Seent Briej Links van de kerk loopt de Klompestraat omlaag naar de buurtschap Wersch. Daar borrelt rechts van de weg het water van de Noor omhoog in de Sint Brigidabron. Het stroomt langs de 18e-eeuwse wasplaats, een rijksmonument, via de Voer naar de Maas. De bron is langs de weg gemarkeerd met een kunstwerk van kortenstaal dat de Ierse heilige, die in het Noorbeeks Seent Briej heet, met vee voorstelt. Maker is de in 2007 overleden kunstsmid Math Wanders. Op de kuitenbijter van jewelste, het Mheerelindje, ligt voor de bocht rechts de eerste wijngaard, Noordal. In 2009 plantte Pierre Gubbels er in de kalkstenen bodem achthonderd Chardonnay-stokken die tegenwoordig zeshonderd flessen wijn leveren. In de volgende bocht ligt vooraan in het fenomenale uitzicht wijngaard Mheerelindje. In 2012 gingen hier 750 stok ken Pinot Noir, Merlot en Cabernet Sauvignon de grond in. Wijnboer en wijnwandelorganisator Maurice Warnier schenkt er net een groepje jonge vrouwen een Pinot gris van zijn wijndomein Riesenberg in. Al snel slaan we rechts de Visweg in. Een gemakkelijk weggetje met een boeiend uitzicht op het groene Noordal. Na de bocht aan het eind van de Visweg duiken we een smal pad in met een paar haakse bochten, omlaag naar de asfaltweg die ons weer omhoog naar Bergenhuizen brengt. De derde wijngaard, meteen rechts, de Bergenhoezerberg, is een bijzondere. In 2010 kochten twee zussen, Ellen en Vera Huls, het stuk grond om er hun jonge paarden op te laten grazen. Negen jaar later veranderden zij de bestemming en zetten het vol met 700 Merlot-stokken, die ze bemesten met paardenmest uit de eigen stallen. Volgend jaar hopen ze de eerste Nederlandse Merlot te kunnen schenken. In Bergenhuizen raken we in gesprek met melkveehouder Pierre over de denhalentraditie. ‘Het is begonnen in 1634. Veepest had vernietigend huisgehouden in het dorp. De boeren beloofden Sint Brigida toen ieder jaar een den te halen en die voor haar kapel te zetten als zij in het vervolg het vee zou beschermen. Sindsdien haalt de Jonkheid Sancta Brigida, dat is nu een groep van zo’n 75 ongetrouwde jongemannen, ieder jaar op de tweede zaterdag na Pasen een den voor Seent Briej. Wij, getrouwde mannen, ik heb de laatste keer nog meegeholpen, zetten hem overeind onder het zingen van het lied ‘Hève, hève, hève, loate vur nog uns hève, ter iere van Seent Briej’. Wij zijn er best trots op dat het denhalen nu ook op de aan de UNESCO gelieerde lijst van immaterieel Nederlands erfgoed staat.’ Icoonlandschap Na Bergenhuizen gaan we via de Asbergwijngaard over een slingerend pad terug naar het dal. Door een piepend stegelke (draaihekje) dat wel een drupje olie kan gebruiken lopen we door een groene weide vol koeienflatsen en wat fruitbomen terug naar het dorp. Officieel heeft het geen naam maar iedereen noemt het Onger Schey, Onder Schey, het gehucht dat net ten oosten van Noorbeek ligt. ‘s Zomers is het bedekt met een geel tapijt van paarden- en boterbloemen. Na een tweede stegelke bij een grote paddenpoel bevestigen een tiental rustig grazende lakenvelders dat Noorbeek het predicaat Icoonlandschap terecht heeft gekregen. Tot slot lopen we nog even binnen bij de ambachtelijke Stookery Norbeeck van Peter Mergelsberg in de Vroelenstraat. Peter distilleert de trester, dat zijn de druivenschillen die overblijven na de persing, twee keer in een vierlaagse distilleerkolom. Dat levert een grappa op met fraaie namen als Berenvanger en Sterkwater op Eyken. Een mooiere plek om onze wijntocht af te sluiten dan onder de verkoelende, forse linde op een terras dat heel toepasselijk Herberg Sint Brigida heet en waar Brigitte je bedient, is er niet. 13
14 Online Touch Home