37

Praktische informatie Afstand Utrecht – Modave: 245 kilometer OVERNACHTEN Domaine du Château de Modave Rue du Parc 2 B-4577 Modave VANUIT DIT ADELAARSNEST KUN JE IN ÉÉN OOGOPSLAG ZIEN WAAR JE STRAKS GAAT WANDELEN Hotel des Touristes Vallée du Hoyoux 4 4577 MOdave www.hoteldestouristes.be ETEN In de buurt van Modave ligt het exclusieve toprestaurant Arabelle Meirlaen waar je onthaald wordt als een prins en prinses. De obers doen hun best bij het opdienen en adviseren bij de wijnkeuze. Aan het roer staat een vrouwelijke chef die haar gelijke niet kent in België en kruiden en groenten bewerkt uit eigen tuin. Arabelle Meirlaen Chemin de Bertrandfontaine 7, 4570, Marchin Belgique www.arabelle.be In Château de Modave kan gegeten worden en ook Hotel des Toursites heeft een restaurant. Ook lekker eten kan in Durbuy, waar veel restaurants zijn. Restaurant Victoria Rue des Récollectines 4 6940 Durbuy WANDELROUTES Vanuit de kasteelpoort begint een wandelroute in het natuurgebied van 7,5 kilometer. De wandelroute is beschreven. Het is ook mogelijk een deel van de GR 576 te volgen in de omgeving van Huy en Modave. BEZIENSWAARDIGHEDEN In Nandrin besteedt Musée Communal De La Vie Rurale Condruse aandacht aan het verleden van de Condroz, waaronder geologie, landbouw, ambachten en volkstradities. Rue du Presbytère, 2 – 4550 Nandrin, www.nandrin.be TOERISMEBUREAU Wallonië België Toerisme www.walloniebelgietoerisme.nl Direct voor het kasteel begint een gemarkeerde route van 7,5 kilometer door het natuur-r gebied met bossen, heuvels en door de verstilde vallei van de Hoyoux waar marjolein, tongvaren en parelzaad groeit. Deze route over zand- en bospaden eindigt in een klimmetje met als beloning een geweldig zicht over de vallei van het gehucht petit-Modave. WATERWINNING VOOR BRUSSEL Een grotere ronde is te maken na de statige beukenlaan voor het kasteel uit te lopen en vandaar verder de heuvels in via petit-Modave richting het dorpje Les Avins. Eeuwen geleden was petit-Modave een gehucht met een papiermolen en een oliemolen. Maar sinds in dit gebied drinkwater wordt gewonnen, moesten ze plaats maken voor een ondergrondse galerij voor het watertransport. Niet alleen de molens, ook een kasteelhoeve, en eigenlijk het hele gehucht is daardoor verdwenen. Het is dan ook geen toeval dat het kasteel sinds de Tweede Wereldoorlog eigendom is van Vivaqua. Dit waterleidingbedrijf vergaarde het kasteel samen met het 450 hectare grootte natuurgebied waar meer dan honderd jaar lang drinkwater voor de inwoners van Brussel wordt opgepompt uit de bronnen. KABBELENDE BEEKJES Voortdurend hoor je onderweg het kabbelen van water in de beekjes die zich door de vallei kronkelen en bij Huy eindigen in de Maas. Juist door het hoogteverschil komt er een flinke snelheid in water. Het water lokt veel spreeuwen op zoek naar voedsel. HYDRAULISCH RAD Water speelt in deze omgeving de hoofdrol. Het kasteel is ook de plek van een bijzondere uitvinding, want hier werd in de 17e eeuw het hydraulisch rad gebouwd, waarmee het water tientallen meters omhoog gepompt kon worden voor de fonteinen op de binnenplaats. Dit model stond model voor de beroemde machine van Marly, dat het water uit de Seine in Frankrijk opstuwde naar het kasteel van Versailles. Legende van de zilveren beelden In 1792 drong de luide stem van de revolutie door tot aan de oevers van de Hoyoux. De laatste van het geslacht Montmorency en de eigenaar van het kasteel werd bang voor bepaalde rijkdommen die hij had vergaard in Modave, met name een dozijn zilveren beelden die de uren uitbeeldden. Op een nacht in 1792 ging hij samen met vier mannen naar de donkere bossen van zijn grote park en begroef daar de twaalf zilveren beelden. Tot op de dag van vandaag werd deze schat nooit opgegraven bleef het geheim ondergronds. Montmorency stierf zonder de verbergplaats opnieuw te laten openen, evenals de mannen die hem hadden geholpen. Geen van de drie mannen wilde er iets over zeggen. Toen de vierde op zijn sterfbed lag, rond 1850, werd ook hij aangemoedigd om te zeggen waar de geheime plek zich bevond. Maar hij draaide zich naar de muur en zei: “De anderen zijn gestorven zonder iets te zeggen. Dan zeg ik ook niks...”. Gebaseerd op een tekst van Abel LURQUIN, verschenen in 1926 in ‘La gazette de Huy’ ‘te voet’ speciale bijlage over Wallonië-Ardennen 37 ‘te voet’ januari 2018

38 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication