Ander modernistische stijlbewegingen 2.2.3 Bruïtisme Bruïtisme, uit het Frans: bruit = 'lawaai, geruis') is een futuristische muziekstroming die ontstond rond de jaren twintig van de 20e eeuw in Italië. In het Bruïtisme bestaat het compositorisch materiaal uit 'lawaai' of 'ruis', waarbij tonaliteit niet of veel minder ter zake doet. Bekende componisten zijn Marinetti en Luigi Russolo. Russolo schreef het pamflet ‘The Art of Noise’, waarin de stijlkenmerken uiteengezet werden. 2.2.4 Groupes des Six De groep van zes componisten ontstond in 1920 en zij wilden nieuwe Franse muziek maken. Hun idee was de Franse muziek te ontdoen van het Impressionisme van Claude Debussy en van Duitse invloeden, zoals het Romanticisme van Richard Wagner en Richard Strauss. De muziek van de groep wordt gekenmerkt door speelsheid en simpelheid, en vertoont een mengeling van invloeden van Stravinsky, Satie en populaire muziek, zoals Amerikaanse jazz en Braziliaanse dansen zoals de samba. Elke componist in het gezelschap had daarbij zijn eigen voorkeur; het was dan ook geen homogene groep. De zes componisten van deze groep waren: • Georges Auric -‐ (1899-‐1983) • Louis Durey -‐ (1888-‐1979) • Arthur Honegger (1892-‐1955) (eigenlijk een Zwitser) • Darius Milhaud -‐ (1892-‐1974) • Francis Poulenc -‐ (1899-‐1963) • Germaine Tailleferre -‐ (1892-‐1983) (de enige vrouw in de groep) 2.2.5 Vrij klankidioom Na de verzelfstandiging van het akkoord bij Debussy en die van de tonaliteit en de enkele toon bij Schönberg ging Edgar Varèse (1863 -‐ 1965) nog een stap verder; hij verzelfstandige het ritme, waardoor de traditionele relatie tussen melodie, harmonie en metrum volledig werd verbroken. Varèse componeerde muziek zonder melodie of harmonie en concentreerde zich op de pure klank, waardoor een autonome klank ontstond, ofwel het vrij klankidioom. Een voorbeeld hiervan is het werk ‘Ameriques opus 21’ uit 1921. Afb. 4: Edgar Varèse 5 Postmodernisme in de muziek çBefore and Beyond è
7 Online Touch Home