informatie Reis Met het vliegtuig naar Newcastle. Of met de veerboot van DFDS van IJmuiden naar Newcastle. In Newcastle een auto huren, of de auto mee op de boot. Overnachting In het Lake District wemelt het van de B & B’s. Je kunt er ook een huisje huren, bijvoorbeeld via www.hometogo.nl Tips In Ambleside kun je bij het Tourist Information Centre wandelkaarten van het Merengebied kopen. In Hawks head is de Beatrix Potter Gallery een aanrader. Over Hill Top, de boerderij van Beatrix Potter, vind je veel info op internet. Het pad loopt door drassig grasland en druipende bossen drassig grasland. Daar wemelt het van bruine, pluizige diertjes die allemaal sprekend op Pieter Konijn lijken. Het valt nog helemaal niet mee om het meertje te bereiken. Bij kruisingen staat nu en dan wel een bordje met public footpath, maar over mijn einddoel wordt meestal niet gerept. Van de routebeschrijvingen wordt de wandelaar niet veel wijzer. Een aanwijzing als: ‘Houd de rivier aan je rechterhand en de heuvel aan je linker,’ blinkt niet uit door precisie. Opeens ligt daar toch het meertje als een glazen kraal in een setting van steen. Tarn Hows werd in 1929 aan Beatrix Potter verkocht. Haar testament bepaalde dat de National Trust de nieuwe eigenaar zou worden. Hoeder van het merengebied Tussen 1923 en 1930 ontwikkelde Beatrix Potter zich tot een van de grootste landeigenaren in het Lake District. De bewoners kenden haar als mevrouw Heelis, de echtgenote van de jurist William Heelis, met wie zij in 1913 was getrouwd. In het merengebied ontpopte Beatrix zich tot een volbloed boerin. Lange tijd vormden de inkomsten uit haar kinderboeken de basis voor haar boerenbedrijf. Naast koeien, kalkoenen en konijnen fokte ze Herdwick-schapen, een taai ras dat geheel was aangepast aan het begrazen van schrale bergweiden. Ze begon echte dieren veel interessanter te vinden dan fantasie dieren. Mevrouw Heelis verzette zich tegen de moderne ontwikkelingen in het Lake District. Met lede ogen zag ze aan hoe op de mooiste plekken vakantiehuizen werden gebouwd. ‘Eén zomerhuisje met een rood pannendak kan een hele streek verpesten,’ schreef ze aan een bevriende relatie. Wat ze wilde behouden was niet alleen het landschap van meren, boerenland, bossen en landwegen, maar de hele levensstijl van de plaatselijke bevolking. Dat wil zeggen, hun waarden en normen, de folklore, de architectuur van huizen en boerderijen, zelfs de eikenhouten meubels. De perfecte plek Terug naar Hawkshead. Aan de rand van het dorp is geen monument opgericht voor het Hedgwick-schaap, maar voor de melkkoe. Het ludiek opgeschilderde beeld staat bij de ingang van een zaak waar fudge wordt gemaakt, een soort zachte toffee van suiker, room en boter waarop de Engelsen bijzonder gesteld zijn. Een bord bij een bochtig weggetje belooft ons naar Near Sawrey te brengen. Beatrix kocht de boerderij in 1905, toen ze nog volop actief was als schrijfster van kinderboeken. Zowel het dorp als de boerderij was ‘nagenoeg de perfectste plaats waar ze ooit had geleefd’, schreef ze in een brief. Het huis, de tuin, de boomgaard, huis- en staldieren, en ook delen van het dorp en de ‘stad’, zouden als vanzelfsprekend opduiken in haar kinderverhalen. ‘Ik herinner me niet dat er ooit een tijd geweest is dat ik niet bezig was met het verzinnen van tekeningen, waarin ik voor mezelf een sprookjeswereld probeerde te scheppen te midden van de wilde planten, de dieren, Leestip Linda Lear, Beatrix Potter. A Life in Nature, St. Martin’s Griffin, 2016 de paddenstoelen, de mossen, de bossen en beekjes, te midden van al de duizenden dingen die je op het platteland kunt vinden; die plezierige onveranderlijke wereld van realiteit en romantiek, in ons noordelijke klimaat verstevigd door ruw weer, een geharde voor geschiedenis en de kracht van de heuvels,’ liet ze een vriendin weten. Keuterboer Na een klaphekje bij een winkel met knuffels en boekjes voert een geplaveid pad naar een sober, grauwbruin huis. Het loopt langs een weitje met een paar appelbomen, dat de naam boomgaard niet waard is. De muren van het huis zijn overdekt met bloeiende clematis en witte regen. Achter de drempel wacht een jongedame de bezoeker op die vertelt dat alles in het huis origineel is, op de vloerkleden na, want die waren niet bestand tegen het geschuifel van ruim honderdduizend bezoekers per jaar. Ook binnen overheerst de soberheid. Dit is de woning van een keuterboer, niet van de grootgrondbezitter die Beatrix later zou worden. 55
56 Online Touch Home