Nescio Column Kent u Nescio? De schrijver van Titaantjes, Boven het dal en Dichtertje? Ik lees zijn levensbeschrijving en krijg prompt zin te gaan wandelen. Want Nescio was een wandelaar bij uitstek. Als jongeman liep hij soms 35 kilometer rond Amsterdam. En hij schreef erover, melancholiek. Zijn biografe, Lieneke Frerichs, volgt hem op de voet. John Jansen van Galen wandelt al zijn hele leven en schrijft daarover artikelen, columns en boeken. Ik begin bij station Abcoude. Het gebouw staat er nog, maar is geen station meer. De trein raast nu door een tunnel onder het Gein. ‘God zegene de verantwoordelijke autoriteiten’, schreef Nescio. ‘Als het kan een beetje hardhandig.’ Maar het riviertje stroomt nog altoos naar zee. Een ooievaar zit op haar nest. ‘My Lucht Diin Star,’ staat op een hoeve. ‘2 Petr. 1 -19.’ Het Fort bij Nigtevecht ligt er al een eeuw doelloos. Een bordje meldt dat hier de ijsvogel huist, en ook de kleine karekiet. Vergeefs speur ik in de rietkragen. Nescio was niet in de eerste plaats een natuurkenner. In zijn dikke Natuurdagboek komen weinig bijzonderheden over flora en fauna voor. Het gaat hem, net als mij, om het landschap, het buiten zijn, het gevoel van vrijheid, opgenomen te zijn in de ruimte – die hij soms als een nirwana ervaart. Maar van iedere week slijt hij zes dagen op kantoor, klimt op tot directeur en blijft verlangen naar het Gein. Ik ga het kanaal over. Zestig jaar terug voer er een pontje, dat weg moest voor de scheepvaart. Nu ligt er een brug voor voetgangers en fietsers, te groot, te luxueus, state of the art. Dan volg ik de Vecht naar Vreeland. Jachtjes wachten tot de witte ophaalbrug open gaat, ongeduldige stemmen klinken over het water: waar blijft de brugwachter. Het Lambertuspad loopt midden door de watervlakte van de Wijde Blik waarop één zeiltje is. Andere wandelaars zijn er niet, wel fietsers. Wij zijn een fietsend volkje, met helmpjes en ‘trapondersteuning’. Zou Nescio hier nu gelopen hebben met een afritsbroek aan en walking sticks? Twee koeien dommelen in het gras aan de Zuwe. In Kortenhoef kwam hij graag. Maar de Kortenhoefse Dijk is nu afgesloten, zelfs voor voetgangers. De bushalte is opgeheven, ik moet naar Loosdrecht lopen, met rechts het Loenderveen. Op rijm (‘Er is maar één’…) protesteren omwonenden tegen het plan om dwars erdoorheen een kanaal te graven. (‘God zegene enz. als voren’, Nescio: Kortenhoef). In Loosdrecht komt de bus over een uur. Aan de plas drink ik een Skuumkoppe. Het is zoel, en heiig, het regent heel zachtjes. ‘En een vreemd gevoel van onvergankelijkheid.’ (Nescio: Pleziertrein). John Jansen van Galen voetstuk Wandelen sinds: ‘1987, en samen sinds 2002.’ Naam: Ruud en Ellen Koppendraaier Leeftijd: 65 en 64 jaar Beroep: gepensioneerd Woonplaats: Amstelveen Bijzonderheden: Ondanks dat het in coronatijd wel eens moeilijker was, hebben we ons prima kunnen vermaken. Wandelen met zijn tweeën mocht altijd en bij de Mooiste Routes vonden we vele prachtige rondwandelingen. 38 Waarom wandelen: ‘Het gaat ons gemakkelijk af. Je kunt het overal doen en je hebt tijd om alles om je heen te bekijken. Wij houden van de natuur en actief zijn. Het is eigenlijk een dagelijkse behoefte, een ommetje, samen een route controleren voor de Mooiste Routes, bijna wekelijks een wandeltocht organiseren en lopen met de Wandelpool, met vriend(en) een tocht maken en natuurlijk regelmatig in een andere omgeving gaan wandelen tijdens een vakantie.’ Mooiste wandelervaring: ‘We kunnen mooie landen noemen, maar eigenlijk wordt iedere mooie ervaring weer opgevolgd door een volgende. In 2020 en 2021 waren dat de Waddeneilanden, de Maasduinen bij Arcen en Zuid-Limburg. Het leukste LAW-pad was het Zuiderzeepad dat we met de Wandelpool in weekenden hebben gelopen.’ Nooit weer: Ellen: ‘Doorsteken in een onbekend stuk water en zo in drijfzand terechtkomen op IJsland. Brrrr. Door snel omvallen en wegrollen ben ik eruit gekomen, maar ik ben het nooit vergeten.’ Ruud: ’Met een groep gaan struinen door de duinen. Zelfs een ervaren wandelaar kan een pad wel eens niet meer vinden.’ To do: ‘Veel ideeën en wensen, maar niets hoeft of moet. We maken bewust geen bucket list.’
39 Online Touch Home