Column Trage tocht door de regen We zouden aan de Veluwezoom gaan wandelen, maar toen we opstonden regende het in Amsterdam en volgens Buien radar zou het nog lang regenen. Van afgelasten was geen sprake, we gaan er altijd vanuit dat het wel zal meevallen. Maar het viel niet mee, het regende nog toen onze vriend de boswachter ons aan de Sonsbeekzijde van station Arnhem afhaalde en we besloten eerst maar koffie te drinken in het paviljoen op de Posbank. Het regende echter nog steeds toen we begonnen aan de Trage Tocht De Steeg van routemaker Rob Wolfs. John Jansen van Galen wandelt al zijn hele leven en schrijft daarover artikelen, columns en boeken. Wat doet u als wandelaar wanneer het regent? Het is mij vaak gevraagd bij lezingen over wandelen. Men verwacht dan een uiteenzetting over waterdichte uitrusting, maar ik antwoord: ‘Naar de dichtstbijzijnde bushalte! Want nat wandelen is erg vervelend.’ Maar de praktijk is: doorwandelen, pet op, in je kraag gedoken. Aan regenpakken heb ik een broertje dood. Vaak lijkt het vaak beter weer als je er op uit gaat dan wanneer je thuis blijft. Thuisblijvers zeggen dan: wat hadden jullie een slecht weer! Want als ze uit het raam keken, zagen ze regen. Maar wij, aan het wandelen, kregen een paar keer een buitje, daarna het genoegen van de opklaring. Wat mijn wandelvrienden mij het vaakst horen zeggen is een hoopvol: ‘Het wordt licht!’ Maar die zondag werd het nooit licht, op een vage nevelvlek na. We warmden ons in de Carolinahoeve op met glühwein. In de Onzalige Bossen kregen de zware sparren een bijzondere kwaliteit door de mistflarden die eromheen zweefden. Het landschap van de Lappendeken deed aan de Schotse hooglanden denken. Reeën kruisten ons pad, en ook een goudhaantje. ‘Regen en wind kunnen ons niet deren!’ zongen wij vroeger op school, maar dat klopt toch niet. Met wind erbij wordt regen echt onaangenaam, voor de fietser veel meer dan voor de wandelaar: natte knieën. Gelukkig was het die dag windstil – vandaar dat het regenfront boven ons bleef hangen. Het werd pas droog toen we de Havikerwaard in liepen, een uiterwaard in de oksel van de IJssel. Heel vaag zagen we door grijze nevels de majestueuze Martinitoren van de Hanzestad Doesburg aan de overzijde van de rivier. De grindweg door de weilanden, over een bochtige kreek, langs zwaar bemoste verweerde wilgen, was verlaten, want andere wandelaars bleven liever thuis. En opnieuw hadden die thuisblijvers ongelijk. Toen wij tenslotte weer bij kasteel Middachten stonden keken we terug op een natte, maar mooie dag, blij dat we op pad gegaan waren. John Jansen van Galen Altijd up-tot-date met tevoetonline.nl tevoetonline.nl 44 De website tevoetonline.nl is totaal vernieuwd en staat boordevol wandelinformatie. Dagelijks nieuws over wandelen en wandelaars, agenda, routes, vakanties, uitrusting, tips & training en meer! BEKIJK HIER OOK ONZE VIDEO’S!
45 Online Touch Home