Bv.: ‘Tim eten’ wordt door de ouders beantwoord met ‘Tim gaat straks fruit eten’. Ze bevestigen hiermee dat de taaluiting is begrepen en geven tevens het voorbeeld van een volledige zin, waardoor de woordenschat en het gevoel voor grammatica wordt uitgebreid. 7. Non-‐verbale communicatie Non-‐verbale communicatie is alle niet-‐talige communicatie zoals: -‐ gebaren, -‐ bewegingen, -‐ handelingen, -‐ intonatie -‐ gezichtsuitdrukkingen. Ze geven aan de taal extra inhoud en betekenis en het geeft aan hoe we een bepaalde taaluiting moeten interpreteren. De ontwikkeling van non-‐verbale communicatie verloopt als volgt: • 0 tot 4 maanden De baby neemt alle non-‐verbale communicatie van de ouder nauwkeurig op. De baby gaat geluiden en gezichtsuitdrukkingen imiteren. • 4 tot 6 maanden De baby gaat gebaren gebruiken zoals zwaaien en nee schudden. • 6 maanden De baby is in staat tot meer interactie en aankijken. Joint attention = uit elkaar aankijken ontstaat de gezamenlijke aandacht voor voorwerpen. • 10 maanden De baby kan de aandacht van ouders richten door iets aan te wijzen en vervolgens oogcontact te maken. De baby leert dat je om de beurt praat (= beurtgedrag) en dat er pauzes zijn in spraak. 8. Als het anders gaat Normale variaties in taalontwikkeling. De volgorde van de taalontwikkeling is voor iedereen hetzelfde maar het tempo waarin iedereen zijn taal ontwikkelt is verschillend. Ook doorlopen sommige kinderen niet alle tussenstappen; ze spreken gelijk zinnen in plaats van losse woorden. En een kind kan in een bepaalde periode traag lijken maar haalt dit later gewoon in. Er zijn verschillende oorzaken voor het langzamer verlopen van of stoppen van de taalontwikkeling: 1. Verschillen in temperament en karakter Een rustig, bedachtzaam kind kan wat trager zijn in de ontwikkeling (maar haalt dat later gewoon weer in) terwijl een kind met een meer expressieve aard veel eerder klanken gaat imiteren. 2. Tijdelijk meer bezig zijn met de motorische ontwikkeling.
9 Online Touch Home