Ook de contacten met veel collega’s voelden als verbondenheid. Er werd veel gedeeld. 15
10 jaar Camino 2013 - 2023 De kracht van verbondenheid Iedere vrijwilliger heeft een verhaal of reden – kanker gerelateerd – om zich bij Camino aan te sluiten. In de beginfase heb ik ontdekt wat ik het beste kan en waar ik mij het meest op mijn gemak voel. Na de basisopleiding Gastheer, heb ik mij veel ingezet bij verschillende activiteiten. Ik ben gastheer geweest, begeleidde de thema-avonden groep en nu begeleid ik de ‘walk & talk’ iedere woensdag. Ook zet ik me nog steeds graag in voor evenementen en ben ik altijd inzetbaar als gastheer.” Veelzijdige inzet Ook Annemiek heeft al een heel wat ervaring opgebouwd binnen Camino. “Ik ben begonnen als gastvrouw, was aangesloten bij de thema-avonden groep, heb de wandelactiviteit verzorgd en nu ben ik al aardig wat jaartjes bij het evenementen-team, waar we met elkaar veel voor elkaar krijgen. Ik ben heel graag creatief bezig en ben binnen het team ook altijd diegene die aanvulling geeft op creatief vlak. Ook ben ik nog steeds inzetbaar als gastvrouw als er handen tekort zijn. De sfeer bij Camino, het jezelf kunnen zijn, dat spreekt mij aan. Het er zijn voor elkaar met elkaar en ook wat we voor de gasten kunnen betekenen, dat geeft mij nog steeds voldoening.” Annemieke en Theo hebben met hun werk nu een ‘vaste’ plek binnen Camino, maar voelen nog steeds de verbondenheid met iedereen. 16
Arie Hubregtse blikt terug op 10 jaar Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 Van voorzitter tot bouwbegeleider: Arie Hubregtse blikt terug op 10 jaar Camino In de geschiedenis van Camino is Arie Hubregtse een markant persoon; een man wiens toewijding en vakmanschap de organisatie naar nieuwe hoogten hebben geleid. Als oudvoorzitter en bouwbegeleider heeft Arie niet alleen vijf jaar lang de voorzittershamer gehanteerd, maar ook de transformatie van het pand in de Schoolstraat begeleid. Een periode vol toewijding en intensiteit, waarbij Camino is uitgegroeid tot een professionele organisatie met een prachtig onderkomen in Nieuwerkerk aan den IJssel. We nemen je mee in zijn verhaal, zijn motivatie en de mooie ontwikkelingen die hij heeft mogen meemaken in deze bijzondere jaren. Motivatie om vrijwilliger te worden “Ik krijg regelmatig de vraag hoe ik, inmiddels alweer acht jaar geleden, bij Camino terecht ben gekomen en wat mijn motivatie daarvoor was”, begint Arie. “Om deze vraag te kunnen beantwoorden ga ik even terug naar zomer 2010, waarbij mijn vader te horen kreeg dat hij alvleesklierkanker had met uitzaaiingen en nog maar maximaal drie maanden te leven had. Na dit bericht heeft hij twee weken thuis mogen verblijven en aansluitend acht weken in een hospice in Dordrecht door mogen brengen tot hij uiteindelijk op 71-jarige leeftijd is overleden. In die periode heb ik zoveel waardering voor de vrijwilligers gekregen die mijn vader in de hospice hebben verzorgd, dat ik daarna altijd in mijn achterhoofd heb gehouden dat ik ooit wat terug wilde doen voor de maatschappij en bij voorkeur gerelateerd aan kanker. Ongeveer vijf jaar na het overlijden van mijn vader, stond er een stuk over Camino in de plaatselijke krant ‘Hart van Holland’, waarin Camino uiteen werd gezet met tevens de oproep voor vrijwilligers. Naar aanleiding van dit stuk heb ik een mail gestuurd met mijn motivatie wat mijn toegevoegde waarde zou kunnen zijn voor de stichting. Nog geen half uur later had ik al een reactie van de toenmalige secretaris Dineke Schrijver met de uitnodiging om twee dagen later in gesprek te gaan met het bestuur; bestaande uit Agnes van der Aa, Dineke Schrijver en Inge Overbeeke. De overtuigingskracht van de dames was zo groot dat ik eigenlijk niet meer weg ben gegaan en na een proefperiode van drie maanden waren de dames het er over eens dat ik mocht blijven.” 17
10 jaar Camino 2013 - 2023 Arie Hubregtse blikt terug op 10 jaar Camino De ontwikkelingen in die periode binnen Camino “Mijns inziens was ik een mooie toevoeging van het bestuur, aangezien het bestuur in die periode in een overwegingsfase zat om, gezien de groei en ambities van de stichting en het gegeven dat één op de drie mensen kanker krijgt, te verhuizen naar een ander, groter pand (in plaats van de ruimte onder bij “De Meidoorn”) in Nieuwerkerk aan den IJssel om meer gasten te kunnen ontvangen en een breder scala aan activiteiten te kunnen bieden. Na meerdere panden bezocht te hebben zijn wij uiteindelijk uitgekomen bij de Schoolstraat 11 in Nieuwerkerk aan den IJssel. De huidige locatie van Camino. Na meerdere locatiebezoeken, de wildste plannen van de drie dames, uiteindelijk een gedegen plan en toezegging van diverse partijen dat zij Camino zouden ondersteunen bij de verbouwing van het pand, heeft het bestuur de stap gezet om voor dit pand te gaan. Uiteindelijk is het pand op 1 augustus 2016 overgedragen.” Een nieuw begin Aangezien het pand veel achterstallig onderhoud had en het bestuur voor een zo optimale indeling wilde gaan, is contact gezocht met een bevriende architect: Ellen Bisschof. Er zijn vijf planvariaties uitgewerkt, uiteenlopend van het gebruik van uitsluitend het bestaande pand tot en met een variatie met uitbouw die de centrale toegang tot het pand in zicht had. Arie licht toe: “Door de bereidheid van meerdere partijen om de verbouwing te realiseren, is er uiteindelijk gekozen om voor de variant met uitbouw aan de zijgevel te gaan om zo een optimaal gebruik van het pand te verwezenlijken. Dit plan is in die periode verder door bouwkundig bureau LMV uitgewerkt, de omgevingsvergunning is bij de gemeente aangevraagd en uiteindelijk afgegeven.” Met de vergunning op zak startte begin 2017 de verdere voorbereiding van de verbouwing en zijn gesprekken gevoerd met partijen over de sponsoring van de uit te voeren werkzaamheden en te leveren materialen. Uiteindelijk is tijdens vrijwilligersactie NL-doet op 10 en 11 maart 2017 het startsein gegeven voor de verbouwing en hebben meerdere vrijwilligers en medewerkers van bedrijven het pand leeg gesloopt. “Met een gedegen voorbereiding en goede planning is er na NL-doet gestart met het renoveren en het verbouwen van het pand en het maken van de aanbouw aan de zijkant van het pand. Na een klein jaar intensief samenwerken met vrijwilligers en bedrijven die nagenoeg het gehele project hebben gesponsord is de verbouwing afgerond, de ruimtes onder leiding van Inge Overbeeke ingericht en vond in mei 2018 de officiële opening plaats.” Van klushuis tot inloophuis “Door de begeleiding van het verbouwingsproces, het zelf meewerken met de vrijwilligers en bedrijven, het invullen van een voorzittersrol en dat naast mijn dagelijkse werk is, was het een intensieve periode. Echter wel één waar ik veel voldoening uit heb gehaald. Mooi om te zien wat vrijwilligers en bedrijven ervoor over 18
Arie Hubregtse blikt terug op 10 jaar Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 hebben om zo’n doel als het verbouwen van een pand tot inloophuis te realiseren. Nog mooier zijn de echte verhalen achter de mensen die mee hebben gewerkt en lief en leed hebben gedeeld. Ja, ook die stoere bouwvakkers. Het was in die periode dan ook al een inloophuis waar op meerdere vlakken diepgaande gesprekken zijn gevoerd en er tussen medewerkers van bedrijven onderling en ook met vrijwilligers een band is ontstaan.” Het nieuwe pand met diverse ruimtes vereist een aangepaste aansturing en meer vrijwilligersinzet. Het bestuur heeft na de verbouwing de focus gelegd op het bieden van aansluitende ondersteuning aan mensen met kanker. Dit resulteerde in een uitgebreid activiteitenaanbod en een groei naar circa vijftig vrijwilligers. Afscheid “Na een periode van ongeveer vijf jaar, waarin Camino is verhuisd naar een mooi pand aan de Schoolstraat en de organisatie is gegroeid en geprofessionaliseerd, heb ik in het najaar van 2020 besloten om de voorzittershamer over te dragen en mijn werkzaamheden binnen Camino per 1 januari 2021 te beëindigen. Dit onder andere door het aanvaarden van een nieuwe baan, waarbij de combinatie van werk en Camino toch lastiger bleek dan verwacht. Gelukkig heb ik met een gerust hart het voorzitterschap mogen overdragen aan Eef Zondervan en is het mooi te zien hoe de ingeslagen weg doorgezet is en Camino inmiddels al tien jaar bestaat. De periode binnen Camino heeft mij als persoon veel gebracht en ik ben blij dat ik deze (maatschappelijke) waarde heb kunnen toevoegen en Camino naar een hoger level heb kunnen brengen. Ik bedank graag een ieder met wie ik heb mogen samenwerken en mooi te zien dat het huis geworden is wat wij voor ogen hadden: een plek voor mensen die leven met en na kanker. Op naar de 15 jaar!” 19 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Bestuurleden delen hun camino-avontuur Bestuursleden delen hun Camino-avontuur In het hart van Camino schuilt een groep toegewijde individuen, elk met hun eigen unieke verhaal en toewijding aan onze missie. In deze rubriek delen een aantal van onze gewaardeerde bestuursleden, hun persoonlijke reis bij Camino en wat het voor hen betekent om hier deel vanuit te maken. Frank Lippens, secretaris “We schrijven november 2017; ik was pas gestopt met werken en nog helemaal niet bezig met de vraag of, en zo ja wat ik zou gaan doen naast alleen maar ‘leuke’ dingen.’ ‘En wat nu?’, vroeg een vriendin. ‘Je gaat toch zeker iets nuttigs doen mag ik hopen?’ Ja jeetje, mag ik even wennen aan m’n nieuwe status? ‘Ik heb wel wat voor je’, zei zij: ‘Camino is opzoek naar mensen voor het bestuur’. ‘Uhh wat is Camino dan wel’ vroeg ik’, met het beeld voor me van lange wandelingen over stoffige wegen ergens in Spanje... Ik ben niet zo’n wandelaar. ‘Camino is een inloophuis voor mensen die leven met kanker’ zei ze. Nou, van zo’n inloophuis had ik nog nooit gehoord. Kanker speelde niet zo’n rol in m’n leven. Altijd wel geïnteresseerd geweest, maar meer vanuit de wetenschap. ‘Nou, ik breng je wel in contact met een van de bestuursleden en dan maak je maar een afspraak’ (deze vriendin is nogal van: niet lullen maar poetsen...). Zo gezegd, zo gedaan en al snel zat ik aan tafel met de toenmalige voorzitter Arie Hubregtse en bestuurslid Engelien Geerdink. Aardige en bevlogen mensen dacht ik al snel, zoals ze de missie van Camino uitlegden. Dat kanker een enorme impact heeft op het leven van patiënten en hun naasten was mij al duidelijk, maar bij de psychosociale elementen had ik eigenlijk nooit zo stil gestaan. ‘U bent schoon, van harte gefeliciteerd en we zien elkaar weer over 6 maanden’, zegt de dokter. Wat is er mooier dan dat vraag je je af, het leven straalt je weer tegemoet. De omgeving is blij voor je, maar al snel gaat het leven weer gewoon door en je wilt niet zeuren over datgene wat er zich in je hoofd afspeelt. Ook een secretaris moet de IPSO-basiscursus volgen, waarin onder andere wordt geleerd hoe je met kwetsbare mensen moet omgaan, hoe je een gesprek voert, etc. Een goede kans ook om je medevrijwilligers wat beter te leren kennen. En wat was ik onder de indruk, lieve en toegewijde mensen die de gasten van Camino steunen. En dat is het eigenlijk: een organisatie als Camino is niets zonder haar vrijwilligers. Het klinkt als een open deur, maar ik realiseer mij iedere keer weer dat mijn Camino collega’s bijzonder zijn. Dus, chapeau lieve mensen!” 20
Bestuurleden delen hun camino-avontuur 10 jaar Camino 2013 - 2023 Engelien Geerdink-Officier, bestuurslid om vind ik het zo fijn deel te zijn van Camino? Als ik de tafel rondkijk bij een teamoverleg of bestuursvergadering en ik zie al deze betrokken, warme mensen die ieder op haar/zijn eigen wijze meewerkt aan ons Camino, dan word ik daar erg blij van. Zoveel compassie, zoveel diverse deskundigheid, zoveel inzet én……tijd! Tijd om te luisteren naar onze gasten en naar elkaar. Volle aandacht voor wat onze gasten zo bezighoudt, de zorgen om hun gezondheid maar ook om hun naasten. En wat wordt er ook veel gelachen. Bij sommige vrijwilligers beginnen mijn ogen spontaan te twinkelen, dat overkomt me. Fijn dat dit huis er is en dat het, dankzij onze oprichtster Agnes, voorlopig ook zonder financiële zorgen kan blijven. Ook dat mag wel eens gezegd Kom eens langs en loop eens in!” Nico Demmendaal, penningmeester “Op een ochtend kreeg ik een telefoontje van mijn oud huisarts dokter Geerdink. Of ik thuis was, want zij wilde even langskomen. ‘Ik ben bestuurslid bij Camino en wij hebben jou nodig; als penningmeester’. En zeg dan maar eens nee. Als VUT-er kon ik wel een paar uurtjes in de maand iets voor Camino doen. Inmiddels weet ik beter! Na een babbel met de toenmalige voorzitter Arie, heb ik ‘ja’ gezegd en kon meteen beginnen. Wel met iets anders dan waarvoor ik gevraagd was. Arie zei ‘Kom eens in het huis kijken, waar we aan het klussen zijn’. Dat deed ik op een zaterdagochtend en kreeg direct gereedschap in mijn handen geduwd. Of ik dat klusje even wilde doen. Ik werd direct benoemd tot lid van het klusteam. Enfin, na 2 ½ jaar werd het pand geopend. Heb ik het na 6 jaar Camino nog naar mijn zin? Ja zeker, voor het goede doel en met een leuke groep vrijwilligers blijf ik nog wel; als het mag.” 21
10 jaar Camino 2013 - 2023 Bestuurleden delen hun camino-avontuur Inge Overbeeke, medeoprichtster en bestuurslid “Toen ik tien jaar geleden, samen met Dineke en Agnes, in het diepe sprong om Camino op te richten had ik geen idee wat het zou inhouden. Ook niet dat ik nu tien jaar later nog steeds in het bestuur mag meedenken. Wat begon met drie dames en een mooi en ambitieus verhaal, is uitgegroeid tot een fijn huis met vele lieve, fijne collega’s waar we een plek mogen zijn voor diegene die zoekende zijn naar hun vaak nieuwe weg. Dankbaar ben ik om nog steeds deel uit te maken van dit geweldige team. Het bestuur is qua samenstelling iets gewijzigd in de loop der jaren en met z’n vijven besturen wij nu met veel inzet en energie ons Camino. Ik denk dat ik de bewaker ben van wat wij in het begin voor ogen hadden met Camino. Tien jaar is best al lang, maar we zijn nog steeds ‘op weg’. En zolang we er kunnen zijn voor mensen die leven met en na kanker blijf ik erbij. Op naar de volgende tien jaar.” Eef Zondervan, voorzitter “Eind september 2020 kreeg ik Engelien Geerdink aan de lijn met de vraag of ik open stond voor een gesprek over een bestuursfunctie bij Camino. Ik was in die tijd actief om een evenement op te zetten voor een ‘Samenloop voor hoop’ in de gemeente Zuidplas. Een 24-uurs estafettewandeling, met als doel zoveel mogelijk geld op te halen voor het KWF. Camino was in dat project vertegenwoordigd door Engelien en Inge Overbeeke en zij stelden het Camino-pand ter beschikking voor projectvergaderingen waarmee Camino mee kon delen in de opbrengst. Ik stemde in met een gesprek. Klaarblijkelijk had ik een goede indruk achter gelaten bij de dames. Camino was mij onbekend, maar ik had tijdens de Samenloop-vergaderingen wel enigszins een beeld gekregen. Engelien en Inge kwamen voor dat gesprek bij mij thuis en gaven mij een enthousiast beeld van Camino. Hoe het tot stand was gekomen, de groei die het had doorgemaakt, hoeveel ze alleen maar met vrijwilligers konden betekenen voor hun gasten en natuurlijk hoe het pand verbouwd was tot een prachtig centrum. De toenmalige voorzitter, Arie Hubregtse, had aangegeven Camino te verlaten en kwam daarmee de functie van bestuursvoorzitter vacant. Of ik interesse had in die positie. Mijn werkzame leven zat er al een poosje op; ik ben veel gaan fietsen en heb een aantal jaren deelgenomen aan Alpe d’HuZes om geld in te zamelen voor kankeronderzoek. Ik heb daar veel mensen ontmoet en gesproken die op een of andere manier in aanraking waren gekomen met kanker. Mensen die zelf getroffen waren, hun naasten en ook veel nabestaanden. Uit die gesprekken werd mij duidelijk dat naast de ziekte en het zware medische traject, heel veel emotie loskomt en mensen daarvoor steun bij elkaar zochten en vonden. In de waan van de dag had ik daar nooit zo bij stilgestaan. In het gesprek met Engelien en Inge vond ik dus snel aansluiting met het gedachtegoed van Camino. De Samenloop voor hoop was inmiddels wegens Corona afgelast en ik had tijd en vond motivatie uit de verhalen van de dames. De beslissing om de voorzittershamer over te nemen was snel genomen. 22
Bestuurleden delen hun camino-avontuur 10 jaar Camino 2013 - 2023 Nu, drie jaar later, kijk ik terug op een organisatie die haar weg na Corona weer heeft hervonden. Dankzij de fantastische inzet van onze enthousiaste vrijwilligers zijn we in staat geweest onze gasten te blijven ondersteunen en zien we steeds meer lotgenoten bij ons over de drempel stappen. Het geeft heel veel vertrouwen dat Camino, in een helaas almaar groeiende populatie van mensen met en na kanker, nog vele gasten kan en zal ondersteunen met het fantastische werk dat onze vrijwilligers, belangeloos voor ze doen. Daar kan ik alleen maar met RESPECT naar kijken.” 23 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 De pijlers van Camino De pijlers van Camino In de wereld van Camino zijn drie pijlers essentieel: gasten, vrijwilligers & activiteiten en evenementen. Samen vormen zij de kern. Deze rubriek werpt een blik op de drijvende krachten achter elk van deze pijlers. Ontdek hoe zij met toewijding en passie bijdragen aan de warme en ondersteunende omgeving die Camino kenmerkt. Maria ten Dam, coördinator gasten Gastvrijheid “Sinds een klein jaar doe ik vrijwilligerswerk bij Camino. Ik begon met verkennen van wat er allemaal al bestaat bij Camino. Ik raakte onder de indruk van de grote variatie die ik tegenkwam. Ik begon als gastvrouw bij de vrijdag Inloop en Walk and Talk. Ik genoot van de gezellige sfeer tussen de gasten. Tijdens het wandelen gaat het om kennis maken met de persoon waarmee je samenloopt. Je krijgt een heel ander gesprek dan als je aan tafel zit. Heel afwisselende gesprekken met ontroerende momenten; daar krijg ik energie van. Ik geniet ervan dat ik mee doe aan een superteam van vrijwilligers. Via een luisterend oor help je gasten om kanker een plek te geven in hun leven. Het gesprek zorgt ervoor dat zij zich gehoord en erkend voelen. Wij doen dit met ondersteuning van een lekker kopje koffie en wat lekkers. Sinds de zomer ben ik coördinator gasten. Vanuit de rol als coördinator peilde ik via telefoongesprekken de behoeften van mensen die gebruik maken van onze activiteiten. Ik vroeg hun naar verbeterpunten en of ze nog iets anders bij ons wilden. Tegelijkertijd laat ik ze weten wat Camino al voor hun te bieden heeft. In de telefoongesprekken kwamen veel complimenten over de vrijwilligers naar voren. Gasten ervaren in Camino een ontspannen sfeer die zij als een warm bad ervaren. Wij hebben dit seizoen twee nieuwe groepen mogen begroeten. Dit heeft geleid tot het ontstaan van een groep voor mannen en een voor jongere vrouwen. Het gaat dan vooral om vrouwen die werken en/of jonge kinderen hebben. Aan de hand van een ontspannende activiteit (bv. bloemschikken) kunnen zij dan hun verhaal kwijt. Dit zijn intense avonden waarvoor ik dankbaar ben om daar deelgenoot van te mogen zijn.” 24
De pijlers van Camino 10 jaar Camino 2013 - 2023 Trudy Walschot, coördinator vrijwilligers en activiteiten Uit het hart van Trudy Je gaat met pensioen en wilt iets met mensen doen. Met een buurvrouw aan de praat, die graag wil, dat je naar het hospice gaat. Nee, daar wil ik liever niet bij, want dan word ik niet zo blij. Laat mij maar coördineren, activiteiten organiseren, vrijwilligers inspireren om met plezier en warmte aandacht te geven aan mensen die met kanker moeten leven. Centrum Camino zat daar om te springen en nu doe ik al bijna 3 jaar allerlei dingen: In Corona tijd de vrijwilligers één voor één leren kennen en ook de vaste gasten zijn voor mij goede bekenden. Een netwerk bouwen zit o.a. in mijn pakket, maar ook koffiebonen bestellen, grote schoonmaak, dikke pret! Dan nog telefoon, opleidingen, teamoverleg, soms openen en sluiten, want anders staan er ineens mensen buiten. Iedereen weet de weg naar mij en dat maakt me blij. Vanaf april de coördinatie en ontwikkeling van activiteiten aangepakt en een coördinator gasten “erbij gelapt”. Nu hebben we gasten en vrijwilligers goed in beeld en is er niemand die zich verveelt. Trots op elkaar, vol vertrouwen en goede moed gaan wij, Camino team, de toekomst tegemoet! 25
10 jaar Camino 2013 - 2023 Passie, creativiteit en samenwerking Orja Schuur, Lia Groeneweg en Annemieke van Loon, Evenementen-team Passie, creativiteit en samenwerking “Wat leuk dat wij ons even mogen voorstellen. Wij zijn Orja Schuur, Lia Groeneweg en Annemieke van Loon en vormen samen met Inge Overbeeke al jaren het Evenementen-team van Camino. De stuwende kracht hierachter is natuurlijk Inge, een van de oprichters van Camino en zonder haar zou dit team niet kunnen. Door haar grote betrokkenheid lukt het al jaren om het Oogstfeest en de Wereldkankerdag te organiseren. Daarnaast zijn er evenementen die niet elk jaar voorkomen, maar waar we ook mee bezig zijn zoals het Fietsevent. En dit jaar vieren wij natuurlijk het 10-jarig bestaan van Camino. Het fijne van onze samenwerking is dat naast het brainstormen voor een project, ieder teamlid zijn eigen ‘taken’ heeft op basis van wat het beste bij haar past. Zo zorgt Orja dat alles overzichtelijk in een verslag wordt gezet en er schema’s komen waardoor iedereen weet wat haar of zijn taak is tijdens het evenement. Zij kwam bij Camino terecht nadat zij, na een heel leuk werkzaam leven met pensioen ging. Altijd een drukke baan gehad, geen groene vingers, geen creatieve kant maar wel veel ervaring met organiseren en plannen. Annemieke bracht haar in contact met Inge die haar al heel snel betrok bij het Evenementen-team. De leuke samenwerking, het respect voor elkaar en de betrokkenheid maken het “werken” bij Camino zo fijn. We zien op die dagen ook voor wie we het doen; de medemens die zelf of op een andere manier te maken heeft met kanker. Lia weet ons elk jaar weer te verrassen met originele ideeën en is daarnaast gastvrouw, waar ze heel veel mooie momenten meemaakt met de gasten. Er is altijd ruimte om te lachen, maar ook verdriet te delen met elkaar. Het is fijn om te zien dat de gasten zich veilig genoeg voelen om hun verhaal kwijt te kunnen tijdens de inloop op vrijdagochtend en soms ook bij evenementen. Het is heerlijk samenwerken met collega’s en allen hebben we onze betrokkenheid bij Camino, vaak door eigen ervaringen. Met liefde werken we met het team om steeds iets moois, nieuws of origineels te bedenken en uit te werken voor ieder evenementen. Daar krijgen we energie van. We zorgen allemaal voor sponsoren, zodat we leuke prijzen hebben bij het Oogstfeest en bloemen voor Wereldkankerdag of andere activiteiten. Maar natuurlijk kunnen we op zulke dagen niet zonder de andere vrijwilligers om deze dagen tot een succes te brengen. 26
In memoriam 10 jaar Camino 2013 - 2023 In memoriam In de afgelopen jaren hebben wij helaas afscheid moeten nemen van een aantal zeer geliefde vrijwilligers. Zij hebben stuk voor stuk veel betekend voor Camino. Hun inzet en enthousiasme hebben wij zeer gewaardeerd. Deze personen houden altijd een bijzonder plekje in ons Camino-hart. Jack Kramer Edith Bosma Seia vd Berg Henk de Koning Sjan Korste Voor altijd verbonden Waarheen je ook gaat Eeuwig oneindig Onbreekbare draad 27
10 jaar Camino 2013 - 2023 Activiteiten Samen sterker: activiteiten bij Camino Samen bezig zijn met activiteiten die je leuk vindt biedt niet alleen plezier en rust, maar ook de gelegenheid om met lotgenoten in gesprek te komen. Ons activiteitenprogramma biedt die mogelijkheid in tal van categorieën. Zo kun je heerlijk ontspannen met één van de massages en word je fitter als je meedoet aan een van onze bewegingsactiviteiten. Ook kun je je geest de vrije loop laten bij onze creatieve activiteiten. Ondertussen kun je je jouw ervaringen delen met anderen. Sommigen activiteiten zijn tegen een kleine eigen bijdrage en gratis waar het kan. Een greep uit ons aanbod: Creatief Mandala tekenen Zingen voor je leven Schilderen en tekenen Bewegen Wandelen Yoga: op de mat of op de stoel 28 Ontspannen Voetmassage Lichaamsmassage Manicure
Activiteiten 10 jaar Camino 2013 - 2023 Nabestaanden Wanneer je een dierbare bent verloren, kun je bij ook terecht voor de volgende programma’s: Nabestaanden Individueel, Nabestaanden Groep en Nabestaanden Treffen. Niemand kan het rouwen van je overnemen. De manier waarop je omgaat met je verlies kun je alleen zelf bepalen. Maar je hoeft het niet alleen te doen. Inloop & ontmoeten Geen behoefte aan een activiteit, maar wel graag in gesprek komen met lotgenoten? Je bent altijd welkom. Neem een kopje koffie of thee en maak een praatje. Onze gastvrouwen/-heren staan voor je klaar. Wil je alleen sfeer proeven? Dat kan ook. Inlopen kan zonder verwijzing van een arts. Een afspraak is niet nodig. Ieder kwartaal wordt een nieuw programma samengesteld. Via onze website, kwartaalfolders en de agenda in de regionale krant Hart van Holland blijf je op de hoogte van welke activiteiten wanneer worden aangeboden. 29 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Koninklijke glans voor Agnes Koninklijke glans voor Agnes van der Aa Op 26 april 2022 werd onze gewaardeerde oprichtster Agnes van der Aa geëerd met een Koninklijke onderscheiding. Deze welverdiende erkenning is een bekroning voor haar onvermoeibare inzet en toewijding aan Camino. Zij werd totaal verrast door deze onderscheiding. Collega’s van haar werk zaten in het complot. Zij hebben haar naar het stadhuis gelokt. Na dit officiële moment was er een feestelijk samenzijn in het Camino-huis waar Agnes door familie, collega’s en Camino vrijwilligers inclusief het bestuur werd gefeliciteerd. Zij was erg verrast, maar ook zeer vereerd hiermee. 30
Gasten aan het woord 10 jaar Camino 2013 - 2023 Gasten aan het woord In deze rubriek laten we de stem van onze gasten klinken. Zij vertellen over hun persoonlijke ervaringen bij Camino. Deze verhalen vormen een bron van inspiratie en kracht en bieden een blik op de warme omhelzing die Camino biedt. Corrie Rijnders Corrie is al negen jaar te gast bij Camino. Al vanaf dat de inloop begon op de vorige locatie in de ruimte bij Meander. Nadat er tien jaar geleden darmkanker bij haar was geconstateerd, werd zij door een buurvrouw (een van de eerste vrijwilligers bij Camino) geattendeerd op het bestaan van Camino. Zij had haar een informatiefolder gegeven. “Mijn eerste gedachte was: daar ga ik niet heen, daar praten ze alleen maar over kanker, dat is me teveel. Maar mijn man zei: het lijkt mij wel wat voor jou. Zal ik de eerste keer met je meegaan? Daarna ben ik niet meer weggegaan en nu kom ik al negen jaar bij de vrijdag-inloop ochtenden.” Een aantal jaar geleden overleed de echtgenoot van Corrie aan kanker. Er was veel verdriet, maar na een telefoontje van een vrijwilliger van Camino, is Corrie na een aantal weken toch weer bij Camino binnen gelopen. “Iedereen had zoveel begrip voor het verlies. Het voelde als een warm bad. Ik hoefde niets te zeggen, als ik verdrietig was dan was dat ook goed. Mijn verdriet werd begrepen en geaccepteerd. Drie jaar na het overlijden van mijn man, heb ik bij Camino de nabestaanden-sessies gevolgd. Dat heeft mij echt geholpen in het verwerkingsproces.” Corrie heeft ook een tijdje meegedaan met de Walk en Talk op woensdagochtend, maar nu is en blijft de vrijdag haar Camino-moment van de week. “Bij Camino tref je mensen die begrijpen wat je hebt meegemaakt of nog meemaakt. Er is een luisterend oor. Goed of slecht nieuws wordt met elkaar gedeeld. En er wordt zeker ook veel gelachen. Ik heb er wel eens aan gedacht om gastvrouw bij Camino te worden, maar gezien het ‘warme nest’ op de vrijdagochtend, blijf ik liever ervaringsgast.“ “ We zijn met gelijkgestemde zielen, waarmee je kunt lachen en huilen. ” 31 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Gasten aan het woord Willie van der Kuijp Willie is via haar huisarts geattendeerd op Camino. “Na het overlijden van mijn partner ruim vier jaar geleden, was ik erg in de war en verdrietig. Ik kon mijn verhaal nergens kwijt. Ik twijfelde eerst erg om naar Camino te gaan. Drie weken lang ben ik alleen maar langs gelopen en heb ik naar binnen gekeken. Ik vond het moeilijk om zomaar binnen te stappen. Uiteindelijk ben ik toch de drempel overgegaan.” Willie kwam naar eigen zeggen binnen als een zielig hoopje mens. Door de bezoekjes aan Camino is zij weer opgebloeid. “Camino voelde direct aan als een warm bad. Door de gesprekken met vrijwilligers en andere gasten ben ik weer ‘gaan leven’. Ik kom ook regelmatig vrijwilligers tegen en dat is heel fijn. Ik ben zelfs al samen met Corrie Rijnders en week op vakantie geweest. Dat was zo geslaagd, dat we het nog eens gaan doen.” Brigitte Veenbrink Brigitte is gast bij Camino vanaf 2015. Zij heeft in dat jaar haar moeder verloren aan alvleesklierkanker. Bij de huisarts zag ze een Camino-folder liggen, waarna ze na enige twijfel bij Camino is binnengestapt. Dit was op de vrijdagochtend inloop, toentertijd nog in de Meander in de huiskamer. “Het was heel fijn om aan te sluiten. Ik heb het als zeer knus ervaren; warm en de aanwezigen hadden een luisterend oor. Ook was er altijd een lekkere lunch. In 2017 kreeg ik zelf borstkanker. De ‘omarming’ en begeleiding van Camino heb ik heel waardevol gevonden.” Toen vijf jaar geleden het huidige Camino-huis moest worden opgeknapt en verbouwd, was Brigitte daar bijna wekelijks te vinden. “Ik had geen ervaring, maar heb heel veel geleerd. Zo heb ik kleine klusjes gedaan, maar ook geschilderd en geholpen met de lunches. Ik voelde me echt erkend en gewaardeerd en ben trots op wat ik heb bijgedragen. Het Camino-huis voelt echt als ‘mijn’ huis en zeker mijn thuis. Ik kom nog steeds met veel plezier op de vrijdagochtenden. Voor mijn persoonlijke verwerking en groei is het een fijne plek, waar ook veel gelachten wordt.” 32 “ Als iemand hier verdrietig is, wordt dat niet als gek ervaren. Die persoon wordt opgevangen. Door mijn eigen ervaringen kan ik beter invoelen en steunen. ”
Gasten aan het woord 10 jaar Camino 2013 - 2023 Carla van Iersel Carla kwam binnen bij Camino nadat haar echtgenoot overleden was aan kanker. Zij heeft een van de eerste Nabestaanden-sessies gevolgd. “Dit heb ik als zeer waardevol ervaren. Deze sessies brachten een enorme verbinding met de andere mensen uit de groep. Ik heb veel beginnende activiteiten meegemaakt. Zo heb ik ook met de wandelgroep op de woensdag als eerste meegelopen. Ik heb daar veel dierbare herinneringen aan. Zoals tijdens de eerste wandelingen, toen het Camino-huis nog niet klaar was, dat we pauzeerden bij Hitland met koffie en gebak. En ik weet ook nog dat ik met regelmaat blarenpleisters nodig had! Er werden veel ervaringen gedeeld binnen de wandelgroep en er was veel begrip; heel waardevol.” Toen Carla in 2018 verhuisde naar Boskoop, weerhield haar dat niet om met de trein – zo vaak als het past – op de vrijdagochtend aan te sluiten bij de Camino-inloop. De inloop op vrijdagochtend is voor mij een zeer fijne ervaring met een groep gelijkgestemden. “ ” Irene Vasterman 2015 “Agnes van der Aa start inloophuis voor mensen met kanker, stond destijds in Hart van Holland, maar ik weet niet meer precies waar en wanneer ik dat gezien had. Wel dat ik op vrijdag 17 juli 2015 ik voor het eerst naar Camino ging (in de Meidoorn) voor koffie en ‘contact met lotgenoten en nabestaanden van mensen met kanker’ zoals ik had gelezen. Ik kan me herinneren dat ik er in eerste instantie tegenop zag om naar Camino te gaan. Ik had me voorgenomen om - als iedereen de héle tijd over kanker zat te praten - ik niet meer terug zou komen. Wat bleek? De enige die over kanker heeft gesproken was ikzelf. Iedereen was zo oprecht geïnteresseerd en ik kreeg zoveel aandacht, dat ik op een heel natuurlijke manier mijn verhaal kwijt kon. Ik voelde me gehoord en daardoor snel thuis in de groep. Het werd voor mij op vrijdag een wekelijkse wandeling naar de Meidoorn voor de koffieochtend en dat voelde heel goed.” 2016 Nabestaandengroep “In november 2015 was Nico, mijn man overleden. Precies 50 dagen daarna – op Nieuwjaarsdag – overleed mijn zus Mieke. Haar uitvaart was op 6 januari. Op vrijdag 8 januari was de eerste koffie inloop dit jaar bij Camino. Een gezellige drukte met veel mensen die elkaar gelukkig nieuwjaar wensen. Er zit een nieuwe deelnemer maar ik kom nauwelijks aan voorstellen toe, omdat ik word omhelst door Corry die al gehoord had dat Mieke was overleden. Ik kon mijn hele verhaal kwijt en later kwam Dineke 33 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 Gasten aan het woord die mij minuten lang vasthield en dat voelde erg goed. Als ik na anderhalf uur wil opstappen, krijg ik een telefoontje van een vriendin waar ik een tijdje mee praat in de hal en besluit daarna toch lekker mee te lunchen met z’n zessen bij Camino. Dineke zei al dat ik bij de nabestaandengroep kon komen en ik had zoiets van: ‘Nou, ik kom toch al bij Camino, dat is toch niet extra nodig!’ Achteraf ben ik blij dat ik het gedaan heb. De nabestaanden¬groep is voor mij een goede methode geweest en de start van het verwerken van twee overlijdens, maar eigenlijk ook van het (tijdelijk) afscheid nemen van normale goede gezondheid, zoals ik dat gewend was vóór de amputatie. De contacten met de deelnemers van de nabestaandengroep zijn oprecht en warm.” 2017 “En nog vele koffie inloop ochtenden volgden… tot de lockdown en de uitbraak van de pandemie. Tenslotte Zingen voor je Leven – de Camino zanggroep die door Corry de Klepper wordt geleid. Heerlijk om te kunnen en mogen zingen. Zelfs tijdens de pandemie konden we deelnemen via onze laptops of tablets.” “ Wat een geweldige organisatie is Camino! ” 34
Een blik vooruit 10 jaar Camino 2013 - 2023 Een blik vooruit: we vervolgen onze Camino Een plek waar je met een beter gevoel vertrekt dan je binnenkomt. Met deze wens kwam Agnes van der Aa, na een moeilijke periode waarin zij de diagnose borstkanker had gekregen, uit een herstelproces en ze te maken kreeg met veel onzekerheden. Deze probeerde ze zelf te verwezenlijken bij gemis aan een goede ondersteuning dichtbij huis. Dit legde de basis om Camino op te richten. In een eerder artikel in dit magazine beschrijft ze hoe ze dat samen met Dineke Schrijver en Inge Overbeeke heeft aangepakt. Deze drie dames zetten, met een duidelijk doel voor ogen, een enorme inzet en een fantastisch empathisch vermogen, zo Camino op de kaart. Een plek waar je, dicht bij huis, jezelf kan zijn, een luisterend oor kunt vinden en met gelijkgestemden kunt ontspannen. Een plek waar je geen patiënt bent, maar gast in een fijne ambiance. Er werd aansluiting gevonden bij meerdere soortgelijke inloophuizen in den lande die zich hadden verenigd in een brancheorganisatie ISPO (Instellingen PsychoSociale Oncologie). Met veel inloophuizen hebben we ervaringen kunnen uitwisselen en zijn goede ideeën overgenomen. Belangrijk daarbij was dat onze vrijwilligers een goede basistraining werd aangeboden in het ondersteunen van onze gasten. In de jaren die volgden kreeg Camino steeds meer bekendheid met als gevolg steeds meer mensen die over de drempel stapten. In het begin nog in kleine ruimten die voor inloop ter beschikking werden gesteld of gehuurd. Er ontstond al gauw een behoefte aan een eigen plek om onze gasten te kunnen ontvangen. Kort daarvoor deed Arie Hubregtse zijn intrede als voorzitter en ging samen met Agnes opzoek naar een geschikte locatie die werd gevonden in de Schoolstraat. Een prachtige tijd brak aan waarin het pand werd omgetoverd tot wat het nu is. Arie schrijft in dit magazine hoe dat is gegaan met de geweldige ondersteuning van veel vrijwilligers en bouwondernemingen uit zijn netwerk. Nadat het pand in 2018 werd opgeleverd, kon een verdere professionalisering worden in gezet. Het pand leende zich uitstekend voor tal van activiteiten. Meer vrijwilligers konden worden aangetrokken om het groeiend aantal gasten te ondersteunen. Bij zijn vertrek in 2020 liet Arie een gezonde, goed draaiende organisatie achter. Corona dreigde in die tijd nog roet in het eten te gooien. We werden gedwongen het huis voor een periode van bijna een jaar te sluiten en konden onze gasten niet op de gebruikelijke manier ondersteunen. Met een enorme inzet van onze vrijwilligers werden onze gasten telefonisch ondersteund, werd af en toe een kaartje gestuurd of een bloemetje bezorgd. 35
10 jaar Camino 2013 - 2023 Een blik vooruit Inmiddels is ons huis weer open en draait alles met onze 42 vrijwilligers op volle toeren. Zo ondersteunen wij op dit moment 153 gasten en stapten zij dit jaar 1500 keer over de drempel om deel te nemen aan ons brede activiteitenaanbod en ontmoetingen met lotgenoten. Het aantal mensen dat ons weet te vinden groeit gestaag, evenals het aantal deelnemingen aan ons aanbod. We zijn, dankzij onze sponsoren en donateurs, financieel gezond. Maar zeker ook door een organisatie louter draaiend op vrijwilligers die zich tomeloos onbezoldigd voor ons inzetten. “ Zijn er dan nog uitdagingen of ambities? Zeker wel!!! ” Onze gemeente Zuidplas kent op dit moment 45.000 inwoners, verdeeld over de vier dorpen en een ambitie om daar in een vijfde dorp nog 20.000 aan toe te voegen. Als je bedenkt dat volgens het IKNL (Integraal Kankercentrum Nederland) op dit moment één op de twee mensen in enige vorm met kanker te maken krijgt en de kans op genezing toeneemt, dan neemt onze doelgroep ook alleen maar toe en zouden we potentieel meer mensen kunnen ondersteunen. Met de Kankeratlas van datzelfde IKNL hebben we berekend dat we op dit moment maar tien procent van onze doelgroep bereiken. Nu zal niet iedereen die met kanker te maken krijgt, behoefte hebben aan onze ondersteuning. Ruimte voor groei is er zeker. Dat komt met een aantal nieuwe uitdagingen. Meer gasten ontvangen vraagt ook om meer gastvrouwen/-heren om ze te kunnen ondersteunen en er zal meer administratieve ondersteuning nodig zijn om onze processen soepel te laten verlopen. In de gemeenschap van Zuidplas is grote bereidheid om zich vrijwillig en onbezoldigd in te zetten. De vraag naar vrijwilligerswerk in onze gemeente is echter groot, dus zullen we zichtbaar en aantrekkelijk moeten zijn om aan onze vraag te voldoen. Ons pand is flexibel inzetbaar en nog niet op maximale capaciteit benut, maar kent grenzen. Er is op dit moment genoeg capaciteit om groei op te kunnen vangen. We zien dat het merendeel van onze gasten uit Nieuwerkerk aan den IJssel komen. De afstand vanuit de overige dorpen wordt vaak als belemmering gezien om ons te bezoeken. We moeten dus nadenken over oplossingen om Camino beter bereikbaar te maken en/of dichterbij de mensen te brengen. 36
Een blik vooruit 10 jaar Camino 2013 - 2023 De groei van onze doelgroep is voor een groot deel ingezet door de vergrijzing. We zien dat terug in het aantal gasten van wat hogere leeftijd dat ons bezoekt. Ons huidige aanbod is daar voornamelijk op ingericht. Minder gericht zijn we op de behoeften van andere leeftijdsgroepen en/of specifieke kanker-aandoeningen. Gelukkig zien we nu een voorzichtige start specifiek gericht op jonge vrouwen en mannen. Ervaring uit die groepen leert ons ander doelgroepen aan te spreken en ons aanbod daarop in te richten. De meeste mensen die te maken krijgen met kanker hebben baadt bij enige vorm van lotgenotencontact. Helaas blijkt uit IKNL-onderzoek dat maar 50% geïnformeerd is over de mogelijkheden die hiervoor worden geboden. Camino is één van de mogelijkheden die in dit veld aangeboden wordt. Onze zichtbaarheid naar onze doelgroep, maar ook naar het zorgveld lijken dus een belangrijke rol te spelen in het aantal mensen dat wij kunnen ondersteunen. Dit jaar is er dan ook een start gemaakt met een campagne om de zichtbaarheid van Camino in Zuidplas te vergroten. Last but not least: Onze uitdagingen hebben ook een financiële component. We zijn weliswaar financieel gezond, maar groei zal ook invloed hebben op onze begroting. Waren we in de afgelopen 10 jaar enorm geholpen door onze sponsoren en donateurs, hopen we in de toekomst met hen weer mooie ideeën te ontwikkelen om onze groei te faciliteren. Genoeg uitdagingen dus. Op dit moment kunnen we terugkijken op een fantastisch decennium. We danken daarvoor onze oprichtsters, de vele vrijwilligers, sponsoren en donateurs die dit hebben mogelijk gemaakt. Dankzij hen kunnen we ook met veel vertrouwen het volgende decennium in en nog velen die leven met kanker ondersteunen. 37 7
10 jaar Camino 2013 - 2023 38
10 jaar Camino 2013 - 2023 Sponsoren, donateurs: heel veel dank! We mogen terugkijken op tien fantastische jaren waarin we vele mensen met kanker, hun naasten en nabestaanden hebben ondersteund om hun weg weer te hervinden. Dit zou niet mogelijk geweest zijn zonder de enorme steun van de bedrijven, ondernemers, instellingen, belangenorganisaties en particulieren. Niet alleen werden we financieel gesteund, maar veelal ook door het verschaffen van materialen voor de verbouwing en inrichting van ons mooie pand. Faciliteiten, kennis en kunde werden belangeloos ter beschikking gesteld. Fantastisch om te zien dat al deze ondersteuning werd verschaft met veel inzet, passie en geloof in het verwezenlijken de wens van Agnes van der Aa. Het creëren van: Een plek waar je met gelijkgestemden contact kunt hebben, een plek waar je jezelf kan zijn, los van alle medische ballast. De lijst van donateurs en sponsoren is te lang om te benoemen. Wel willen we graag onze enorme dank en waardering uitspreken voor hun steun en toewijding. We wensen hen een gezonde (zakelijke) toekomst en hopen elkaar mogelijk weer te treffen om nog meer mensen die leven met kanker te kunnen ondersteunen. 39 7
Schoolstraat 11 2912 CP Nieuwerkerk a/d IJssel Info@centrumcamino.nl www.centrumcamino.nl
1 Online Touch