het UNESCO werelderfgo Sinds 1994 maken de voormalige vestingwerken van de stad Luxemburg en haar oude stadswijken deel uit van het UNESCO wereld erfgoed. We verkennen te voet de hoofdstad van het Groothertogdom en wandelen door de groene stad, langs middel eeuwse, maar ook klassieke en heden daagse bouwwerken. Wandelschoenen aan en gaan. Tekst en foto’s: Eva Hopstaken Hoog torent ze boven ons uit, Gëlle Fra, de gouden vrouw van Luxemburg. Een betere plek om de wandeling te beginnen is er eigenlijk niet. De vergulde dame, een beeld ter nagedachtenis aan WOI, kijkt op ons neer, terwijl wij vanaf het Beck bastion juist naar beneden kijken. Het uitzicht plateau op Place de la Constu42 tion geeft uitstekend zicht op de Petrusse vallei onder ons en de belangrijke Pont Adolphe brug. In de stad wemelt het overigens van de fijne uitzicht punten. Neem Plateau Bourbon, nabij het station of Plateau du Saint Esprit, waar oorspronkelijk een klooster huisde. Naar Grund We spannen onze kuitspieren stevig aan en maken de afdaling naar Grund, door insiders het meest pittoreske deel van de stad genoemd. En wat ons betreft hebben ze daar gelijk in. Vakwerkhuizen, oude wegen, indrukwekkende panden en alles lijkt er geschiedenis te ademen. Het oude klooster in dit deel van de stad, doet thans dienst als Cultureel Ontmoetings centrum. We onderbreken onze wandeling voor een kort bezoek aan het Nationaal Museum voor Natuurgeschiedenis en staan direct bij binnenkomst oog in oog met een dinosaurus. Pas bij het verlaten, valt het ons op dat de toegangspoort een beziens waardigheid op zich is. De gedecoreerde toegang is een overblijfsel van een voormalig hospitium – een onderdeel van een klooster dat passanten en reizigers onderdak bood – uit het jaar 1308. Je hebt mooi, je hebt mooier en je hebt mooist, maar het superlatief is wellicht niet eens voldoende om ‘het mooiste balkon’ van Europa te beschrijven. De Corniche, die deze bijnaam al jarenlang met verve draagt is, en met name het uitzicht, een plaatje. Wie goed oplet, ontdekt er ook een vrouwspersoon. Een dame luisterend naar de naam Melusine, de mythe die aan haar kleeft, speelt een belangrijke rol in het ontstaan van de stad. Waarom ze aan de waterkant van rivier de Alzette zit? Wie dichterbij komt, snapt het. Melu sine is geen gewone vrouw maar een zeemeermin. We stappen de panoramaweg verder af. Een traject dat we sneller af hadden kunnen leggen ware het niet dat we keer op keer stilhouden om van het betoverende uitzicht te genieten. Bock In de 10de eeuw was op de rots waar we ons nu bevinden een kasteel. Helaas, werd het domein van de graven van Luxemburg in de 16de eeuw verwoest en een eeuw later opnieuw opgetrokken. De kazemat is een militaire schuil
43 Online Touch Home